Τον αστρολογικό Δία ακολουθούν μια σειρά από στερεότυπα. "Τύχη", "Εύνοια", "Ευλογία" δημιουργούν υψηλότατες προσδοκίες και τον ντύνουν με έναν αέρα ανυπομονησίας. Όμως οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί σε στενή όψη του Ήλιου τους με το Δία αισθάνονται πράγματι πιο "ευνοημένοι" ή "τυχεροί" από τους υπόλοιπους; Υπάρχει τελικά περισσότερη τύχη; Κι αν είναι έτσι, γιατί δεν έχει γεμίσει ο κόσμος με φωτισμένους και επιτυχημένους ανθρώπους που έχουν αυτή την όψη; Με αφορμή το πρώτο ετήσιο τετράγωνο Ήλιου - Δία που συμβαίνει αυτές τις μέρες, η Βάσια αναλύει σε βάθος αυτές τις όψεις και αποκαλύπτει πως ότι λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός...

Μερικές λέξεις-κλειδιά για το Δία είναι η επέκταση, η αισιοδοξία, η προοπτική. Α, κι αυτή η περίεργη διαίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά. Όχι, δεν χρειάζεται αυτή η διαίσθηση να στηρίζεται κάπου. Αν κάποιος βασίζεται μόνο στη λογική, τότε μπορεί να βρει ατράνταχτα επιχειρήματα και υπέρ των αισιόδοξων σεναρίων και υπέρ των απαισιόδοξων. Ο Δίας όμως συμβολίζει εκείνο το κομμάτι του Εαυτού μας που αρκείται μόνο στα πρώτα και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί. Είναι απλώς μία γνώση που οδηγεί στη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή στο επόμενο μεγάλο βήμα της ζωής μας. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.

 

Η Μεγάλη Εικόνα

Τα άτομα με ευνοϊκή όψη Ήλιου-Δία (σύνοδο, τρίγωνο, εξάγωνο) ξεχωρίζουν συνήθως για τη θετική στάση ζωής και την γενναιόδωρη φύση τους. Πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον και αυτός είναι ο στόχος που δεν θέλουν να χάνουν ποτέ από τα μάτια τους. Δεν αρκούνται στο εδώ και τώρα, αλλά ζουν για να σχεδιάσουν συνεχώς κάτι για το αύριο. Κάθε μέρα πρέπει να είναι γι' αυτούς και μία περιπέτεια και κάθε πρωί θέλουν να ξυπνούν ανυπομονώντας για αυτή. Φυσικά και υπάρχουν άσχημα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους - σε αυτούς, στους ανθρώπους που τους περιστοιχίζουν, στην πόλη τους, στη χώρα τους, στον κόσμο. Δεν εθελοτυφλούν. Προτιμούν όμως να βλέπουν το καλό γύρω τους, με την ελπίδα ότι αν ενισχύσεις το καλό, θα το δεις να ανακυκλώνεται και να πολλαπλασιάζεται. Στην ψυχολογία, αυτό το λέμε «θετική ενίσχυση». Στη ζωή, το λέμε απλά «πίστη» και «αισιοδοξία». Η συμπεριφορά αυτή συνοδεύεται συνήθως από μία φιλοσοφημένη στάση ζωής. Είναι τόσο περίεργοι και φιλομαθείς που απορροφούν εμπειρίες και γνώσεις από το περιβάλλον τους σαν σφουγγάρια και τα μετατρέπουν σε σοφία, και για το λόγο αυτό τους αρέσει να γνωρίζουν πολλά άτομα με διαφορετικό πολιτιστικό, κοινωνικό ή ακαδημαϊκό υπόβαθρο.  Αυτό το ανοιχτό μυαλό δεν θα μπορούσε να μη συνοδεύεται και από αγάπη για ταξίδια, ξένες κουλτούρες, νέα μέρη και ενδιαφέροντες ανθρώπους. Γι' αυτούς όλος ο κόσμος είναι ένα απέραντο πεδίο δράσης και γνώσης.

 

Τύχη ή Πίστη;

Και θα ρωτήσει κάποιος με ευνοϊκή όψη Ήλιου-Δία: «Είμαι περισσότερο τυχερός από τους άλλους;» Όχι. Σου ανήκει το ίδιο μερίδιο τύχης με τους άλλους. Όμως, αν συνδυάσεις την αισιόδοξη οπτική με την οποία βλέπεις τη ζωή μαζί με την αυτοπεποίθηση και την ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος, τότε, ναι, κυνηγάς την τύχη και, για να το θέσουμε καλύτερα, την επιτυχία περισσότερο από εκείνους που βλέπουν μόνο εμπόδια και που σαμποτάρουν τον εαυτό τους με τις αρνητικές σκέψεις. Βλέπεις ευκαιρίες και προκλήσεις εκεί που οι άλλοι βλέπουν μόνο αδυναμίες. Υπόσχεσαι στον εαυτό σου και στους άλλους ότι μπορείς να καταφέρεις περισσότερα απ' όσα μπορείς και αυτό είναι το κίνητρο και ο στόχος που βάζεις στον εαυτό σου. Ακόμα και όταν συμβαίνουν αναποδιές, επιμένεις, γιατί πιστεύεις σε αυτό που έχεις βάλει στο μυαλό σου.

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχει μέτρο

Ένας άνθρωπος που θέλει να ζήσει τη ζωή στο μέγιστο βαθμό, δεν μπορεί να λειτουργεί μέσα σε όρια, μέσα σε λογικά πλαίσια και καλούπια. Στους ανθρώπους με ευνοϊκή όψη Ήλιου - Δία, η φράση «Παν μέτρον άριστον» πάει περίπατο. Εδώ συναντάμε τον άνθρωπο εκείνο που κάνει υπερβολές στο φαγητό, στο ποτό, στα έξοδα, στα μεγάλα λόγια, στις κινήσεις, στις ιστορίες που αφηγείται από τη ζωή του, στις δουλειές που αναλαμβάνει, υπερβολές σε όλα. Και, ναι, τις περισσότερες φορές με ένα μυστήριο τρόπο τα καταφέρνει με ελάχιστες απώλειες.

Ποια είναι όμως η κατάληξη όλου αυτού του παρορμητικού ξοδέματος και της υπερβολικής αυτοπεποίθησης;

 

Το άγγιγμα του Μίδα

Η ιστορία με το Μίδα γνωστή. «Θόλωσε» από όλο το χρυσό που μπορούσε να αποκτήσει και παρέλειψε να σκεφτεί πρακτικές λεπτομέρειες, αλλά και τις μετέπειτα συνέπειες όλης αυτής της σπατάλης. Έτσι κι εδώ, οι άνθρωποι (ειδικά με τις δυσαρμονικές όψεις Ήλιου-Δία, αλλά και με τις αρμονικές αρκετά συχνά) έχουν υπερβολικές προσδοκίες από ανθρώπους, καταστάσεις και από τον εαυτό τους, αλλά λόγω λανθασμένης εκτίμησης, τα πράγματα δεν καταλήγουν όπως αναμένεται. Τα άτομα αυτά τείνουν να φτάνουν τα πράγματα στα άκρα. Δοκιμάζουν τις αντοχές τους, επιμένουν σε αβέβαια έως και μηδενικής πιθανότητας πονήματα, ξοδεύουν όλη την ενέργειά τους σε ανώφελες καταστάσεις και δεν έχουν την δύναμη να συνεχίσουν σε αυτό που πραγματικά αξίζει. Δυσκολεύονται ακόμα και να διακρίνουν αυτά που έχουν νόημα και ουσία από αυτά που δεν αξίζει να ασχοληθούν. Αναλαμβάνουν περισσότερα απ' όσα αντέχουν και η κατάληξη είναι συνήθως αποτέλεσμα βιασύνης, μερικές φορές και ελλιπούς γνώσης. Οι σπατάλες που τους βασανίζουν εμφανίζονται σε πολλά πεδία: φαγητό, εργασία, συναισθήματα, σχέσεις, χρήμα, υποσχέσεις... Ξοδεύονται, γιατί απλά πιστεύουν ότι έχουν μεγάλο απόθεμα ή γιατί πιστεύουν ότι με κάποιο τρόπο θα συμβεί κάτι και δεν θα φτάσουν σε λογαριασμό με αρνητικό πρόσημο.

 

Το σύμπαν δε συνωμοτεί πάντα

Και όλα αυτά βέβαια έχουν αντίκτυπο και στο περιβάλλον γύρω τους. Οι άνθρωποι που τους ακολουθούν, ζαλίζονται από τις εναλλαγές των διαθέσεων και των διαφορετικών αποφάσεων που παίρνουν κάθε λίγο και λιγάκι. Συμπαρασύρονται από τον ενθουσιασμό τους και μετά απογοητεύονται το ίδιο ή και περισσότερο, αν το (υπερ)αισιόδοξο σενάριο δεν επαληθευτεί. «Πληρώνουν» τα σπασμένα για λογαριασμό τους. Θυμώνουν που ενώ ήξεραν ότι το εκάστοτε εγχείρημα ήταν παρακινδυνευμένο και μπορούσαν να το στηρίξουν με λογικά επιχειρήματα, κανείς δεν άκουσε τη γνώμη τους.

Τα άτομα με δυσαρμονική όψη Ήλιου-Δία συνήθως δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Συνεχίζουν τις υπερβολές ξανά και ξανά, αφού συνήθως υπάρχει πάντα κάποιος που θα τους συγχωρέσει ή κάτι που θα τους κάνει να ξεχάσουν την κακή ανατροπή του «παιχνιδιού». Όμως, υπάρχουν και περίοδοι όπου όλη αυτή η προσπάθειά τους μετατρέπεται σε φούσκα και σκάει. Και τότε έρχεται η θλίψη. Οι άνθρωποι που πριν ήταν έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο, μπορεί ανά διαστήματα να πέσουν δραματικά σε ψυχολογικό ή συναισθηματικό επίπεδο και να χάσουν την πρότερη πίστη και αισιοδοξία τους. Και μία τέτοια φάση είναι πραγματικά άσχημη γι' αυτούς, γιατί πολύ απλά δεν την περίμεναν, ή ούτε καν την είχαν φανταστεί μέσα σε αυτό το υπεραισιόδοξο σενάριό τους.

Σε κάθε περίπτωση, το μέτρο είναι το κλειδί για την επιτυχία. Η επαφή με την πραγματικότητα και τις ρεαλιστικές συνθήκες. Η δυνατότητα να σκέφτεσαι πριν αποφασίσεις και πριν δράσεις και να προχωράς με προσοχή και υπομονή.

 

Επαγγελματικός Προσανατολισμός

Είναι εκείνοι που μπορούν να κρίνουν τις καταστάσεις από μία συνολική σκοπιά και να πάρουν θέση όντας αντικειμενικοί και αμερόληπτοι. Ας τους πούμε δικαστές. Είναι εκείνοι που μπορούν να συμβουλέψουν τους άλλους, να τους βοηθήσουν να βγουν από το μικρόκοσμό τους, να θέσουν στόχους και να δουν ξανά τη ζωή από τη θετική της πλευρά. Ας τους πούμε συμβούλους. Είναι εκείνοι που μπορούν να μεταφέρουν γνώση, ιδέες, φιλοσοφία, πληροφορίες σε μεγάλης κλίμακα κοινό. Ας τους πούμε εκδότες, δασκάλους, καθηγητές ή συγγραφείς. Είναι εκείνοι που πιστεύουν σε κάτι μεγαλύτερο από την ανθρώπινη ύπαρξη, σε έναν θεό, σε μία ανώτερη δύναμη. Ας τους πούμε ιερείς, πνευματικούς, θρησκευτικούς καθοδηγητές.

 

Έχω ευνοϊκή όψη Ήλιου-Δία και

(+) δεν εγκλωβίζομαι σε μικρά και ασήμαντα πράγματα. Βλέπω το Δάσος, και όχι το Δέντρο.

(+) βάζω μεγάλους στόχους στη ζωή μου, πράγμα το οποίο με απομακρύνει από τη στασιμότητα και με εξελίσσει σαν άνθρωπο πιο γρήγορα.

(+) μου αρέσει το διαφορετικό, η ελευθερία και η ποικιλία επιλογών, οι ενδιαφέροντες και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι. Όλα τα υπόλοιπα, απλά με πνίγουν. 

 

Έχω δυσαρμονική όψη Ήλιου-Δία και

(-) πολλές φορές λέω ή κάνω περισσότερα απ' όσα πρέπει ή μπορώ. Το κακό είναι ότι πρέπει να υποστώ τις συνέπειες. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν τολμώ να παραδεχτώ πόσο το μετάνιωσα.

(-) δεν μπορώ να ξεχωρίσω τα όριά μου, τις αντοχές μου και τις δυνατότητές μου, και ξοδεύω αλόγιστα όλα μου τα αποθέματα.

(-) παρασέρνω τους ανθρώπους που θέλουν να με προστατέψουν και να με βοηθήσουν σε αυτό το κυνήγι της περιπέτειας, με αποτέλεσμα να μοιραζόμαστε το ρίσκο αλλά και τις απώλειες.