Παρθένοι Μέρος Δεύτερο. Γιατί όσα κι αν γράψεις γι' αυτούς, πάλι λίγα θα είναι...

51.       Τολμώ πλέον να πω ότι η σχέση μου με τα λάθη αποτελεί το ταξίδι της ζωής μου. Όπως έλεγε και ο Όσκαρ Γουάιλντ (με ωροσκόπο Παρθένο φυσικά): «Εμπειρία είναι το όνομα που δίνουν όλοι στα λάθη τους.». Ε, πως να σου το πω πιο απλά; Από εμπειρία έχω μπουχτίσει…

52.       Εδώ θα βρεις και τις ρίζες ενός ακόμη στοιχείου του χαρακτήρα μου: κριτική.

53.       Ενάντια στον αστικό μύθο που αναφέρει πως η πρώτη φορά που ασκεί κριτική στη ζωή του/της ένας/μια Παρθένος είναι όταν ο μαιευτήρας του/της κόβει τον ομφάλιο λώρο (μεταξύ μας κιόλας, αλλά με κρατούσε λες και ήμουν τσαμπί μπανάνες, αλλά δεν θα το θίξω τώρα αυτό το ζήτημα…), η σχέση μας με την κριτική ξεκινά όταν αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τις επιπτώσεις που έχουν τα λάθη στη ζωή μας αλλά και στις ζωές των γύρω μας.

54.       Αν ρωτήσεις λοιπόν ένα/μια Παρθένο να σου πει πως θυμάται τον εαυτό του/της σε μικρή ηλικία, θα σου απαντήσει μάλλον: «Ήμουν και γ**ω τα παιδιά!. Έπαιζα, έτρεχα, έκανα σκανταλιές όσο μπορούσα και ήμουν περίεργος/η! Ήθελα να εξερευνήσω, να μάθω!». Με άλλα λόγια, ζούσε χωρίς να τον νοιάζουν τα λάθη. Και μετά άρχισαν σταδιακά οι υποχρεώσεις…

55.       Όχι ότι πιστεύω στη μοίρα και τέτοια κουραφέξαλα, αλλά αλήθεια, κοιτώντας πίσω, είναι λες και γεννήθηκα με ένα κάρμα: να απορροφηθώ τόσο από τις προσδοκίες του κόσμου (των γονιών, της κοινωνίας, τις δικές μου) που να πιστέψω ότι τα λάθη μου είναι πιο σημαντικά από όσα κατάφερα. Και τότε φίλε/η μου γεννιέται η κριτική…

56.       Όλα ξεκινούν με την αυτοκριτική να ξέρεις. Πιάνεις τον εαυτό σου, τον στήνεις στη γωνία και αρχίζεις να του απαριθμείς όλα όσα έχει κάνει λάθος μέσα στην ημέρα. Μετά συνδέεις τα ημερήσια λάθη με τα λάθη που έτσι κι αλλιώς διαχρονικά κάνεις (το κακό με το να φτιάχνεις λίστες είναι ότι σε βοηθούν να θυμάσαι τα πάντα…). Και έρχεται μια μέρα που ξεχνάς από ξεκίνησε όλη αυτή η διαδικασία. Και γίνεσαι απλά τα λάθη σου.

57.       Επειδή ένας/μια Παρθένος είναι γενικά διακριτικός/ή και συγκρατημένος/η στη ζωή του/της, κανείς δεν καταλαβαίνει όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα του/της. Έτσι μπορεί και να περάσουν χρόνια στη σιωπή, την αυτοκριτική και την αίσθηση ότι απογοήτευσες τον εαυτό σου.

58.       Όταν λοιπόν είσαι αρκετά ευφυής για να ξέρεις ότι λειτουργείς έτσι, αλλά αρκετά άτολμος/η για να αλλάξεις μια και καλή αυτό το σάπιο οικοδόμημα, ξεκινάς να ασκείς κριτική στους γύρω σου. Και με την έμφυτη παρατηρητικότητα σου, δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρίσκεις συνέχεια λόγους για κριτική…

59.        «Γιατί ντύνεσαι λες και θα πας στα μπουζούκια; Μέχρι το περίπτερο πηγαίνεις!», «Πάλι έσταξες μια σταγόνα σάλτσα στο πουκάμισο σου! Πόσο απρόσεκτος είσαι;», «Σταμάτα να χτυπάς το πιρούνι στο πιάτο! Δεν μπορείς να φας πιο ήσυχα?», «Το Excel που μου έδωσες είναι γεμάτο λάθη! Ως πότε πρέπει να κάνω εγώ τη δουλειά σου και να διορθώνω τα πάντα;».

60.   Να σου υπενθυμίσω σ’ αυτό το σημείο πως η επιλογή ντυσίματος είναι προσωπική υπόθεση, για τα λερωμένα πουκάμισα ανακαλύφθηκαν τα απορρυπαντικά, όταν ένα μεταλλικό πιρούνι συναντά ένα πιάτο (όχι χάρτινο) συνήθως ακούγεται ένας ελαφρύς θόρυβος και όταν κάποιος σου δίνει ένα λανθασμένο Excel, αφού εντοπίσεις τα λάθη, μπορείς να του το επιστρέψεις για να κάνει μόνος του τις διορθώσεις…

61.   Ένας/Μια Παρθένος βρίσκει ξανά τον εαυτό του/της όταν σταματάει να νιώθει πως πρέπει να ανταποκριθεί στα προβλήματα των άλλων, ειδικά όταν αυτοί δεν κάνουν τίποτα για να τ’ αλλάξουν. Αν κρατήσεις μόνο μια πρόταση από τις 100, ας είναι αυτή!

62.   Και για να γνωρίζεις ότι είσαι στο σωστό δρόμο, όταν αρχίσεις να ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου, όλοι όσοι είχαν συνηθίσει να είσαι «το καλό/σεμνό/μετριόφρων αγόρι/κορίτσι που πάντα λέει ναι» θα προσπαθήσουν να σου δημιουργήσουν ενοχές που αλλάζεις.

63.   Νομίζω πως όταν συμβεί αυτό επιβάλλεται να τους απαντήσεις ένα “Frankly my dear, I don’t give a damn…”.

64.   Όχι ότι υπάρχει κάτι κακό στο να είσαι σεμνός/ή, ταπεινός/ή  και κυρίως μετριόφρων. Αυτά άλλωστε είναι από τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μας που θα πρέπει μας κάνουν περήφανους γι’ αυτό.

65.   Αρκεί να συνδυάζονται με μια προειδοποίηση: «Ότι γουστάρω να είμαι ήπιων τόνων δεν σημαίνει ότι έχεις το ελεύθερο να με χειραγωγείς ή να με ελέγχεις!».

66.   Είμαι περίεργος/η, έχω πολλές απορίες και μ’ αρέσει να παίρνω διαφορετικά ερεθίσματα. Γι’ αυτό συχνά με μπερδεύουν με τους Δίδυμους. Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα μας: εγώ επιλέγω τις πληροφορίες που με ενδιαφέρουν και αν κάτι δεν με αφορά δεν θα μπω στη διαδικασία καν να ρωτήσω γι’ αυτό.

67.   Όπως είμαι εκλεκτικός/ή στην ερωτική μου ζωή, έτσι είμαι και σ’ αυτά που μαθαίνω. Προτιμώ να έχω πολλές γνώσεις σε ό, τι με ενδιαφέρει και να το ξέρω όσο πιο τέλεια γίνεται, παρά να έχω λίγες γνώσεις και πληροφορίες σε πολλά αντικείμενα. Το βρίσκω φλύαρο και ανούσιο αυτό το τελευταίο.

68.   Τώρα που το σκέφτομαι, γενικά πασχίζω για την τελειότητα. Δεν μου αρκεί κάτι να είναι απλώς καλό (είτε είναι μια φωτογραφία, είτε το μεσημεριανό μου φαγητό, είτε ένα βιβλίο που διαβάζω, είτε μια ταινία που βλέπω… καλά σταματάω!). Θέλω να είναι αψεγάδιαστο!

69.   Βέβαια κάποιοι φίλοι μου Ζυγοί συνεχίζουν να μου υπενθυμίζουν πως χάνω την αληθινή ομορφιά και την απόλαυση όταν ψάχνω συνέχεια για ψεγάδια. Ένα κομμάτι του εαυτού μου ξέρει πως έχουν δίκιο. Αλλά τι να κάνεις… C’ est la vie!

70.   Και βέβαια υπάρχουν και οι Ιχθύες και οι Τοξότες που μου λένε όλοι την ώρα αυτή την κλισέ ατάκα «Βλέπεις το δέντρο και όχι το δάσος…». Ναι ρε φίλε, γουστάρω να βλέπω το δέντρο, να αναλύω κάθε σπιθαμή του κορμού του και να εξετάζω κάθε φυλλαράκι του! Μερικές φορές η μαγεία βρίσκεται στη λεπτομέρεια που κάνει κάτι ξεχωριστό και όχι στο σύνολο που εξαφανίζει την διαφορετικότητα. Αλλά που να το καταλάβετε εσείς αυτό… Άντε ονειρευτείτε κανένα Woodstock και πόσο ωραία θα ήταν να είχατε γεννηθεί χίπηδες στη δεκαετία του ’60. Η ζωή δεν είναι μόνο όνειρο ρε! Ξυπνάτε!

71.   Α και να μην ξεχάσω, μιας και έπιασα του Ιχθύες στο στόμα μου, μια θερμή παράκληση: την επόμενη φορά που θα κατηγορήσετε ένα Παρθένο ότι είναι κυνικός, δεν ξέρει να χαίρεται τη ζωή, είναι μίζερος ή ενοχικός, παρακαλώ προσπαθήστε να εξηγήσετε μετά από όλα αυτά που πήγε η περίφημη ανέχεια σας στη διαφορετικότητα. Αλλά ναι, ξέχασα… Πρέπει να είμαστε όλα αυτά για να μας υπενθυμίζετε πόσο πολύ προσπαθήσατε να αλλάξετε για εμάς και πόσα θυσιάσατε για να μας προσεγγίσετε και εμείς δεν σεβαστήκαμε τη θυσία σας.

72.   Δεν θέλουμε να εξαρτόμαστε από κανένα και δεν ζητάμε να θυσιαστείτε για εμάς. Μόνοι σας μπαίνετε στο τρυπάκι αυτό. Γκε γκε;

73.   Πάμε για άλλα τώρα! Λένε ότι το πιο αναποφάσιστο ζώδιο είναι οι Ζυγοί. Εντάξει, είναι κι αυτοί αλλά κι εγώ δεν πάω πίσω. Αυτό άλλωστε έχει διαφανεί από καμιά 20αρια προτάσεις που έχω πει ως τώρα…

74.   Οι Ζυγοί είναι αναποφάσιστοι όταν πρέπει να πάρουν μια απόφαση που θα δυσαρεστήσει τους άλλους. Θέλουν να τα έχουν καλά με όλους. Ένας Παρθένος όμως γίνεται αναποφάσιστος επειδή φοβάται μην κάνει λάθος. «Κι αν η απόφαση που θα πάρω είναι λανθασμένη και τελικά χειροτερεύσω τη κατάσταση αντί να τη βελτιώσω;». Με άλλα λόγια, δεν θέλω να δημιουργήσω χειρότερο χάος από αυτό που ήδη υπάρχει.

75.   Ένας ώριμος Παρθένος βέβαια θα απαντούσε σε αυτό: «Δεν υπάρχει καλύτερο και χειρότερο χάος. Το χάος είναι χάος. Σταμάτα να αγχώνεσαι και ξεκίνα δουλειά.».

76.   Όπως μου είχε κάποτε και ένας Ταύρος: κάνε ό, τι καλύτερο μπορείς με αυτά που έχεις στα χέρια σου. Θα είναι καλύτερο από το να μην κάνεις τίποτα. Αυτές οι λέξεις μου υπενθυμίζουν ότι είμαι ζώδιο της Γης και λειτουργώ καλύτερα με τα αποτελέσματα και όχι τις προσδοκίες.

77.   Είναι ακριβώς αυτή μου η αναποφασιστικότητα που πολλές φορές γυρίζει μπούμερανγκ στην επαγγελματική μου ζωή. Ξέρω ότι είμαι πιο εργατικός/ή, πιο επιμελής και σίγουρα περισσότερο παραγωγικός από πολλούς ανωτέρους μου. Αλλά εκείνοι φαίνονται πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και τη δουλειά τους και με παραγκωνίζουν.

78.   Και το γαμώτο της υπόθεσης; 9 στις 10 φορές μπλοφάρουν ή έχουν εκμεταλλευτεί καρπούς της εργασίας συναδέλφων τους σαν κι εμένα.

79.   Και 10 στις 10 φορές θα ρωτήσουν την δική μου άποψη και τις δικές μου διορθώσεις πριν στείλουν το επόμενο μεγάλο project τους στο διευθυντή.

80.   Και μετά εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου που θεωρώ ότι οι μόνοι καταξιωμένοι επαγγελματικά είναι ανθρωποειδή σαν κι αυτούς τους παραπάνω! Και λέω στον εαυτό μου: «Αν είναι να γίνω σαν κι αυτούς, καλύτερα να μείνω σ’ αυτή τη θέση!».

81.   Κανονικά όταν το λέω αυτό θα έπρεπε να κοιτιέμαι στον καθρέφτη και να λέω: «Αξίζεις την καταξίωση περισσότερο από αυτούς και οφείλεις στον εαυτό σου να την πετύχεις με το δικό σου τρόπο και όχι με το δικό τους!». Εσύ το λες;

82.   Μπήκαμε κιόλας στην τελευταία εικοσάδα και ούτε που το κατάλαβα… Ψέματα λέω! Φυσικά και το κατάλαβα! Είπαμε ότι είμαι αχτύπητος στις λίστες, τα οργανογράμματα και τις απαριθμήσεις! Αυτό λέγεται αναλυτική ικανότητα. Και στ’ αλήθεια γουστάρω που την έχω!

83.   Γι’ αυτό και οι Παρθένοι είμαστε πολύ καλοί σε ότι έχει μια δομή που μπορεί να αναλυθεί. Θες παραδείγματα: μαθηματικά, γεωμετρία, χημεία, προγραμματισμός υπολογιστών, μηχανές (από το μιξεράκι του φραπέ μέχρι την τουρμπίνα ενός F-16), βάσεις δεδομένων, ξένες γλώσσες, γραμματική και συντακτικό, οργάνωση επιχειρήσεων, τεχνικό σχέδιο... Εντάξει, το ‘πιασες νομίζω!

84.   Και προσέθεσε σ’ αυτό την εργασιομανία μας, την τελειοθηρία μας, την διάθεση να ανανεώνουμε τις γνώσεις μας στο αντικείμενο που μας αρέσει και την διακριτική μας ικανότητα. Γαμώτο μου η συνταγή της επιτυχίας είναι στο DNA μας!

85.   Κι όμως αφήνουμε άλλους να βγαίνουν μπροστά και να τολμούν περισσότερο από εμάς! Αυτό είναι παρανοϊκό! Δεν είναι;

86.   Ίσως φταίει όμως ότι μας αρέσει μια πιο απλή ζωή. Μια εύρυθμη ρουτίνα που δεν θα έχεις υπερωρίες στα όρια της εξάντλησης, ένα ήσυχο σπίτι στα μέτρα μας  (όχι τίποτα μεγαλεπήβολο και φανταχτερό) και ελεύθερος χρόνος για να περνάμε με τους λίγους και εκλεκτούς της ζωής μας.

87.   Ίσως επίσης φταίει που πραγματικά μπορούμε να βρούμε την αληθινή ευτυχία στα μικρά καθημερινά πράγματα, όπως να πετυχαίνουμε ένα αγαπημένο τραγούδι στο ραδιόφωνο, να βάζουμε για 345^η φορά να δούμε την αγαπημένη μας ταινία μασουλώντας ποπ κορν σαν μικρά παιδία ή να τριγυρνάμε μερικές νύχτες στη γειτονιά που μεγαλώσαμε.

88.   Ουφ, στη τελική γιατί πρέπει πάλι να φταίει κάτι? Δεν φταίει τίποτα! Έτσι είμαστε εμείς – σύνθετοι (ως και ιδιότροποι κάποιες φορές) μέσα στην αναζήτηση του απλού που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε.

89.   Λοιπόν για το τέλος άφησα (τι άλλο?) μια λίστα. Είναι η λίστα που έχω καρφιτσωμένη στη πόρτα του ψυγείο μου για να την βλέπω με κάθε ευκαιρία και να μου θυμίζει τα θεμελιώδη που οφείλω στον εαυτό μου. Την μοιράζομαι μαζί σου, ακόμη κι αν συνεχίζω να πιστεύω στη πρόταση αριθμός 1 αυτής της λίστας.

90.   Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους γύρω σου. Όπως κι εσύ, δεν είναι μόνο αυτό που δείχνουν. Εστίασε αρχικά σε εσένα.

91.   Μην υποτιμάς τις προσπάθειες σου. Για ό, τι έχεις καταναλώσει κόπο και χρόνο αξίζει να το σέβεσαι εσύ πρώτα από όλα!

92.   Είσαι γοητευτικός/ή. Δεν χρειάζεται να συμβιβάζεσαι σε σχέσεις που δεν σε καλύπτουν μόνο και μόνο από το φόβο μη μείνεις μόνος/η.

93.   Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να μην πιστεύεις στην τύχη αλλά μόνο στις δυνατότητες σου. Βλάπτεις όμως τον εαυτό σου αν θεωρείς ότι η τύχη είναι μόνο για τους άλλους και οι δυσκολίες μόνο για εσένα. Αν υπάρχει τύχη, είναι και για σένα. Αν δεν υπάρχει, αγνοείται για όλους.

94.   Να μιλάς όταν κάτι σε ενοχλεί. Μην το θάβεις! Μην σιωπείς!

95.   Όταν κάποιος δεν θέλει να καταλάβει δεν είναι δική σου δουλειά να του αλλάξεις μυαλά. Αντί να ασκείς άκαρπη κριτική, απλά φύγε.

96.   Δεν είναι εγωιστικό τα δικά σου προβλήματα και οι δικές σου ανάγκες να είναι προτεραιότητα σου. Όταν είσαι καλά εσύ μπορείς να βοηθήσεις τους πάντες. Όταν δεν είσαι καλά, δεν βοηθάς πραγματικά κανένα.

97.   Αν κουράζεσαι κάνε διάλειμμα. Αν πιέζεσαι πάρε χώρο. Μην φτάνεις συνεχώς το σώμα και τη ψυχή σου στα όρια της.

98.   Μπορείς να προσαρμόζεσαι σε οποιαδήποτε κατάσταση και έχεις τρομερή υπομονή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λες σε όλα και σε όλους «Ναι».

99.   Η πιο σημαντική σχέση της ζωής σου είναι με το σώμα σου. Σαν Παρθένος σωματοποιείς τη χαρά και τη λύπη σου, τη ευτυχία και το άγχος σου. Μάθε να το σέβεσαι! Ξέρεις τι εννοώ!

100.    Και πάνω από όλα να θυμάσαι: Δεν είσαι ένοχος/η αν κάνεις λάθη. Είσαι όμως αν δεν μαθαίνεις από αυτά.