Ο πλανήτης της ωρίμανσης, του φόβου και των ορίων

Αστρονομικά δεδομένα:

 

Απόσταση από τον Ήλιο: Μεγαλύτερη από 1,4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα 

Μάζα: 95,2 φορές η μάζα της Γης

Διάμετρος (στον ισημερινό): 60268 χιλιόμετρα (9,5 φορές η διάμετρος της Γης)

Επιφάνεια: 83.7 φορές η επιφάνεια της Γης

Βαρύτητα: περίπου ίση με την βαρύτητα της Γης

Μέση Πυκνότητα: 0,7 gr/cm³ (ελαφρότερος από το νερό, θα επέπλεε πάνω στη θάλασσα!)

Θερμοκρασία: επιφανειακή θερμοκρασία του είναι στους -180^ο αλλά έχει υπολογιστεί ότι η θερμοκρασία στον πυρήνα του φτάνει τους 11700°C

Ο Κρόνος είναι γνωστός από την αρχαιότητα. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού συστήματος μετά το Δία και ο έκτος πλανήτης σε απόσταση από τον  Ήλιο. Απέχει από τον Ήλιο 886.2 εκατομμύρια μίλια. Ανήκει στους γίγαντες αερίων, δηλαδή στους εξωτερικούς πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Αποτελείται από ένα βραχώδη πυρήνα στο μέγεθος της Γης που σκεπάζεται από τεράστιες μάζες αερίων. Η ατμόσφαιρά του αποτελείται από κυρίως από υδρογόνο, λίγο ήλιο και ίχνη μεθανίου.

Το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα του πλανήτη, είναι οι πολλοί του δορυφόροι και οι δακτύλιοι. Έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη τουλάχιστον εξήντα δορυφόρων, πενήντα δύο από τους οποίους έχουν λάβει και ονόματα. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν οι ακόλουθοι: Τιτάνας, Εγκέλαδος, Διώνη, Ρέα, Φοίβη, Επιμηθέας, Καλυψώ, Άτλας, Πανδώρα. Ο Τιτάνας είναι ο μεγαλύτερος απ' όλους, και ο δεύτερος μεγαλύτερος στο Ηλιακό Σύστημα (είναι μεγαλύτερος ακόμα κι από τον Ερμή!). Παρατηρώντας κανείς τον πλανήτη με τηλεσκόπιο, θα δει καθαρά το φως από δέκα φεγγάρια.

Οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι που κυκλώνουν τον Κρόνο (από όπου προκύπτει αρχικά και ο αστρολογικός συμβολισμός του πλανήτη με τα όρια και τους περιορισμούς), τον κάνουν έναν από τους ομορφότερους πλανήτες. Παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο, ο οποίος δεν μπορούσε να εξηγήσει αυτό που έβλεπε και νόμισε ότι επρόκειτο για τρία διαφορετικά σώματα. Στην πραγματικότητα έπεσε θύμα του φαινομένου της εξαφάνισης των δακτυλίων. Το φαινόμενο αυτό εξήγησε το 1666 ο Ολλανδός αστρονόμος  Κρίστιαν Χούχενς, που εξήγησε ότι οι δακτύλιοι έμοιαζαν να εξαφανίζονται κάθε φορά που το επίπεδο πάνω στο οποίο βρίσκονται συνέπιπτε με το επίπεδο της παρατήρησής τους από τη Γη.

 

Συμβολισμοί και Μυθολογία του Κρόνου

 

Το σύμβολο του Κρόνου είναι ο σταυρός της Ύλης που κυριαρχεί πάνω από την Ημισέληνο (το ημικύκλιο) της Ψυχής. Με άλλα λόγια η ενέργεια του πλανήτη αφορά στη σχέση μεταξύ ψυχής και σώματος. Πιο συγκεκριμένα, το γεγονός ότι η Ύλη βρίσκεται πάνω από την Ψυχή στο συμβολισμό του Κρόνου, συμβολίζει το γεγονός πως οι ανάγκες και τα θέλω της ψυχής πρέπει να αποκτήσουν σχήμα και μορφή (συγκεκριμένα όρια δηλαδή) μέσα στην πεπερασμένη διάρκεια της ύπαρξης μέσα στο χώρο και το χρόνο.

Μυθολογικά ο Κρόνος είναι γιός του Ουρανού και της Γαίας και ο μικρότερος από τους δώδεκα Τιτάνες. Η γυναίκα του ήταν επίσης μια από τους Τιτάνες, η αδερφή του η Ρέα.

Ο μύθος λέει πως ο Ουρανός έκρυβε τα παιδιά του στα έγκατα της γης, στα Τάρταρα, εξαιτίας της αποστροφής που αισθανόταν στη θέα τους αν και στην πραγματικότητα, ο λόγος που τα έκρυβε ήταν ότι φοβόταν την ισχύ, τη δύναμή τους, το σθένος τους. Φοβόταν πως αν τα άφηνε ελεύθερα θα αμφισβητούσαν την εξουσία του και θα τον υποσκέλιζαν.

Η Γαία όμως δεν άντεχε να βλέπει τα παιδιά της να υποφέρουν και σκαρφίστηκε ένα σχέδιο για να βάλει τέλος στη μανία του Ουρανού να μην αποκτήσουν άλλους απογόνους αλλά και στην εμπάθεια του γι' αυτούς που ήδη έχουν. Για να το καταφέρει αυτό, ζήτησε τη βοήθεια των παιδιών της. Τα ρώτησε όλα ποιο θα την βοηθούσε σε αυτό το έργο και μόνο ο Κρόνος προσφέρθηκε. Η Γαία σύμφωνα με το μύθο τον οπλίζει με ένα αδαμάντινο δρεπάνι για να το χρησιμοποιήσει σαν όπλο κατά του πατέρα του. Ο Κρόνος κρύβεται και περιμένει τον πατέρα του να πέσει να κοιμηθεί μαζί με τη Γαία. Την κατάλληλη στιγμή  χτυπά και με μία κίνηση κόβει με το δρεπάνι αρχικά τα γεννητικά όργανα του Ουρανού και στη συνέχεια τον διαμέλισε. Από το κομμάτια του σώματός του που έπεσαν στη Γη (Γαία), γεννήθηκαν οι Ερινύες, οι Γίγαντες και οι νύμφες των δέντρων. Επίσης ένα κομμάτι του έπεσε στη θάλασσα και μέσα από τους αφρούς που δημιουργήθηκαν αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη.

Από τη στιγμή που ο Κρόνος ευνουχίζει τον Ουρανό, καταλαμβάνει μαζί με τη Ρέα τον θρόνο. Ο Κρόνος από το βασίλειο του ασκεί μεγάλη εξουσία και απαιτεί σεβασμό , οι αιώνες που πέρασαν ωρίμασαν τα πάθη του και τώρα ικανοποιείται στο να υπηρετεί το ρόλο του πατέρα Χρόνου. Φαινομενικά όμως... Γιατί για τον Κρόνο δεν ήταν όλα καλά. Φοβόταν μην χάσει κι αυτός την εξουσία από τα παιδιά του, και έτσι μόλις η Ρέα γεννούσε, έπαιρνε τα βρέφη και τα κατάπινε. Δεν τα σκότωνε, διατηρούνταν μέσα του ζωντανά, αλλά δεν ήταν σε θέση να τον βλάψουν. Τα παιδιά που κατάπιε ήταν η Δήμητρα, η Εστία, η Ήρα, ο Πλούτωνας και ο Ποσειδώνας.

Η Ρέα (όπως και η μητέρα της) δεν άντεχε αυτό που έκανε ο Κρόνος στα παιδιά της, και κατάστρωσε σχέδιο με τη βοήθεια της Γαίας  ώστε να καταφέρει να σώσει το βρέφος που θα γεννιόταν στη συνέχεια, τον Δία. Τύλιξαν στα σπάργανα μια πέτρα την οποία ο Κρόνος κατάπιε, και έκρυψαν το Δία στην Κρήτη σε μια σπηλιά στο όρος Δείκτης όπου τον μεγάλωσε η κατσίκα Αμάλθεια με το γάλα της.

Όταν ο Δίας έφτασε σε ικανή ηλικία, επέστρεψε στην επικράτεια του πατέρα του και με τη βοήθεια της Γαίας ανάγκασε τον Κρόνο να βγάλει από το στομάχι του τα πέντε του αδέρφια. (Κατά μία άλλη εκδοχή, τον Δία βοηθά η Μήτη που του δίνει ένα υγρό που μόλις ο Κρόνος το κατάπιε ξέρασε τα παιδιά).  Ο Δίας λοιπόν ξεκίνησε την εξέγερση ενάντια στην δυναστεία των Τιτάνων, εξέγερση που οδήγησε σε νίκη και σε εξορία των ηττημένων. Ο Νόμος  του πεπρωμένου δρα και ανάμεσα στους θεούς όπως και στους ανθρώπους οπότε και ο Δίας ανάγκασε το Κρόνο να του παραδώσει την εξουσία.

Οι Ρωμαίοι παρομοιάζουν τον Κρόνο με τον Saturn. Στην Αθήνα τη δωδέκατη ημέρα του μήνα Εκατομβαιών (23 Ιουνίου-23 Ιουλίου) γινότανε γιορτή προς τιμήν του Κρόνου και δοξάζανε τη συγκομιδή.  Στην τέχνη, ο Κρόνος συναντάται να κρατά ένα δρεπάνι που χρησιμοποιείται στο μάζεμα της σοδειάς, αλλά είναι και το όπλο που χρησιμοποίησε για να ευνουχίσει τον πατέρα του, τον Ουρανό.

 

Βασικά αστρολογικά στοιχεία και γήινοι συμβολισμοί

 

Η αστρολογία είναι μια συμβολική γλώσσα και κάθε πλανήτης συνδέεται με συγκεκριμένα αντικείμενα, χρώματα, μέρη του σώματος κοκ. Παρακάτω αναφέρονται τα σημαντικότερα από αυτά, που σχετίζονται με τον Κρόνο:

 

Χρώματα: Σκούρο καφέ, γκρίζο και οι σκοτεινές αποχρώσεις των περισσότερων χρωμάτων.

 

Πέτρες, πολύτιμοι λίθοι και μέταλλα:   Το μέταλλο που του αντιστοιχεί είναι ο μόλυβδος και από τα ορυκτά ο οψιδιανός.

 

Φυτά και δέντρα: Η βελανιδιά, ο κισσός, το κυπαρίσσι, η ιτιά το πεύκο και το νυχτολούλουδο.  

 

Ανατομία και φυσιολογία:  Γόνατα, αρθρώσεις, κόκαλα, δόντια και γενικά το ασβέστιο του σώματος, το δέρμα, η σπλήνα και τα όργανα ακοής.

 

Ζώα: Η αρκούδα, η καμήλα, η κουκουβάγια, το γουρούνι.

 

Ημέρα της εβδομάδας:  Το Σάββατο (στα Αγγλικά Saturday = Saturn day)

 

Επαγγέλματα: Εργασίες οικονομικής φύσεως όπως λογιστές, οικονομολόγοι, τραπεζικοί,  επαγγέλματα που αφορούν στη διαμόρφωση χώρων όπως αρχιτέκτονες και διακοσμητές αλλά και στρατιωτικοί, νομικοί, ωρολογοποιοί , γεωλόγοι, ψυκτικοί, οικοδόμοι και γεωργοί.

 

Ο Κρόνος είναι αρκετά απομακρυσμένος από τον Ήλιο και είναι ο πρώτος πλανήτης που έχει πολυετή παραμονή σε κάθε ζώδιο (ο Δίας παραμένει ένα χρόνο σε κάθε ζώδιο και οι εσωτερικοί πλανήτες Άρης, Αφροδίτη, Ερμής μένουν σε κάθε ζώδιο για χρονικές διάρκειες που μετρώνται σε μέρες). Ενδεικτικά ο Κρόνος διανύει στο ζωδιακό μία μοίρα κάθε 29,88 μέρες (29 μέρες και 21 ώρες) κατά μέσο όρο.

 

Χρόνος παραμονής σε κάθε ζώδιο: Περίπου 2,5 χρόνια σε κάθε ζώδιο.

 

Ανάδρομη πορεία: Κάθε χρόνο ανάδρομος για ένα χρονικό διάστημα 5 μηνών περίπου.

 

Έννοιες - Κλειδιά:  (1) Συμβολίζει το χρόνο, τους φυσικούς περιορισμούς της ύπαρξης

αλλά και τη σοφία που κερδίζονται από αυτά. (2) Ο Κρόνος είναι ο κύριος του πεπρωμένου, συμβολίζει συχνά την αποστολή που καλούμαστε να εκπληρώσουμε στη ζωή.  (3) Συμβολίζει την επεξεργασία και την επακόλουθη αποκρυστάλλωση της επιθυμίας. (4) Είναι η δύναμη της φιλοδοξίας. (5) Συμβολίζει την αυτοπειθαρχία που οδηγεί στην απελευθέρωση της ψυχής.

 

Στάδιο ατομικής εξέλιξης: Ο Κρόνος κυβερνά την έβδομη εποχή της ζωής. Είναι η περίοδος μετά τα 68 χρόνια έως και το θάνατο. Είναι η περιόδους που πλέον έχουμε δρέψει τους καρπούς όσων σπείραμε στη ζωή. Καλούμαστε πλέον να αφήνουμε στην άκρη ότι κάναμε στη ζωή και ετοιμαζόμαστε για το επόμενο βήμα.

 

Κυβερνήτης/ Κυριαρχία: Αιγόκερως και Υδροχόος (παραδοσιακός κυβερνήτης)

Αδυναμία: Καρκίνος και Λέων

Έξαρση: Ζυγός

Πτώση: Κριός

 

Συμβολισμοί του Κρόνου στο ωροσκόπιο

 

Στην εξελικτική πορεία ο Κρόνος, έρχεται αμέσως μετά τον Δία, τον κυβερνήτη του Τοξότη. Το σύμβολο του, είναι το σύμβολο του Δία αντεστραμμένο. Εκεί που ο Δίας συμβολίζει την επέκταση ή διαστολή, ο Κρόνος έρχεται να αντιπροσωπεύσει την αρχή του περιορισμού ή της συστολής. Αποκαλύπτει μία από τις σπουδαιότερες εκφάνσεις της επίγειας ζωής. Το νόμο των ορίων. Τη διατήρηση της ύλης και της ενέργειας. Και οι δύο αυτοί οι πλανήτες παρότι η φύση τους είναι διαφορετική, έχουν μία κοινή αποστολή: τη διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, την ωρίμανση του. Ο Δίας είναι αυτός που διδάσκει, ο Κρόνος είναι ο εξεταστής. Ο Κρόνος διαπιστώνει τι αποκόμισε ο άνθρωπος από τις ευκαιρίες που είχε στη ζωή του και σε τι βελτίωσε το χαρακτήρα του, υποχρεώνοντάς τον να κάνει πράξη αυτά που υιοθέτησε σαν ηθικές αρχές.

Με άλλα λόγια ο Κρόνος είναι ο κριτής που μας δείχνει πως για λειτουργήσει ο άνθρωπος  επιτυχώς  ως κοινωνικό ον πρέπει να υποστεί συγκεκριμένους γήινους περιορισμούς που κυβερνούν τη συμπεριφορά του. Η βασική αρχή του Κρόνου είναι: Ό,τι έσπειρες θα θερίσεις. Συνεπώς οι αρετές που ο Κρόνος μας καλεί να καλλιεργήσουμε είναι ο έλεγχος και η αυτοκυριαρχία. Με αυτές στο πλευρό μας μπορούμε να αντέξουμε και να αντεπεξέλθουμε στη πρακτικές δυσκολίες της ζωής.

Υπό ένα διαφορετικό πρίσμα, ο Κρόνος είναι ο κοινωνικός νόμος, το πρόσωπο της εξουσίας και η σχέση μας μαζί της. Ο Κρόνος δείχνει πως διαχειριζόμαστε τη σχέση μας με πρόσωπα εξουσίας, με όσους βρίσκονται πάνω από εμάς και μας ασκούν εξουσία. Δείχνει τη σχέση με τους περιορισμούς που μας τίθενται αλλά και τα όρια που θέτουμε εμείς στον εαυτό μας. Υπό αυτή την έννοια συμβολίζει και την πατρική φιγούρα που είναι παραδοσιακά η εξουσία στον οικογενειακό πυρήνα.

Όπου όμως υπάρχει εξουσία υπάρχουν και κανονισμοί και αυτοί θεσπίζονται από τα εκάστοτε κοινωνικά αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς. Έτσι ο Κρόνος συμβολίζει τις κυρίαρχες αξίες και αντιλήψεις της κοινωνίας και την επίδραση που θα έχουν στο άτομο, συμβολίζει το κατεστημένο, ή με άλλα λόγια τις αξίες και τις αντιλήψεις που έχουν δοκιμαστεί και έχουν επιβιώσει-επικρατήσει κατά την πάροδο των ετών.

Ο Κρόνος είναι ο πραγματιστής που δεν βγάζει συμπεράσματα, ούτε επαναπαύεται αν δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις των προσπαθειών του. Είναι ο χτίστης που βάζει γερά θεμέλια στο σπίτι που θα χτιστεί και δε προχωρά στον επόμενο όροφο αν δεν έχουν δέσει τα θεμέλια και το τσιμέντο καλά. Ο Κρόνος επιθυμεί τη προσωπική μας ανάπτυξη αλλά μέσα από την εκπλήρωση των γήινων υποχρεώσεων και ευθυνών και η θέση του στο ωροσκόπιο δείχνει τι εμπόδια πρέπει κάποιος να ξεπεράσει για να φτάσει στην επιτυχία. Ο Οίκος που βρίσκεται ο Κρόνος επισημαίνει τη περιοχή της ζωής σου που θα συμβεί αυτό, και μοιάζει με το αυτό που οι Ινδοί ονομάζουν Dharma, δηλαδή το καθήκον που πρέπει ο καθένας να φέρει εις πέρας έτσι ώστε να χτίσει το χαρακτήρα του. Η ενέργεια του πλανήτη είναι αυτή που φέρνει δοκιμασίες και εμπόδια για να αποκτήσουμε τη δύναμη και τη σοφία να λογαριαστούμε με την ίδια τη ζωή.

Ο χρόνος είναι ουσιαστικά το μόνο αντίτιμο που επιβάλλει ο Κρόνος καθώς οτιδήποτε άλλο είναι εύκολο να διορθωθεί ή να επανακτηθεί.  Εδώ αναδύεται άλλη μία εναλλακτική οπτική γωνία της σχέσης χρόνου και Κρόνου. Ο πλανήτης ορίζει τη γνώση που πρέπει να έχουμε κερδίσει σε κάθε ηλικία, σημειώνοντας τις ελλείψεις που πρέπει να συμπληρώνουμε σε κάθε περίοδο της ζωής μας. Ο χρόνος που χρειάζεται ο πλανήτης για να περάσει και από τους δώδεκα οίκους είναι περίπου 29,5 χρόνια. Έτσι, βιώνουμε την πρώτη επιστροφή Κρόνου στη γενέθλια θέση του στο χάρτη μας λίγο πριν τα 30, όπου ο άνθρωπος καλείται να κάνει το πρώτο ξεκαθάρισμα και να εφαρμόσει ώριμα ότι έχει μάθει τα προηγούμενα χρόνια της ζωής του, και τη δεύτερη λίγο πριν τα 60.