Στο στάδιο των Διδύμων το άτομο βγήκε ξανά έξω στον κόσμο και ρώτησε για να μάθει τι είναι εκείνο και τι είναι το άλλο, θέλοντας να ικανοποιήσει την περιέργειά του, συνειδητοποίησε ότι καλά είναι όλα αυτά, αλλά... δεν φτάνουν. Γιατί όλα αυτά τα «εξωτερικά» είναι αυτό ακριβώς: εξωτερικά. Δεν μπορείς να τα νιώσεις δικά σου, αν πρώτα δεν περάσουν από το εσωτερικό σου φίλτρο. Το άτομο θα γυρίσει ξανά προς τα μέσα λοιπόν και θα επιχειρήσει να φτιάξει μια βάση, όχι εξωτερική πια, αλλά ψυχική. Και να γεννηθεί ξανά ως προσωπικότητα με γερές βάσεις. Και για πρώτη φορά θα ασχοληθεί με το ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.

 

 

Το σύμβολο του Καρκίνου είναι το καβούρι. Με το σκληρό κέλυφος και τις δαγκάνες προστατεύεται καλά από τις εξωτερικές επιθέσεις και είναι εξοπλισμένο με ένα αξιόλογο για το μέγεθός του όπλο. Η προστασία που του προσφέρει το κέλυφος είναι εξαιρετικά σημαντική, γιατί χωρίς αυτό θα είχε ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Και με τις δαγκάνες ξέρει να αρπάζει αυτό που θέλει. Εκεί που δεν το περιμένεις και δεν το υπολογίζεις λόγω μεγέθους, κάνει την επίθεση. Συνήθως με πολύ καλά αποτελέσματα.

 

Ο δρόμος, ο ήδη περπατημένος

 

Στη μυθολογία το καβούρι εμφανίζεται στους άθλους του Ηρακλή, και πιο συγκεκριμένα σ΄ αυτόν της Λερναίας Ύδρας. Η Ήρα μισούσε τον Ηρακλή γιατί ήταν εξωσυζυγικό τέκνο του Δία. Τον υπέβαλε λοιπόν σε 12 άθλους, που θα είχαν βεβαίως αποτελειώσει έναν κοινό θνητό. Εκεί λοιπόν που ο Ηρακλής πάλευε με τη Λερναία Ύδρα και διαπίστωνε με φρίκη ότι όταν της έκοβε ένα κεφάλι φύτρωναν άλλα εννιά στη θέση του, η Ήρα έστειλε ένα γιγάντιο καβούρι το οποίο έχωσε τις δαγκάνες του στο πόδι του Ηρακλή κι έμεινε εκεί κολλημένο για πολλή ώρα, μέχρι που ο Ηρακλής, εκνευρισμένος, το πάτησε και το σκότωσε. Για την ευγενική αυτή προσφορά του, η Ήρα το αντάμειψε, τοποθετώντας την εικόνα του στα αστέρια, αποτελώντας πλέον τον αστερισμό του Καρκίνου.

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά για τους γεννημένους στο ζώδιο του Καρκίνου; Πρώτα απ' όλα ότι ο Καρκίνος από τη στιγμή που γεννιέται, αισθάνεται εκτεθειμένος. Και μάλιστα είναι εκτεθειμένος συναισθηματικά. Όταν για πρώτη φορά ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο, το οποίο δεν έχει δοκιμαστεί για να φανούν οι αντοχές του, όπως ανακαλύπτει ο Καρκίνος το συναίσθημα, τότε αυτό είναι ιδιαίτερα ευάλωτο.

Ο Καρκίνος είναι ίσως το ζώδιο με τη μεγαλύτερη ευαισθησία και αυτό που πληγώνεται πιο εύκολα. Τι κάνει λοιπόν; Κρύβεται κάτω από το κέλυφος, πολύ δύσκολα υποβάλλει τον τρωτό ψυχισμό του σε δημόσια έκθεση. Πολύ δύσκολα βγαίνει μπροστά να διεκδικήσει κάτι καινούργιο, να ρισκάρει, να τολμήσει. Προτιμά το παλιό και το δοκιμασμένο. Όπως λέει και γνωστή αγγλική φράση: Better the devil you know than the devil you don't. Ειδικά οι ωροσκόποι Καρκίνοι συχνά είναι ιδιαιτέρως ντροπαλά άτομα, κυρίως ως παιδιά, από αυτά που απαγγέλλουν υπέροχα το ποίημα στη μαμά τους, αλλά καταρρέουν ενώπιον κοινού στο σχολείο. Μην ξεγελαστείς από έναν Καρκίνο, ειδικά άντρα, που το παίζει αδιάφορος και cool. Αισθάνεται την ανάγκη να κρατήσει αποστάσεις από την καρκινίσια φύση του, η οποία δεν συνάδει με το κλασικό πρότυπο του αντρισμού. Κάτω απ' την ψυχρότητα υπάρχει ένα συναισθηματικό ηφαίστειο.

 

Στον τροπικό του Καρκίνου: Προστασία, αντίδραση, ασφυξία

 

Τι κάνει λοιπόν ο Καρκίνος όταν συνειδητοποιεί την ευαισθησία που διαθέτει; Αναζητά προστασία και πρωτ' απ' όλα μέσα στην οικογένεια, γιατί αυτό είναι για όλους μας το πρώτο περιβάλλον που γνωρίζουμε. Η οικογένεια είναι ιερή για τον Καρκίνο. Γι' αυτό αν κάτι δεν πάει καλά στις σχέσεις ενός Καρκίνου με την οικογένειά του, σημαίνει πολύ μεγαλύτερη καταστροφή γι' αυτόν απ' ό,τι για τα υπόλοιπα ζώδια. Γιατί, αν δεν μπορέσει να ταυτιστεί με τη φυλή του, αν δεν ικανοποιήσει αυτή η τεράστια ανάγκη του «ανήκειν», δεν θα την αναζητήσει εύκολα αλλού. Δεν βρίσκεται εδώ ο Καρκίνος για να μάθει να εκτιμά τις χαρές της ανεξάρτητης ζωής και την ηδονή της μοναχικής πορείας. Αυτά είναι ανάθεμα για τους Καρκίνους, εκτός πια αν το υπόλοιπο ωροσκόπιο δείχνει κάτι το εντελώς διαφορετικό.

Πώς συμπεριφέρεται ένας κλασικός Καρκίνος; Δεν τον διακρίνουν η αμεσότητα και η ευθύτητα. Πολύ δύσκολα θα αποκαλύψει ότι θέλει κάποιον ή κάτι. Θα το φέρει από δω, θα το φέρει από κει και θα περιμένει να μαντέψεις εσύ τι είναι αυτό. Όταν στενοχωριέται ή όταν πληγώνεται, σπάνια το δηλώνει. Τι κάνει; Κατεβάζει μούτρα. Δεν μιλιέται. Όχι από αδυναμία. Μην ξεχνάτε τις δαγκάνες. Ξέρει πάρα πολύ καλά ότι αυτή η συμπεριφορά εξαγριώνει τους περισσότερους ανθρώπους. Αντεπίθεση είναι στην πραγματικότητα. Κι αν δεν του έχεις κάνει κάτι που να δικαιολογεί τα μούτρα, παρ' όλα αυτά δεν συμφωνεί μαζί σου, θα σε κάνει να αισθανθείς ενοχές. Με κάνα δυο γκριμάτσες και πέντε σωστά επιλεγμένες κουβέντες θα σε πείσει ότι είσαι ένας εγωιστής που σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και ότι πατάς επί πτωμάτων προκειμένου να γίνει το δικό σου. Θα το παίξει πληγωμένος και αδύναμο σπουργιτάκι (μπορεί να το κάνει συνειδητά ή ασυνείδητα, αυτό δεν μπορείς να το προκαθορίσεις) κι εσύ θα αισθάνεσαι φρικτή ντροπή που τόλμησες να εκφράσεις τα θέλω και τα πιστεύω σου και που βράζεις από θυμό, ενώ δεν θα έπρεπε να σου δημιουργεί τέτοια αισθήματα ένας οσιομάρτυρας, όπως δηλώνουν όλοι οι Καρκίνοι.

Η δε μητέρα Καρκίνος, αλλά και ο πατέρας σε μικρότερο βαθμό συνήθως, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Το παιδί πρέπει πάση θυσία να μείνει στη φωλιά. Τι κακή συνήθεια αυτή η νεολαία να θέλει να ανεξαρτητοποιηθεί! Τι καλά που θα ήταν να έμενε πάντα το παιδί μέσα στην κοιλιά της! Οι Καρκίνοι σαν γονείς είναι επιρρεπείς στη συναισθηματική καταπίεση και ξέρουν να παίζουν πολύ καλά το παιχνίδι των ενοχών. Γιατί για τον Καρκίνο μόνο η συναισθηματική και η σωματική εγγύτητα μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωση. Δεν θα απαγορεύσουν τίποτα στο παιδί τους, τουλάχιστον όχι απροκάλυπτα, θα του δώσουν να καταλάβει όμως πολύ καλά ότι η συμπεριφορά του τους έχει πληγώσει. Ένα παιδί όμως με πολύ έντονο το στοιχείο του αέρα ή της φωτιάς εκλαμβάνει όλη αυτή τη συμπεριφορά ως ασφυξία. Και είναι πολύ σκληρό να αισθάνεται ένα παιδί υπεύθυνο για τη δυστυχία των γονιών του μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται στο δρόμο της αυτοπραγμάτωσης, η οποία διαφέρει από τη δική τους.

Ζητείται στοργή

 

Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Σε ένα σπίτι πρέπει να υπάρχει αγάπη και αποδοχή. Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι αγαπιέται κι ότι πάντα θα υπάρχει ένας χώρος και κάποιοι άνθρωποι που θα το αποδέχονται όποιο δρόμο κι αν ακολουθήσει. Κι εδώ είναι που υπερέχει ο Καρκίνος. Στη στοργή, στη φροντίδα και στην αυτοθυσία είναι αξεπέραστος. Πόσες φορές όλοι μας χρειαστήκαμε κάποιον να συμμερίζεται τον πόνο μας χωρίς να ζητάει εξηγήσεις; Έναν ώμο για να κλάψουμε, για τα όνειρα που πήγανε χαμένα, για ένα χωρισμό, για τον κόσμο που δεν μας καταλαβαίνει; Μπορώ να έχω μια στιγμή αδυναμίας χωρίς κριτική, παρακαλώ; Μπορώ να δηλώσω μερικές φορές ότι υποφέρω χωρίς να εισπράξω ειρωνεία και κοροϊδία; Μπορώ;. «Ναι!» σου λέει ο Καρκίνος, «Μπορείς! Εδώ, σε μένα!». Κι αυτό είναι το μεγαλείο του. Το συναίσθημα είναι το βασίλειό του. Θα σε αγκαλιάσει και θα σε φροντίσει. Θα αναλάβει όλο το βάρος της καθημερινότητας, μέχρι να σταθείς ξανά στα πόδια σου. Εντάξει, δεν είναι εντελώς αλτρουϊστικό αυτό. Ο Καρκίνος έχει ανάγκη να τον χρειάζονται, δικαιολογεί την ύπαρξή του με αυτόν τον τρόπο όμως ποιος είπε ότι υπάρχει δικαιοσύνη στο βασίλειο των συναισθημάτων;

 

Σχέσεις αυτοσεβασμού

 

Όπως θα έχει ήδη γίνει προφανές οι σχέσεις είναι ένα ακανθώδες θέμα για τους Καρκίνους. Βεβαίως και μόλις σε εμπιστευτούν, θα σου δείξουν όλη την αγάπη τους και θα γίνουν χαλί να τους πατήσεις. Και δύσκολα παίρνουν την απόφαση να χωρίσουν. Όπως η οικογένεια είναι ένας ιερός θεσμός έτσι και ο χωρισμός είναι μόνο αποτυχία και τίποτα άλλο. Γι' αυτό όμως και είναι ικανοί να ανεχτούν πολύ προβληματικές καταστάσεις. Γι' αυτό και κολλάνε σαν στρείδι στο σύντροφό τους και τελικά προκαλούν αυτό που τόσο φοβούνται, τη διάλυση της σχέσης.

Τι μπορούν να κάνουν οι Καρκίνοι για να επιτύχουν μια ισορροπία; Χρειάζεται κάτι να μάθουν; Ναι, κι αυτό είναι η αυτάρκεια - η συναισθηματική αυτάρκεια. Θα πρέπει να γίνουν οι μητέρες του εαυτού τους, δηλαδή να πάψουν να δημιουργούν σχέσης εξάρτησης με τους γύρω τους. Χωρίς να πάψουν να εκδηλώνουν τη συναισθηματική τους φύση προς τα έξω, θα πρέπει λίγο από αυτό το συναίσθημα να το γυρίσουν προς τα μέσα και να μάθουν να αγαπάνε τον εαυτό τους οι ίδιοι. Γιατί αν δεν το κάνουν, συνεχώς θα βγαίνουν στους δρόμους με πλακάτ «I need love!» και παιδική ανωριμότητα. Πολλοί άνθρωποι όμως, όσο κι αν φαίνεται αδιανόητο αυτό στους Καρκίνους, δεν θέλουν ντάντεμα. Ούτε να το κάνουν ούτε να το δέχονται. Αναζητούν ισότιμες ενήλικες σχέσεις.