Βραδιές Ράδιο City

 

Για κάποιο λόγο (που σίγουρα θα μπορούσε να εξηγήσει κάποιος που ασχολείται με τη φυσιολογία του εγκεφάλου - σίγουρα όχι εγώ λοιπόν...) οι πιο δυνατές αναμνήσεις χαράσσονται μέχρι και την ενηλικίωση. Όχι, πως δεν υπάρχουν δυνατές στιγμές μετά. Όμως εκείνα τα χρόνια, από τα δώδεκα μέχρι τα δεκαοκτώ, ο κόσμος εμπλουτίζεται κάθε μέρα και εσύ αλλάζεις μαζί του με το δευτερόλεπτο. Μπορώ να θυμηθώ σκηνές που έζησα πριν από δεκαπέντε χρόνια σαν να συνέβησαν πριν από μερικά δευτερόλεπτα κι όμως αν με ρωτήσεις που πήγα πριν από μια εβδομάδα θα καταναλώσω χρόνο για να σου απαντήσω. Σήμερα το πρωί, στο τρένο προς Μαρούσι, ακούγοντας ραδιόφωνο, έμαθα πως η Donna Summer έχασε τη μάχη με το καρκίνο. Πρώτη σκέψη: η μουσική μου απέκτησε ακόμη ένα καλλιτέχνη που θα κυκλοφορεί μόνο Best of άλμπουμ. Δεύτερη σκέψη: Άντρες με τα όλα τους...

Γίνομαι για λίγο δεκατριών χρονών. Η Πατησιών είναι ένας άλλος δρόμος. Τα Πατήσια μια άλλη γειτονιά. Σήμερα, όπως έρχεσαι από το κέντρο και πλησιάζεις στην πλατεία Κολιάτσου, θα δεις στο δεξί σου χέρι ένα τεράστιο σούπερ μάρκετ Βασιλόπουλο, με parking πελατών και κόσμο να περνά από τις πόρτες του σαν σμήνος από μυρμήγκια. Ίσως να μην ξέρεις αν δεν έχεις μεγαλώσει εδώ, πως πριν από μερικά χρόνια εδώ βρισκόταν το Ράδιο Σίτι, ο κινηματογράφος που με έκανε να αγαπήσω τον κινηματογράφο. Μυρίζεις το ποπ κορν ήδη πριν διασχίσεις τη λεωφόρο. Το γκισέ με τα εισιτήρια «Ο ίδιος μικρός θάλαμος εδώ και δύο δεκαετίες...» όπως μου είχε πει δυσαρεστημένος ο πατέρας μου, που πάντα βαριόταν πολύ εύκολα. Κι όμως ένα εισιτήριο αρκούσε πάντα για να βρεθώ σε έναν άλλο κόσμο, ίσως σκηνοθετημένο, σίγουρα όμως λίγο πιο μαγικό. Έτσι και εκείνο το απόγευμα, παρέα με τον κολλητό μου, τον Μ., περνάγαμε τις μεγάλες (πόσο πολύ μεγάλες τότε που είμαστε τόσο μικροί) πόρτες της αίθουσας για να δούμε μια ταινία με πολύ αστείο όνομα: «Οι άντρες με τα όλα τους». Εκεί γνώρισα για πρώτη φορά την Donna Summer...

Ναι, είναι αυτή η μαγική σκηνή που οι πρωταγωνιστές (άνεργοι εργάτες, τι σύμπτωση με το τώρα που ζούμε...) περιμένουν στην ουρά της τράπεζας για ένα επίδομα. Και από το ραδιόφωνο ξεπροβάλλει η φωνή της Donna Summer, ιδιαίτερη, δυνατή, πλασμένη λες για να σε τρυπάει με την ένταση της. Την επόμενη μέρα δισκάδικο στην Κυψέλη και Hot Stuff στο Discman της Sony (που δεν το πέταξα ποτέ κι ας χάλασε!) στο repeat...

 

Θα γίνω διάσημη!

 

Η Donna Summer, γεννημένη την 31 Δεκεμβρίου του 1948 στη Βοστόνη των Η.Π.Α., είχε φωνητικός εύρος μιας mezzo soprano. Ναι, θα μπορούσε με την κατάλληλη εκπαίδευση να ερμηνεύει οπερικές συνθέσεις. Όμως την κέρδισε η μουσική που προοριζόταν για χορό και χάρισε στα dancefloors την χαρισματική φωνή της. Πάμε να ακολουθήσουμε την πρώτη διαδρομή στο γενέθλιο χάρτη της. Φωνή, τραγούδι, επικοινωνία... Λέξη κλειδι: Ερμής. Ζώδιο: Αιγόκερως.

Ο Ερμής στον Αιγόκερω χαρακτηρίζεται εξ ορισμού ως μια ιδιαίτερη θέση. Στην συνήθη έκφραση του δίνει ανθρώπους που είναι ιδιαίτερα ντροπαλοί όταν σε πρωταντικρίσουν, αποφεύγουν τις συζητήσεις αν δεν σε εμπιστευθούν και είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιούν. Όμως αυτή είναι η επιδερμίδα τους μόνο - μια σκληρή πέτσα, σχεδόν πανοπλία. Όμως μόλις την διαπεράσεις, θα συναντήσεις κοιτάσματα σπάνιου πλούτου. Το σημαντικό για όποιον έχει τον Ερμή σ' αυτή τη θέση είναι να αισθανθεί ασφαλής, να μην δεχθεί κριτική στα πρώτα βήματα της επικοινωνίας του, να νιώσει πως οι απόψεις, η φωνή του, ο λόγος του έχει σημασία. «Η Donna κυριολεκτικά λάτρευε να τραγουδά! Συνήθιζε να τριγυρίζει στο σπίτι τραγουδώντας και τραγουδώντας... Τραγουδούσε στο πρωινό, τραγουδούσε στο μεσημεριανό, τραγουδούσε στο δείπνο...» λέει η μητέρα της. Κι έτσι εμπιστεύτηκε τον εαυτό της, γιατί τελικά κανείς (από τους γονείς και τα επτά αδέρφια της) δεν την εμπόδιζε να εκφράζεται ελεύθερα. Η σημασία της οικογένειας και των συναισθημάτων που λάμβανε από αυτή τα πρώτα χρόνια της ζωής της είναι που διαμόρφωσε τη στάση της απέναντι στη μουσική (η σύνοδος του Ερμή με τη Σελήνη, τον πλανήτη της συναισθηματικής τροφής, επίσης στον Αιγόκερω). Και το ντεμπούτο της δεν άργησε να έρθει. Όσο για την ένταση της φωνής της, με τη σύνοδο Ερμή - Άρη (πλανήτης της ισχύος, της θέλησης), η φωνή της προοριζόταν να γίνει ήδη από τότε το όπλο της, ο στόχος ζωής της, το όργανο της σαγήνης, η γοητεία της...

Σε ηλικία δέκα ετών, όταν ο προοδευμένος Ήλιος της αγγίζει το γενέθλιο Ερμή της, η φωνή αποκαλύπτεται στο κοινό. Στην εκκλησία της γειτονιάς της την κάλεσαν να συμμετάσχει σαν πρώτη της χορωδίας μιας και η κοπέλα που τραγουδούσε συνήθως δεν τα κατάφερε να έρθει. Ο ιερέας, είχε ξεγελαστεί από τη μικροκαμωμένη Donna με την ήρεμη, ντροπαλή φωνή και θεώρησε πως θα έδινε ένα πιο διασκεδαστικό τόνο στο τέλος της λειτουργίας. Η Donna τραγούδησε με ένταση και χρώμα έμπειρης ερμηνεύτριας. «Ξεκίνησα να κλαίω.» θυμάται για εκείνη την ημέρα η ίδια, «Και όλη η εκκλησία έκλαιγε μαζί μου. Ήταν μια ιδιαίτερα συναρπαστική μέρα της ζωής μου και κάποια στιγμή, ενώ άκουγα τη φωνή μου, ένιωσα σαν να μου έλεγε ο Θεός ‘Donna θα γίνεις πολύ, πολύ διάσημη.' Και ήξερα από εκείνη την ημέρα πως πράγματι θα γίνω διάσημη.»

 

Τόλμησε!

 

Επόμενη ανάμνηση. Εφηβικά πάρτι. Χαμηλά φώτα, πρώτα φλερτ (τότε υπήρχε τόσο έκδηλο ακόμη ανάμεσα μας), αγγίγματα στο σκοτάδι, φιλιά. Μου άρεσε η μουσική (βοήθησε και η δουλειά του πατέρα μου που δούλευε σε παμπ όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον κόσμο), λάτρευα τη χορευτική μουσική, παθιαζόμουν με τη disco καθώς την ανακάλυπτα ξανά στην εφηβεία μου, σαν μια ηχώ από τα παιδικά μου χρόνια. Σε πολλά πάρτι έκανα τον DJ (μόνο ξένη μουσική, τα ελληνικά ήταν πάντα δουλειά άλλων) και πάντα, εκτός από το Hot Stuff, επέλεγα τουλάχιστον άλλο ένα ή δύο τραγούδια της Donna. Το I feel love ή το She works hard for the money πάντα κέρδιζαν τις εντυπώσεις. Όμως οι μουσικές που γράφουν ιστορία, αυτό δεν οφείλουν να κάνουν;

Όμως για να γράψει ιστορία η Donna έπρεπε να πάρει θαρραλέες επιλογές. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Αιγόκερως (ζώδιο του Κρόνου), με Σελήνη στον Αιγόκερω (Κρόνος επί δύο) και Κρόνος σε σύνοδο με τον Ωροσκόπο της στην Παρθένο (Κρόνος επί τρία)... Όταν ο πλανήτης της σκληρής δουλειάς και των δοκιμασιών πρωταγωνιστεί τόσο έντονα σε ένα ωροσκόπιο, τότε το μονοπάτι είναι κακοτράχαλο μέχρι την κορυφή.

Το 1967, μόλις αποφοίτησε από το Λύκειο μεταβαίνει στην Νέα Υόρκη μαζί με την μπάντα που είχε σχηματίσει τότε. Η σύνοδος Πλούτωνα - Ουρανού στην Παρθένο, στον πρώτο οίκο της, σε στενό τρίγωνο με τον Ερμή της, έκανε μεν την επιθυμία της να τραγουδήσει (Ερμής) ζήτημα ζωής και θανάτου (Πλούτωνας), όμως ο Ουρανός απαιτούσε ανατροπές και επιπλοκές. Τελικός σκοπός: να επιτύχει μόνη της!

Η μπάντα χτύπησε τις πόρτες όλων των γνωστών και άγνωστων δισκογραφικών εταιριών. Παντού απόρριψη. Διαλύθηκαν άμεσα και η Donna αποφάσισε να παραμείνει στη Νέα Υόρκη, παρά τις διαφωνίες των δικών της. Πέρασε από ακρόαση για ένα ρόλο στο δημοφιλές μιούζικαλ Hair αλλά έχασε τον ρόλο για την αμερικάνικη παραγωγή. Όμως η πόρτα ήταν μισάνοιχτη ήδη. Της έγινε πρόταση για να πρωταγωνιστήσει στην αντίστοιχη Γερμανική παραγωγή του μιούζικαλ (ο Δίας στον 12^ο οίκο της, η διέλευση της μεταμφιεσμένης ευλογίας, και από το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς σε σύνοδο με τον ωροσκόπο της). Μετακόμιση στο Μόναχο και μια καριέρα ξεκινά, με πολύχρονη περιπλάνηση στην Ευρώπη αρχικά...

 

Love to love you, baby...

 

Μια καριέρα που έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια για να απογειωθεί. Ήταν το 1975, με τον Δία να βρίσκεται στον 7^ο οίκο της (στους Ιχθύες). Μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα έχει γνωρίσει τους επιτυχημένους παραγωγούς  Giorgio Moroder και Pete Bellote και εκείνη τη χρονιά είναι που πείθει τον πρώτο να ηχογραφήσουν ένα κομμάτι με βάση ένα στίχο που εκείνη σκέφτηκε - τη φράση " love to love you, baby". Ο Moroder αρχικά συμφωνεί να ηχογραφήσουν ένα demo με τη φωνή της, με σκοπό αργότερα το κομμάτι να δωθεί σε άλλη ερμηνεύτρια. Η Donna, πριν την ηχογράφηση, σκέφτηκε πως θα ακουγόταν το κομμάτι αν το ερμήνευε η Marilyn Monroe... Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, ζήτησε από τον Moroder να χαμηλώσει τα φώτα, να καθίσει δίπλα της σε ένα καναπέ και να ηχογραφεί τους αναστεναγμούς και τις αναπνοές που ακούγονται καθόλη τη διάρκεια του τραγουδιού. Το αποτέλεσμα; Ο Moroder αποφασίζει πως η εκτέλεση της Donna Summer δεν γίνεται να αλλάξει. Το κομμάτι είναι δικό της. Μέχρι της αρχές του 1976 το Love to love you baby φτάνει μέχρι το νούμερο 2 του Billboard και το άλμπουμ της που ακολουθεί ξεπερνά σε πωλήσεις το ένα εκατομμύριο δίσκους.

Το Love to love you baby προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων σε πολλούς ευρωπαϊκούς ραδιοφωνικούς σταθμούς (το BBC αρνήθηκε να το εκπέμπει). Η έκδηλη σεξουαλικότητα του, η αισθησιακή ερμηνεία του, ο ερωτικός ρυθμός του που μπορεί να βραχυκυκλώσει τη σκέψη και προκαλεί τον ακροατή να αφεθεί σε τυφλά ένστικτα, χαρακτήρισε την disco και διέλυσε με το πρώτο άκουσμα κάθε προκάτ χορευτικό ποπ τραγουδάκι που θα τολμούσε να σταθεί δίπλα του. Ακόμη και σήμερα, αρκεί να το  βάλεις τη δωδεκάλεπτη εκτέλεση του στο mp3 player σου και θα πιάσεις τον εαυτό σου να ρουφιέται στη δίνη του...

Μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ‘70, οπότε και ο Κρόνος πέρασε στην Παρθένο και τον ωροσκόπο της, η Donna ήταν για τους περισσότερους βασίλισσα της Disco. Τότε ξεκίνησε η κατιούσα, συγκερασμός παραγόντων που δεν έχουν και τόση σημασία πλέον. Γιατί; Μα γιατί το αποτύπωμα που άφησε με τη μουσική τους αντηχεί καυτό ακόμη. Τώρα και για πάντα.

 

Ο Χρόνος, η μουσική, η κληρονομιά

 

Η Donna Summer δεν είναι εδώ πια.  Χμ, όχι και τόσο... Υπάρχει ακόμη μέσα στις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε - αυτή είναι άλλωστε η μοίρα των καλλιτεχνών, να μοιραζόμαστε μαζί τους τις προσωπικές μας στιγμές. Άλλωστε, δεν το κρύβω, ποτέ δεν με συγκίνησαν οι δουλειές της στις επόμενες δεκαετίες. Η κληρονομιά που άφησε στη disco μουσική ήταν τόσο πλούσια, που ακόμη κι η ίδια δεν κατάφερε να την υπερβεί στην διάρκεια της εξέλιξης της. Ούτε κι εγώ ξεπέρασα εκείνη την περίοδο δημιουργίας της. Ο χρόνος παγώνει σε ό,τι σου αρέσει. Πάντα.

Κι αν αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που ξεχωρίζει για σένα συγκεκριμένους καλλιτέχνες, που τους επιλέγεις μέσα από τους χιλιάδες υποψήφιους, φτιάξε τη συναστρία σου μαζί τους. Θα δεις εύκολα κάτι να ξεχωρίζει, όψεις που σε εγκλωβίζουν στο ιστό της τέχνης τους. Να τι σημαίνει για εμένα η Donna. Η μουσική της μου μεταγγίζει πάντα ενθουσιασμό (έχουμε γεννηθεί με τον Δία στις ίδιες μοίρες), η φωνή της χαλαρώνει τις άμυνες μου (Σελήνη της και Σελήνη μου σε σύνοδο εκτός ζωδίου) και ξυπνά άγρια τις αισθήσεις μου (ο Πλούτωνας της σε όψη με τον Άρη μου και την Αφροδίτη μου).

Thank u for the music Donna!