Αφροδίτη και Κρόνος όταν συναντιούνται σε ένα χάρτη μπορούν να τον καθορίσουν όσο λίγες όψεις. Ο λόγος είναι απλός. Μιλάνε για την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής: αν θα καταφέρουμε ποτέ να νιώσουμε την αγάπη. Ναι, αυτό είναι ένα άρθρο για όλους εκείνους που δύσκολα αγαπάνε (τον εαυτό τους) και δύσκολα αγαπιούνται...

Η τέχνη της αγάπης

Πώς μπορείς να αφεθείς στην αγάπη, στον έρωτα, στον Άλλο, αν πιστεύεις ότι εσύ ο/η ίδιος/α δεν είσαι άξιος να αγαπηθείς; Ή αν πιστεύεις ότι η τέχνη του έρωτα είναι κάτι που δεν κατέχεις, κάτι στο οποίο είσαι ανεπαρκής, άρα καλύτερα να ασχοληθείς με κάτι άλλο, στο οποίο σίγουρα θα είσαι καλύτερος/η;

Μία από τις θεμελιώδεις ανάγκες που συμβολίζει η Αφροδίτη είναι η ικανότητα μας να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε, να βρίσκουμε ηρεμία μέσα από τις πράξεις μας και να είμαστε σε αρμονία με τον εαυτό μας και με το περιβάλλον μας. Ναι, όταν μιλάμε για τη δυναμική που συμβολίζει η Αφροδίτη, ο τελικός στόχος είναι η ευτυχία, και για να τον πετύχει κανείς πρέπει να ξέρει τι είναι αυτό που θα τον κάνει να νιώσει ευτυχισμένο (και στη συνέχεια να το αποκτήσει).

Κάπως έτσι προκύπτει και η πιο παραδοσιακή ερμηνεία αυτού του συνδυασμού πλανητών. Το άτομο με ευνοϊκή όψη Αφροδίτης-Κρόνου έχει βρει τον τρόπο να διοχετεύει την αγάπη μέσα στη σχέση και να απολαμβάνει κάθε στιγμή της, αλλά παράλληλα να χτίζει μία σταθερή και προσγειωμένη σχέση μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Το άτομο με δύσκολη όψη Αφροδίτης-Κρόνου (με το οποίο θα ασχοληθούμε περισσότερο σε αυτό το άρθρο), στ' αλήθεια δεν ξέρει πώς να βρει την ευτυχία, γιατί δεν ξέρει τι είναι αυτό που θα τον/την κάνει ευτυχισμένο. Γιατί πιστεύει ότι δεν αξίζει την ευτυχία ή γιατί πιστεύει ότι πρέπει να τιμωρήσει σκληρά τον εαυτό του μέχρι να την αξίζει και να την κερδίσει. Είναι το άτομο που συνεχώς παραπονιέται για τον άδικο/σκληρό/κακό τρόπο που του φέρεται η ζωή, που βλέπει μόνο τα αρνητικά των ανθρώπων και δεν μπορεί να απολαύσει την όμορφες στιγμές μαζί τους. Αν η αγάπη ήταν τέχνη, τότε ο άνθρωπος με αυτή την όψη θα έμοιαζε άτεχνος. Όχι πως είναι πραγματικά. Το ταλέντο βρίσκεται πάντα εκεί. Όμως δύσκολα εκφράζεται...

«Δεν θα γίνεις ποτέ αυτό που θέλω»

Η απεγνωσμένη αυτή προσπάθεια να αγαπηθείς, αλλά πρώτα απ' όλα να αγαπήσεις τον εαυτό σου, ξεκινάει συνήθως από την παιδική ηλικία. Εκεί που προσπάθησες να βρεις τον έπαινο, την αποδοχή, την προστασία, την εμπιστοσύνη, τη γαλήνη και την αγάπη, και αντ' αυτού βρήκες απόρριψη, κριτική, πίκρα, φόβο, δυσπιστία, απογοήτευση και τελικά μοναξιά. Εκεί που οι γονείς (και ειδικά ο γονέας του αντίθετου φύλου - γιατί αυτός είναι η πρωταρχική ετερόφυλη σχέση που κάνουμε στη ζωή μας και γίνεται το πρότυπο για όλες τις υπόλοιπες) δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι για σένα, γιατί τους απασχολούν άλλα προβλήματα - κατ' αυτούς πιο σημαντικά - : οικονομική δυσπραγία και ανασφάλεια, ανεργία, προβλήματα υγείας, επαγγελματικές αναζητήσεις, προβλήματα ή ψυχρότητα ανάμεσα στο ζευγάρι (διαζύγιο;...), κοινωνικές υποχρεώσεις στο όνομα της καριέρας, κλπ. Είναι εκεί όπου τα χάδια, οι αγκαλιές και τα στοργικά αγγίγματα δόθηκαν με φειδώ, με πολλή φειδώ, και πολλές φορές ως αντάλλαγμα για κάτι, όχι ως δείγμα μίας άνευ όρων αγάπης. Είναι εκεί που αυτή η αγάπη δόθηκε με δώρα, χρήματα, υλικά ανταλλάγματα, αλλά όχι με συναισθήματα, χαμόγελα, αναγνώριση. Εκεί που οι γονείς είναι τόσο τελειοθηρικοί που θέλουν από σένα μόνο να προσπαθείς μέχρι να αγγίξεις το τέλειο -το οποίο είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από σένα - και σε μαθαίνουν να μην αρκείσαι και να μην ευχαριστιέσαι τίποτα, γιατί απλώς δεν είναι αρκετό. Είναι εκεί όπου δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, και όταν κάνεις ένα λάθος, η τιμωρία σου από τους γονείς είναι σκληρή. Όχι, δεν είναι απαραίτητο να είναι σωματική. Είναι όμως σκληρή γιατί το βλέμμα του γονέα γεμίζει με απόρριψη και όλο αυτό είσαι εκεί για να το δεις και να σε σημαδέψει.

Άμυνες και σκληρά παζάρια

Η άμυνα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μειώσεις τη σημασία των όσων συμβαίνουν και αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να τα ελέγξεις να τα αντικαταστήσεις με άλλα, στα οποία νιώθεις ότι πατάς πιο γερά τα πόδια σου. Συνεπώς, το άτομο με (δύσκολη) όψη Αφροδίτης-Κρόνου, θα μειώσει τη σημασία των σχέσεων στη ζωή του. Θα μάθει να μην εξαρτάται από τις σχέσεις, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να τις χάσει ή να πληγωθεί από αυτές. Κάθε όψη που περιλαμβάνει μέσα της Κρόνο, περιλαμβάνει άμυνες και ανάγκη για αποζημίωση. Άρα προσπαθείς να βρεις εναλλακτικές πηγές γι' αυτό που ξέρεις ότι έχεις χάσει ή φοβάσαι ότι θα χάσεις στην πορεία της ζωής του. Κι εδώ φοβάσαι ότι θα χάσεις την αγάπη, την οικειότητα, τη ζεστασιά και τελικά την πλήρη αποδοχή από τον/την Άλλη/η γι' αυτό πραγματικά που είσαι. Άρα πρέπει να τα αντικαταστήσεις με κάτι το οποίο θεωρείς πιο σταθερό.

Money makes the world go round (?)

Οι άνθρωποι με όψη Αφροδίτης-Κρόνου ποντάρουν πολλές φορές στο άλογο που λέγεται «χρήμα» και «status». Πιστεύουν ότι αυτό είναι κάτι το οποίο μπορούν να το ελέγξουν, μπορεί να τους αποζημιώσει για οποιαδήποτε απόρριψη - αφού η λογική τους είναι ότι με το χρήμα μπορείς να αποκτήσεις ό, τι θέλεις -, είναι κάτι απτό, συγκεκριμένο και υλικό, και όχι κάτι αφηρημένο και με μεγάλες δόσεις συναισθήματος. Έτσι, οι σχέσεις παίρνουν την ίδια πορεία με αυτή που έμαθες όταν ήσουν μικρός/ή: απόρριψη, αυστηρά κριτήρια προς το/τη σύντροφο, υπερβολικές απαιτήσεις, έλλειψη συναισθηματικής εγγύτητας, ανασφάλεια και φόβος για να εκφράσεις τα πραγματικά σου συναισθήματα, φόβος μήπως προδοθείς, αμηχανία προς κάθε είδους συναίσθημα που πιστεύεις ότι αγγίζει ευαίσθητες χορδές. Κοιμίζεις, λοιπόν, τον συναισθηματικό σου κόσμο και επενδύεις εξ' ολοκλήρου στον υλικό: προτιμάς να είσαι σε σχέση με κάποιον που μπορεί να σου εξασφαλίσει ένα οικονομικά εύφορο μέλλον, θέλεις ένα καλό σπίτι με όλες τις ανέσεις και κυνηγάς στόχους και φιλοδοξίες καριέρας που σε ανεβάζουν στα μάτια των άλλων, σου επιφέρουν περισσότερα οικονομικά οφέλη και που σε αποζημιώνουν για κάθε σου προσπάθεια. Και ο έρωτας; Ναι, μπορεί να είσαι σε σχέση με κάποιον/α που σου δίνει όλα τα παραπάνω, αλλά όχι μια ανοιχτή πρόσκληση για συναισθηματικό και ψυχικό δέσιμο μαζί του. Προτιμάς την ασφαλή λύση. Μέχρι να αποδειχτεί ότι δεν ήταν καθόλου ασφαλής, και το οικοδόμημα να πέσει.

Είμαι γυναίκα και αυτό με φοβίζει

Ειδικά οι γυναίκες με αυτή την όψη θυσιάζουν την αυτοπεποίθησή τους κάθε μέρα στο βωμό των σχέσεων. Είναι οι γυναίκες που φοβούνται να  δείχνουν τη θηλυκή τους πλευρά, γιατί πιστεύουν ότι έχουν αποτύχει σε αυτό. Είναι οι γυναίκες με συναισθήματα κατωτερότητας, που θεωρούν για τον εαυτό τους όχι μόνο ότι δεν είναι ελκυστικές, αλλά ότι είναι ακόμα και απωθητικές. Και όσο πιο πολύ το νιώθουν αυτό, τόσο πιο πολύ αναζητούν την προσοχή και την αποδοχή. Και βλέπουν τις άλλες γυναίκες ως ανταγωνιστές και όχι ως σύμμαχους, γιατί πίσω από αυτό κρύβεται ο φόβος της θηλυκότητας.

Βρες το παιδί μέσα σου

Το άτομο με αυτή την όψη θέλει να αγαπηθεί όσο και όλοι οι υπόλοιποι. Ακόμα κι αν δείχνει προς τα έξω ένα σκληρό και ψυχρό πρόσωπο ή αν προσπαθεί να ξεγελάσει τους πάντες με ένα προσωπείο αυτοπεποίθησης. Είναι θωρακισμένο πίσω από αυτό γιατί έχει μεγαλώσει πιστεύοντας ότι δεν αξίζει την αγάπη. Μέσα του όμως είναι ένα παιδί που διψάει για αγάπη, για προσοχή, για στοργή, ένα παιδί ευαίσθητο, ένα παιδί με πολλές απαιτήσεις και πολλές φορές κτητικό, αλλά είναι ένα παιδί που δεν ξέρει πώς να εκφράσει αυτό που θέλει. Κι αν δεν έχεις πάρει αγάπη, πώς μπορείς να ξέρεις με ποιον τρόπο να τη ζητήσεις, να τη διεκδικήσεις ή να την δώσεις πίσω;

Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Ανταγωνισμός και σκληρή δουλειά είναι κάτι το οποίο αναζητούν τα άτομα με αυτή την όψη. Ο αμείλικτος κόσμος των επιχειρήσεων τους περιμένει γιατί έχει όλα αυτά που αναζητούν: χρήμα, δόξα, φήμη, εξαντλητικά ωράρια, στόχους, στόχους, στόχους. Και επειδή η Αφροδίτη σχετίζεται όχι μόνο με το χρήμα, αλλά και με την τέχνη, εδώ μπορεί να βρούμε καλλιτέχνες που παλεύουν με τα χρώματα, τον πυλό, το σώμα, το κάλλος, για να δώσουν προς τα έξω μία μορφή τέχνης που να εκφράζει το συναισθηματικό κόσμο που έχουν παγιδεύσει μέσα τους.

 (+) Έχω όψη Αφροδίτης - Κρόνου και με θαυμάζω όταν...

... δουλεύω σκληρά πάνω σε μία σχέση, συνειδητοποιώ τους φόβους μου και προσπαθώ να τους αντιμετωπίσω. Πονάει, αλλά στο τέλος αξίζει.

...αναγνωρίζω τις πρακτικές διαστάσεις μίας σχέσης και βοηθάω το/τη σύντροφό μου να τις δει και αυτός/η, και έτσι δεν αιθεροβατώ, δεν πιστεύω σε παραμύθια και πρίγκιπες με άσπρα άλογα και τελικά δεν απογοητεύομαι.

(-) Έχω όψη Αφροδίτης - Κρόνου και θλίβομαι όταν...

... νιώθω ότι θέλω να αγγίξω/χαϊδέψω/αγκαλιάσω το πρόσωπο που αγαπώ, να του πω αυτά που νιώθω, και όμως τα κρατάω μέσα μου από φόβο μήπως γελοιοποιηθώ ή μήπως δεν με καταλάβει.

... είμαι ερωτευμένος/η με κάποια/ον -που ξέρω ότι μου ταιριάζει-, αλλά είμαι σε σχέση με κάποιον/α άλλο/η -που μου δημιουργεί ασφάλεια γιατί νιώθω ότι μπορώ να έχω ό,τι ζητήσω.

Βιβλιογραφία

The Inner Planets, Liz Greene & Howard Sasportas

Saturn, A new look at an old devil, Liz Greene

The Dynamic of the Unconscious, Liz Greene & Howard Sasportas