Το πως βίωσες τη σχέση σου με τη μητέρα είναι μια εμπειρία που πιθανόν να την αναπαράγεις όταν γίνεις και εσύ μια. Διάβασε ποιες είναι οι παγίδες που πρέπει να αποφύγεις...
Δεν υπάρχει μητέρα που να μην έχει αναρωτηθεί: «Σε τι κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου;». Όμως, αντί να ανησυχούμε για το εξωτερικό περιβάλλον που θα βρεθούν τα παιδιά μας, μήπως είναι φρονιμότερο να αφιερώσουμε χρόνο στη μελέτη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος; Τα παιδιά μας, είτε το θέλουμε είτε όχι, θα επιβαρυνθούν με το δικό μας ψυχολογικό φορτίο, με το οποίο θα είναι αναγκασμένα να συμβιώσουν. Ας έχουμε επομένως εξαρχής υπόψη μας πως οι πρώτοι «εχθροί» των παιδιών μας θα είμαστε εμείς οι ίδιοι..
Ήδη από τον περασμένο αιώνα η Ψυχολογία έστρεψε την προσοχή μας στην επιρροή της οικογένειας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Στη συνέχεια, πολλοί απέρριψαν τις απόψεις αυτές ως υπερβολικές. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, το γεγονός είναι πως ενώ τα παιδιά, στην ενήλικη πλέον ζωή τους, ξεκινούν τις δικές τους οικογένειες με στόχο να μην επαναλάβουν τα λάθη των γονέων τους, καταλήγουν σε πολλές περιπτώσεις να τους αντιγράφουν κατά γράμμα. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια συμπεριφορά εκ του μη όντος, χωρίς προσωπική βιωματική εμπειρία. Τις στιγμές που καλούμαστε να δράσουμε αμέσως, χωρίς να έχουμε χρόνο για σκέψη, καταλήγουμε να αναπαράγουμε το οικείο, δηλαδή αυτό που έχουμε ζήσει στην πατρική μας οικογένεια.
Στην αστρολογία, πληροφορίες για τους γονείς ενός ατόμου αντλούμε:
1) Από τον άξονα 4ου/10ου οίκου και
2) τον Ήλιο και τη Σελήνη (Ήλιος = πατέρας και Σελήνη = μητέρα).
Η Σελήνη συμβολίζει τη μητέρα γιατί κυβερνά τον κόσμο των ενστίκτων και της φυσικής λειτουργίας της ζωής. Ενδιαφέρεται για την ικανοποίηση των βιοτικών μας αναγκών και τη ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής. Επιπλέον, είναι τόσο η δική μας μητέρα, όσο και η μάνα Γη, καθώς είναι η σύνδεσή μας με το φυσικό κόσμο. Όλοι βγήκαμε από ένα γυναικείο σώμα, το οποίο είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα των γυναικείων σωμάτων που επιφορτίστηκαν με το καθήκον να εξασφαλίσουν τη συνέχεια της ζωής.
Η θέση της Σελήνης στο ωροσκόπιό μας δεν περιγράφει αντικειμενικά τι είδους άνθρωπος είναι η μητέρα, αλλά το πώς εμείς τη βιώσαμε. Μας δείχνει αν ο απογαλακτισμός έγινε ομαλά κι αν ο ομφάλιος λώρος κόπηκε τη στιγμή που έπρεπε. Πέρα από το ζώδιο και τον οίκο όπου βρίσκεται, πολύ μεγάλη σημασία έχουν και οι όψεις της, οι οποίες χρωματίζουν καθοριστικά τις εμπειρίες με την μητέρα. Πάντοτε όμως, όσο αυτόφωτοι κι αν γίνουμε, κάτι θα μας συνδέει με αυτό το μαγικό πλάσμα που μας έφερε στη ζωή. Και αυτός ο δεσμός θα περάσει και στα δικά μας παιδιά.
Ακολουθεί μια σύντομη και περιεκτική ανάλυση των όψεων της Σελήνης με όλους τους υπόλοιπους πλανήτες που εστιάζει στην εμπειρία της μητέρας και της μητρότητας σε κάθε περίπτωση.
Στις αρμονικές όψεις (τρίγωνο, εξάγωνο), πρέπει να ήσουν από εκείνα τα τυχερά παιδάκια που κάθε φορά που ρωτούσες «Γιατί, μαμά;» έπαιρνες και απάντηση. Συνεπώς, έμαθες να οικοδομείς σχέσεις εμπιστοσύνης, να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου και να προτιμάς το φανερό από το κρυμμένο. Ως μητέρα πλέον, κρατάς ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας με τα παιδιά σου και απολαμβάνεις το προνόμιο να σου εκμυστηρεύονται όλα όσα οι άλλες μητέρες προσλαμβάνουν ντετέκτιβ για να μάθουν. Σε περίπτωση όμως που εκείνα είναι πιο «κλειστοί» χαρακτήρες, προσπάθησε να μην εκβιάζεις την επικοινωνία και να μάθεις να σέβεσαι τους χρόνους τους. Στις δυσαρμονικές όψεις (αντίθεση, τετράγωνο), ο τρόπος που επιθυμούσες να επικοινωνήσεις ερχόταν σε σύγκρουση με τη μητρική εικόνα και μπορεί να μεγάλωσες σε ένα κλίμα ασυνεννοησίας. Κρατάς κλειστά τα χαρτιά σου - εξαιρετική τακτική στο πόκερ, παντελώς όμως ακατάλληλη για οικογενειακούς δεσμούς. Μην προκαλείς ανασφάλεια στα παιδιά σου βάζοντάς τα να μαντέψουν αυτό που εσύ σκέφτεσαι ή αισθάνεσαι. Πάρε μια βαθιά ανάσα, οπλίσου με θάρρος και αποκάλυψε στα παιδιά σου την πραγματική ταυτότητα αυτής της ξένης που εκείνα φωνάζουν «μαμά».
Λένε πως η ομορφιά είναι υποκειμενική. Πάντως η δική σου μητέρα, στις αρμονικές όψεις, ήταν αναμφισβήτητα όμορφη, ακόμη κι αν δεν πληρούσε τα κριτήρια που θέτει ο πολύς κόσμος. Πώς να μην είναι όμορφο ένα πλάσμα που σε αγκαλιάζει, σε χαϊδεύει, σου λέει γλυκόλογα; Σου έμαθε να αγαπάς το σώμα σου, να σέβεσαι τις ανάγκες του και να ζεις με αυτό αρμονικά. Δεν είναι λίγο πράγμα αυτό αν αναλογιστείς πόσοι άνθρωποι τινάζονται μόλις τους αγγίξεις, λες και τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα. Στις δυσαρμονικές όμως όψεις έρχονται σε σύγκρουση τα δύο γυναικεία πρότυπα, αυτό της γυναίκας-μάνας κι αυτό της γυναίκας-ερωμένης και πιθανότατα σου δημιουργούσε προβλήματα το γεγονός ότι η μητέρα σου ήταν ΚΑΙ γυναίκα, ότι είχε ερωτική ζωή και δεν περιοριζόταν στα μητρικά της καθήκοντα. Όταν μάλιστα στην εφηβεία άρχισες να διεκδικείς τη θέση σου στη γυναικεία κοινότητα, μπορεί εκείνη να λειτούργησε υπονομευτικά ή ανταγωνιστικά. Προσπάθησε να την καταλάβεις. Είναι πολύ σκληρό κάποιος να προσπαθεί να κρύψει τις ρυτίδες και τη χαλάρωση και να έχει όλη μέρα μπροστά του τη φρεσκάδα της νιότης. Όχι μόνο για να αποκαταστήσεις τη σχέση σου μαζί της. Αλλά και για να μην πάθεις κι εσύ τα ίδια.
Εσύ μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον πολέμου, όπου οι καβγάδες και οι διαφωνίες με τη μητέρα σου ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ξέρεις γιατί; Γιατί είχατε και οι δύο εγωισμό και καμιά σας δεν υποχωρούσε. Αν εσύ ταυτιζόσουν με τον Αρη, έβλεπες τη μητέρα σου ως εμπόδιο στην ανεξαρτητοποίησή σου. Αν ήσουν πιο κοντά στη Σελήνη, θεωρούσες πως η μητέρα σου σε έσπρωχνε βίαια και με έλλειψη συναισθηματισμού να σταθείς στα πόδια σου. Δες όμως και τα θετικά! Τουλάχιστον στο δικό σου σπίτι υπήρχε ένταση, πάθος και δεν περιορίζονταν οι συζητήσεις σας στο αν σου άρεσε το φαγητό ή αν έγραψες καλά στο διαγώνισμα. Σε περίπτωση όμως που είσαι κι εσύ μητέρα, καλό είναι να έχεις κατά νου ότι τα παιδιά σου ίσως να προτιμούν ένα πιο ειρηνικό περιβάλλον. Απόφυγε τις άσκοπες κόντρες, σεβάσου τις εκρήξεις οργής τους και καλλιέργησε όσο μπορείς τη διπλωματία. Δεν χρειάζεται να απαντάς σε ό,τι σου λένε με μια δηλητηριώδη ατάκα. Τα δικά σου τα ξέχασες;
Όψεις Σελήνης-Δία
Εσύ πάλι είσαι το καλομαθημένο. Ή το κακομαθημένο, όπως το πάρει κανείς. Ακόμη και στις δυσαρμονικές όψεις η μητέρα σου ήταν πάντα δίπλα σου και ικανοποιούσε την κάθε σου ανάγκη. Εντάξει, αν είστε διαφορετικοί χαρακτήρες, μπορεί να ήταν πολύ περισσότερο πάνω από το κεφάλι σου απ' ό,τι θα ήθελες, αλλά μην είσαι άδικη. Είσαι σίγουρη για κάτι που πολλοί άνθρωποι περνούν όλη τους τη ζωή αμφιβάλλοντας. Ότι η μητέρα σου σε ΑΓΑΠΑΕΙ. Με τον τρόπο της, έστω. Βέβαια, μπορεί να θεώρησες αργότερα πως ο κόσμος σού ανήκει και πως οι άλλοι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να υποχωρούν σε κάθε σου καπρίτσιο. Ελπίζω όχι. Διαφορετικά, θα δυσκολευτείς να κάνεις το πέρασμα από κόρη σε μάνα, καθώς δεν θα έχεις μάθει να δίνεις, αλλά να παίρνεις. Αν το παιδί σου έχει αυτή την όψη, μην προσπαθείς απεγνωσμένα να του δώσεις όλη την αγάπη που εσύ στερήθηκες. Γιατί κάποια στιγμή θα βγει στην κοινωνία και δεν θα μπορείς να είσαι πάντα εκεί να διώχνεις τους κακούς από δίπλα του.
Ό,τι και να πεις έχεις δίκιο. Ο Κρόνος δεν είναι πλανήτης για τη Σελήνη. Μπορεί η μητέρα σου να ήταν καλή και άγια, εσύ πάντως την αγάπη που επιζητούσες δεν την εισέπραξες. Μία φορά δεν σε πήρε στην αγκαλιά της να σε παρηγορήσει, ποτέ δεν γέλασε με κάποιο αστείο σου, ένα μπράβο δεν άκουσες, μια καλή κουβέντα, έστω, να πάρεις θάρρος... Όλο υποχρεώσεις και καθήκοντα, διάβασε τα μαθήματά σου, βοήθησέ με στις δουλειές, κάνε ησυχία, πρόσεχε τα αδέρφια σου... Πήγαινες στα σπίτια των φίλων σου κι έβλεπες ανθρώπους να αγκαλιάζονται και να γελάνε κι έψαχνες να βρεις από ποιον πλανήτη κατέβηκαν. Υπάρχει λόγος που το πέρασες αυτό. Το σύμπαν σε τοποθέτησε σε εκείνη την ομάδα των εκλεκτών που πρέπει να μάθουν να αγαπούν μόνοι τους τον εαυτό τους χωρίς δεκανίκια. Καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο έργο έχεις ιδιαίτερα αν είσαι κι εσύ μάνα. Πώς θα δώσεις αγάπη όταν δεν ξέρεις τι είναι; Γι' αυτό άρχισε σιγά σιγά να αφήνεις τους άλλους να σε πλησιάζουν. Κάθε φορά που θα σε πιάνει τρόμος, να σκέφτεσαι το παιδί σου. Δεν σου φταίει σε τίποτα να περάσει κι αυτό τα ίδια με σένα, πόσω μάλλον αν δεν έχει αυτή την όψη στο χάρτη του, ώστε να μπορείς να ρίξεις το σφάλμα στα άστρα.
Εδώ περνάμε σε πιο περίεργες καταστάσεις. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που έβγαλες μεγαλώνοντας ήταν ότι η μητέρα σου δεν έδενε απόλυτα με το ρόλο της μάνας. Είχε άλλα όνειρα, αισθανόταν εγκλωβισμένη σε ένα γάμο που δεν επιθυμούσε και είχε απρόβλεπτη συμπεριφορά που σου δημιουργούσε νευρικότητα. Ακόμη κι αν επιφανειακά ήταν φυσιολογικά τα πράγματα, η μητέρα σου ήταν πιο πολύ καλοκάγαθος κηδεμόνας παρά μάνα. Η στοργή και η τρυφερότητα έλειπαν από τη σχέση σας και αργότερα δυσκολεύτηκες πολύ να δημιουργήσεις ουσιαστικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, καθώς ο κόσμος των ενστίκτων σου είναι άγνωστος. Αν έχεις παιδιά, πρέπει να προσέξεις ώστε να τους προσφέρεις τουλάχιστον ένα μίνιμουμ σωματικής και ψυχικής εγγύτητας που είναι απαραίτητο για τη σωστή τους ανάπτυξη. Αν το παιδί σου έχει αυτή την όψη, είτε δεν επιθυμεί από μόνο του ιδιαίτερες τρυφερότητες, οπότε κράτησε μια απόσταση και μην το εκλαμβάνεις αυτό ως απόρριψη, είτε σε θεωρεί απόμακρη ακόμη κι αν δεν σ' το λέει. Σε περίπτωση που ζορίζεσαι, θα σου πω ένα πράγμα: Κανείς δεν σε υποχρέωσε να κάνεις παιδιά. Οπότε μην τα «παρκάρεις» συνεχώς στη γιαγιά.
Εσύ τώρα ή ήσουν το παιδάκι που κρατιόταν με δύναμη από τη φούστα της μάνας του ή προσπαθούσες απεγνωσμένα να κρατηθείς κι εκείνη δεν σε άφηνε. Μπορεί να έβλεπες τη μητέρα σου ως θύμα ενός γάμου, της κοινωνίας και γενικότερα των συνθηκών ζωής της. Μπορεί να ήταν εντελώς απούσα από τη ζωή σου και να αναγκάστηκες να τη θυσιάσεις σε νεαρή ηλικία. Ή να ήσουν τόσο δεμένη μαζί της που να μην μπορείς να φανταστείς τον κόσμο χωρίς αυτήν. Είναι πολλές οι πιθανότητες, πάντως ένα είναι βέβαιο. Η όψη αυτή σού έδωσε μια πείνα, μια ακόρεστη δίψα για συναισθηματική κάλυψη, οπότε μεγαλώνοντας αναζήτησες σχέσεις απόλυτης ταύτισης και συγχώνευσης, σε μια προσπάθεια είτε να επαναλάβεις αυτό το ισχυρό δέσιμο είτε να αναπληρώσεις το κενό της άνευ όρων αγάπης που ποτέ δεν έλαβες. Μη φορτώνεις όμως τα παιδιά σου με αυτές τις υπερβολικές απαιτήσεις και προσδοκίες, κι αν εκείνα έχουν αυτή την όψη, να είσαι ιδιαίτερα προσεκτική στο πώς θα τα εντάξεις στο κοινωνικό σύνολο. Να τα εντάξεις όμως, ακούς;
Σκούρα τα πράγματα. Εσύ έμαθες από τη μητέρα σου το φόβο και μεγάλωσες σε ένα περιβάλλον ΜΗ ασφαλές και ΜΗ σταθερό. Μπορεί η μητέρα σου να έτρεμε μην πάθεις τίποτα και σου πέρασε το μήνυμα ότι ο κόσμος είναι επικίνδυνος, μπορεί η ίδια η παρουσία της να σου προκαλούσε τρόμο με τις έντονες και ανεξέλεγκτες αντιδράσεις της, μπορεί να υπήρχαν έντονες σκηνές ζήλιας ανάμεσα στους γονείς σου και να κινδύνευσε να διαλυθεί το σπίτι σου ή μπορεί η μητέρα σου να ήθελε να ασκεί απόλυτο έλεγχο πάνω σου. Μεγάλωσες περπατώντας σε αναμμένα κάρβουνα και τέτοιου είδους σχέσεις θα τείνεις να δημιουργείς, δηλαδή σχέσεις από τις οποίες θα απουσιάζει η ηρεμία. Επομένως, πρόσεξε τη σχέση με το σύντροφό σου και πώς αυτή επηρεάζει το παιδί σου και προσπάθησε να δημιουργήσεις ένα σχετικά σταθερό περιβάλλον ώστε να μη φοβάται εκείνο πως τα πάντα θα ανατραπούν από στιγμή σε στιγμή. Αν έχεις παιδί με αυτή την όψη, δοκίμασε να γίνεις λιγότερο μέγαιρα. Μη γελάς, δεν το είπα για αστείο.
Όψεις Σελήνης-Ήλιου
Είναι μια πολύ σημαντική και ιδιαίτερη σχέση αυτή των φώτων, που θα πρέπει να γίνει αντικείμενο ενός άλλου άρθρου. Πολύ επιγραμματικά και επί του θέματος, οι αρμονικές όψεις δηλώνουν πως στα μάτια σου οι γονείς σου είχαν μια αρμονική συμβίωση και πως είχαν διαμορφώσει ένα κοινό μέτωπο με παρόμοιες νοοτροπίες και αντιλήψεις. Αυτή η αρμονία είχε βεβαίως τα καλά της, αλλά η έλλειψη συγκρούσεων δεν σε σπρώχνει στην αυτο-συνειδητοποίηση, που συχνά προϋποθέτει πόνο. Φρόντισε να κοιτάξεις τον εαυτό σου με τα δικά σου μάτια και όχι με αυτά των γονιών σου. Στις δυσαρμονικές όψεις, μάλλον έλαβες διαφορετικά μηνύματα από κάθε γονιό και στο σπίτι υπήρχαν δύο διαφορετικές αντιλήψεις που μάχονταν για την επικράτηση. Αυτό δεν είναι τραγικό, κι αν ισχύει και στη νέα οικογένεια που δημιούργησες, προσπάθησε να βοηθήσεις το παιδί σου να αντλήσει τα θετικά και των δύο αυτών αντιλήψεων.
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ