Με αφορμή μια ενδιαφέρουσα ερώτηση στο Forum του Stardome* ( http://www.stardome.gr/tribes/pisces/34263.html ) δόθηκε η ευκαιρία να μελετήσουμε τη σύνδεση του Κρόνου με τις σχέσεις, το ρόλο του στη συναστρία και υπό ποιες συνθήκες είναι πιθανό να παρέχει σταθερότητα στη σχέση μεταξύ δύο ατόμων.

Λίγα λόγια για το Κρόνο

Ο Κρόνος είναι πλανήτης που πράγματι προσφέρει σταθερότητα σε μια συναστρία. Όμως κάτι που είναι σταθερό, στέρεο, λειτουργικό, υποχρεωτικά λειτουργεί με ένα πλαίσιο. Ας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Πάει κάποιος και χτίζει ένα σπίτι με άχυρα και λάσπη - μαζεύει άχυρα και λάσπη από τον αγρό και σε μια εβδομάδα έχει το σπίτι του. Πάει και ένας δεύτερος και χτίζει ένα με τούβλα και τσιμέντο και σίδερα. Κάνει οικονομίες, κουβαλά μεγάλο φορτίο, σχεδιάζει κάθε τμήμα του και το τελειώνει σε 1 χρόνο. Ο πρώτος έχει σπίτι σε μια εβδομάδα αλλά πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει όταν με τη πρώτη δυνατή ριπή του ανέμου θα γκρεμιστεί; Ο δεύτερος θα πρέπει για ένα χρόνο να χτίζει, να κουράζεται, να επιμένει και να ανταπεξέρχεται στα στοιχεία της φύσης, αλλά έχει στο τέλος ένα σπίτι που αντέχει στον άνεμο και τις κακουχίες. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια σχέση που δεν έχει Κρόνο (σπίτι από άχυρα και λάσπη) και σε μια σχέση που έχει Κρόνο (σπίτι από τσιμέντο, σιδεριές και τούβλα)...

Ο Κρόνος λέει ότι μια σχέση για να λειτουργήσει, να βαθύνει, να αντέξει χρειάζεται πλαίσια. Η έξαρση του Κρόνου στο Ζυγό, το ζώδιο μεταξύ άλλων των σχέσεων, είναι μια σαφής ένδειξη ότι το μεγαλύτερο στοίχημα, η μεγαλύτερη πρόκληση αντοχών στη ζωή μας, είναι οι σχέσεις. Συνεπώς είτε σε θετικές, είτε σε αρνητικές όψεις σε μια συναστρία, ο Κρόνος θα απαιτήσει να μπουν πλαίσια. Συνεπώς περιορισμός θα υπάρχει σε κάθε σχέση γιατί για το άτομο με το οποίο σχετίζεσαι θα κάνεις υποχωρήσεις και συμβιβασμούς (και εκείνο προφανώς περιμένεις να κάνει το ίδιο για εσένα, έτσι?). Οπότε, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα στη σχέση χωρίς συμβιβασμούς και ένα βαθμό προσαρμογής, το καίριο ερώτημα φαίνεται να είναι: πότε η προσαρμογή βιώνεται ως καταπίεση; Όμως στη πραγματικότητα αυτό το ερώτημα θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε κάτι πιο ουσιαστικό για το Κρόνο, για τις σχέσεις και για αυτά που η αστρολογία μπορεί να αποκαλύψει μέσα από τους συμβολισμούς της...

Περί σταθερότητας

Ξεκινάω από το τσιτάτο: Αν ο Κρόνος κάνεις δυσαρμονικές όψεις με τα φώτα ή με προσωπικούς πλανήτες, λέει ο αστρολογικός τσελεμεντές, τότε το άτομο που δέχεται τις όψεις βιώνει καταπίεση. Και όμως, μια σειρά από αστρολόγους που έχουν μελετήσει συναστρίες (Liz Greene, Stephen Arroyo κ.α) δηλώνουν ότι είναι οι ίδιες όψεις που έχουν δώσει σταθερές και μακροχρόνιες σχέσεις. Ποιος έχει δίκιο, ο τσελεμεντές ή ο επαγγελματίας αστρολόγος; Μήπως δε μιλάνε για το ίδιο πράγμα; Τι σημαίνει τελικά σταθερή σχέση; Ποιο είναι το στερεότυπο της «σταθερής σχέσης»; Τι σημαίνει σταθερότητα, αν όχι η πεποίθηση ότι η σχέση με τον άνθρωπο μου αύριο θα είναι ίδια όπως και σήμερα; Και η σταθερότητα σημαίνει ευτυχία; Και τελικά ο Κρόνος για ποιου είδους σταθερότητα μιλάει στις σχέσεις;

Ο Κρόνος είναι ο κρυφός πλανήτης που κλείνει τη δομή της προσωπικότητας. Αν το βασικό αστρολογικό τρίπτυχο της προσωπικότητας είναι Ήλιος - Σελήνη - Ωροσκόπος τότε είναι ένα ελλιπές τρίπτυχο. Από τη μια έχω το επίκεντρο της προσωπικότητας και τη κινητήρια δύναμη για να ζω και να δημιουργώ και να ξεχωρίζω (Ήλιος), μετά έχω το δείκτη των συναισθηματικών μου αναγκών, των ενστίκτων που με συνδέουν με το φαινόμενο της ζωής και των ασυνείδητων ορμών μου (Σελήνη) και τέλος έχω το τρόπο που αντιλαμβάνομαι, εμπλέκομαι και ερμηνεύω τη ζωή και ξεκινώ να ζήσω σ' αυτή (Ωροσκόπος). Κάτι θεμελιώδες λείπει από αυτό το τρίπτυχο - το κίνητρο για να προσπαθώ, να γίνομαι καλύτερος, να μαθαίνω. Ο Κρόνος είναι η σκιά του τρίπτυχου της προσωπικότητας, είναι η αποτυχία που θα με κάνει να προσπαθήσω από την αρχή, είναι οι φόβοι που πρέπει να κατακτήσω για να καταλάβω τα στοιχεία της προσωπικότητας μου, είναι το τέρας του παραμυθιού που πρέπει να πολεμήσει ο ήρωας (Εγώ) για να γίνει αυτό που είναι προορισμένος να γίνει. Με πολλούς τρόπους μοιάζει με έναν αγωγό που συνδέει το συνειδητό μου κομμάτι με το ασυνείδητο. Γι' αυτό κιόλας λέγεται πλανήτης της μοίρας αλλά ταυτόχρονα θεωρείται και το όριο της προσωπικότητας (ο τελευταίος ορατός πλανήτης από τη Γη, το όριο ανάμεσα στους προσωπικούς/κοινωνικούς πλανήτες και τους εξωκρόνιους).

Συνεπώς, ο Κρόνος είναι ρυθμιστής (ακόμη μια ωραία εικόνα που τον συνδέει με την έξαρση του στο Ζυγό) - ρυθμίζει τι περνά κάθε φορά από το ασυνείδητο, ποιο μάθημα θα πρέπει να πάρουμε που θα μας κάνει πιο συνειδητούς, δηλαδή θα αποκτήσουμε μεγαλύτερο πεδίο αντίληψης και συνείδησης της ζωής και της θέσης μας σε αυτή. Και όπως υπονοεί η κυριαρχία του σε Αιγόκερω και Υδροχόο, αλλά και η έξαρση του στο Ζυγό, αυτά τα μαθήματα μπορούμε να τα πάρουμε μόνο όταν τα προβάλλουμε (1) στην κοινωνική σφαίρα της ζωής  και τις υποχρεώσεις των κοινωνικών ρόλων που πρέπει να λάβουμε (Αιγόκερως), (2) στην κοινωνική προσφορά και την ανανέωση, εξέλιξη της κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε μέσα από τις ρήξεις με το κατεστημένο (Υδροχόος) και (3) στις διαπροσωπικές μας σχέσεις (Ζυγός). Σε όλες αυτές τις καταστάσεις καλούμαστε να περιλάβουμε κάποιον ή κάποιους άλλους στην εικόνα της ζωής, να τους κατανοήσουμε, αν τους καθοδηγήσουμε ή να τους υπηρετήσουμε ή (ιδανικά) να συμπορευθούμε μαζί τους. Και τι συμπεραίνουμε από το πραγματικά υπέροχο παραδοσιακό αστρολογικό συμβολισμό του Κρόνου: ότι η διαδικασία του να περιλάβεις κάποιον άλλο στην εικόνα της ζωής σου είναι ταυτόχρονα κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη και την ανύψωση της προσωπικότητας (κυβερνήτης του Κρόνου, ο Αιγόκερως, συνδέεται με το Μεσουράνημα, το ψηλότερο σημείο του χάρτη) αλλά και όχημα έντασης, πόνου, αγωνίας, στέρησης, απογοητεύσεων και των σκληρότερων μαθημάτων της ζωής εν γένει.

Ωρίμανση

Κοιτώντας λοιπόν υπό αυτό το πρίσμα τον συμβολισμό του Κρόνου, αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωηρή συμμετοχή του Κρόνου σε μια συναστρία καμία σχέση δεν έχει με το στερεότυπο του «να βρω το άλλο μισό και να ζήσουμε ευτυχισμένοι για πάντα». Αντίθετα, ακόμη και στις αρμονικές του όψεις ο Κρόνος σε μια συναστρία απαιτεί από τις πρώτες κιόλας στιγμές της πλαίσια, θέτει εμπόδια, φέρνει στην επιφάνεια στοιχεία της προσωπικότητας των δύο ατόμων που ενδεχομένως δεν αρέσουν στο άλλο μέλος της σχέσης. Όπως εξίσου συχνά έχουμε σχέσεις που εξυπηρετούν το κοινωνικό συμφέρον, γίνονται με επίκεντρο την κοινωνική τάξη ή τις παραδόσεις. Όμως αν το δούμε ακόμη πιο προσεκτικά, οι επιμέρους όψεις του Κρόνου του ενός μέλους με πλανήτες του άλλου μέλους, έχουν ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό - την αμοιβαία ωρίμανση και των δύο μελών.

Ας το δούμε και με ένα παράδειγμα και πιο συγκεκριμένα με το παράδειγμα που δίνεις εσύ. Έχω τη Σελήνη σου που κάνει όψη τριγώνου με την Αφροδίτη του συντρόφου σου και έστω ότι  η Αφροδίτη αυτή κάνει αντίθεση με το Κρόνο. Ας το ονομάσω κιόλας για λόγος ευκολίας: έστω ότι έχεις μια Σελήνη στους Διδύμους, ενώ η Αφροδίτη του συντρόφου σου βρίσκεται στον Υδροχόο σε αντίθεση με το Κρόνο στο Λέοντα. Εδώ θα εντοπίσω πολλά θέματα. Πρώτον, η Σελήνη σου δεν επηρεάζει μόνο την Αφροδίτη στον Υδροχόο του συντρόφου σου. Επηρεάζει όλες τις όψεις που κάνει! Συνεπώς δεν είναι μόνο ξεκρέμαστα ένα τρίγωνο Σελήνης - Αφροδίτης, αλλά η Σελήνη σου σχηματίζει όψη με την αντίθεση Αφροδίτης - Κρόνου του συντρόφου σου. Ας ξεκινήσω από την αντίθεση Αφροδίτης - Κρόνου. Αυτή δηλώνει μια προδιάθεση που έχει ο/η σύντροφος σου. Κάθε όψη άλλωστε είναι και μια δήλωση της προσωπικότητας. Μια όψη Αφροδίτης - Κρόνου μας λέει μια ιστορία και αυτή είναι κάτι του στυλ «Πρέπει να αγωνιστείς σκληρά (Κρόνος) για να δικαιούσαι την απόλαυση (Αφροδίτη)», «Η αυτοεκτίμηση μου (Αφροδίτη) συνδέεται με την κοινωνική/επαγγελματική μου ταυτότητα (Κρόνος)», «Φοβάμαι (Κρόνος) να εκφράσω τις επιθυμίες μου (Αφροδίτη)», «Δυσκολεύομαι (Κρόνος) να περάσω καλά (Αφροδίτη)», «Μου αρέσει/Με ελκύει (Αφροδίτη) η ωριμότητα (Κρόνος).», «Καταπιέζω (Κρόνος) την ηδονή (Αφροδίτη)», «Δεν νιώθω άνετα (Κρόνος) με την ερωτική μου ταυτότητα (Αφροδίτη)». Φυσικά δεν θα ισχύουν όλα τα παραπάνω αλλά θα ισχύουν σίγουρα κάποια. Πάνω σε αυτές τις δηλώσεις πάει και κάθεται η Σελήνη σου και πρώτα από όλα η Σελήνη σημαίνει αποδοχή, τρυφερότητα, δεκτικότητα. Άρα η πρώτη ερμηνεία μας είναι ότι έχεις τη τάση να αποδεχτείς αρχικά τη στάση του συντρόφου σου. Είναι σαν να του λες με τον τρόπο σου: «Είναι εντάξει που είσαι έτσι! Δεν έχω πρόβλημα! Δείξε μου πως είσαι!». Αν θέλω να υπεισέλθω και στα ζώδια που συμμετέχουν θα έλεγα ότι τα προβλήματα της αντίθεσης Αφροδίτης - Κρόνου συνδέονται πολύ στενά με την αποδοχή και την επιβεβαίωση, αφού ο Κρόνος στο Λέοντα δείχνει ενδεχομένως ότι σε νεαρή ηλικία ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν έλαβε την προσοχή και την αποδοχή για αυτό που ήταν και για όσα κατάφερνε και παράλληλα του εμφύσησαν μια στάση ζωής ότι αξίες σου πρέπει να είναι οι αξίες που επιτάσσει η κοινωνία που ζούμε και η εξέλιξη σου, η ευτυχία σου, θα έρθει αν καταφέρεις να εξελιχθείς και να ξεχωρίσεις σ' αυτή (Αφροδίτη στον Υδροχόο). Όσο για τη Σελήνη στους Διδύμους, θα έλεγε κανείς ότι η επαφή της μ' αυτή την όψη της ξυπνά σε εσένα ενστικτωδώς την περιέργεια να μάθεις, να εξερευνήσει και να επικοινωνήσεις.

Ας γυρίσουμε στο ερώτημα που έθεσα μια παράγραφο πιο πριν: πως ωριμάζουν και τα δύο μέλη από αυτή τη σχέση; Εσύ έρχεσαι σε επαφή με τους φόβους, τις ανασφάλειες και τις επιθυμίες ενός άλλου ατόμου - τον περιλαμβάνεις στη σφαίρα εμπειρίας σου, αντιλαμβάνεσαι ότι διαθέτει ένα χαρακτήρα διαφορετικό από εσένα και προσπαθείς να τον κατανοήσεις. Εκείνος έχει μια γνήσια ευκαιρία να μιλήσει για όσα τον βαραίνουν, για το χαρακτήρα του και τις εντάσεις που βιώνει με ένα άτομο που δέχεται να τον ακούσει και που θα του πει αυτό που τόσο έχει ανάγκη, αυτό το «Είναι εντάξει αν είσαι έτσι!». Ωρίμανση και για τους δύο που προφανώς δεν θα έρθει εύκολα όμως! Γιατί μια αντίθεση Αφροδίτης - Κρόνου θα είναι πάντα μια αντίθεση Αφροδίτης - Κρόνου. Και θα υπάρχουν πάντα στιγμές που εκείνος θα αποσύρεται, θα απομακρύνεται, δεν θα επικοινωνεί και θα αποζητά την εμπλοκή με το κοινωνική σφαίρα της ζωής περισσότερο από την επικοινωνία με μια σύντροφο (εδώ έχω συμπυκνώσει λίγο τις ερμηνείας Αφροδίτης και Κρόνου κατά όψη και ζώδια). Και μια Σελήνη στους Διδύμους είναι πάντα μια Σελήνη στους Διδύμους και αν δεν δει το σύντροφο της να κάνει προσπάθειες, να αλλάζει, να κινητοποιείται για να συνεχίζει να εξάπτει την περιέργεια της, θα βαρεθεί και θα προχωρήσει. Με απλά λόγια, και όπως υπονοεί ο Κρόνος, χρειάζεται επιμονή και υπομονή για να αναπτυχθεί ουσιαστική επικοινωνία και σχέση ανάμεσα σε αυτές τις πτυχές της προσωπικότητας των δύο μελών. Μας την εξασφαλίζει από μόνος του ο Κρόνος; Και συνεχίζοντας αυτό το συλλογισμό, έχουμε και άλλα πράγματα που πρέπει να συνυπολογίσουμε, όπως μια διέλευση που επηρεάζει αυτό το νέο σχηματισμό που έχει δημιουργηθεί. Τι συμβαίνει για παράδειγμα αν περάσει ο Δίας πάνω από τη Σελήνη σου; Όταν η προοδευμένη Σελήνη σου ακουμπήσει το Κρόνο του; Τι θέλω να πω; Ότι τα αρχικά κίνητρα που φαίνονται στη γενέθλια συναστρία βρίσκονται υπό τη συνεχή επιρροή άλλων παραγόντων και προκλήσεων. Γεγονός που μας φέρνει πάλι στην αρχική ερώτηση: πότε η σταθερότητας βιώνεται ως συνέπεια και πότε ως καταπίεση;

Δεν υπάρχουν απλές απαντήσεις

Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη και όποιος υποστηρίζει ότι μπορεί μόνο μέσα από όψεις να βγάλει συμπεράσματα μάλλον είναι υπερβολικά φαντασμένος ότι ξέρει από αστρολογία και από τη λειτουργία της ζωής γενικότερα. Ας δούμε λοιπόν τι βοηθάει αστρολογικά ώστε να βιώνουμε το Κρόνο ως συνέπεια και όχι ως καταπίεση, με τη γνώση ότι αυτές οι κατευθύνσεις είναι αναγκαίες αλλά όχι απαραίτητες συνθήκες. Μετά θα δούμε τι είναι αυτό που κυρίως παίζει ρόλο.

Η τάση να αντιμετωπίζεται θετικά ο Κρόνος στις σχέσεις μπορεί να ισχύει όταν:

- Υπάρχει μια θετική προδιάθεση προς τον Κρόνο σε γενέθλιο χάρτη. Αυτή μπορεί να σημαίνει έμφαση στο ζώδιο του Αιγόκερω ή του Ζυγού (έξαρση του Κρόνου) με προσωπικούς πλανήτες, Κρόνος σε περισσότερες αρμονικές παρά δυσαρμονικές όψεις (σε άθροισμα), ωροσκόπος Αιγόκερως ή 7^ος οίκος στον Αιγόκερω, Κρόνος στον 7^ο οίκο ή τον 4^ο οίκο, έμφαση πλανητών στο 10^ο οίκο.

- Υπάρχουν πολλές κοινές όψεις Κρόνου στη συναστρία εξ αρχής. Κοινή όψη σημαίνει ότι και στους δύο χάρτες συμμετέχουν οι ίδιοι πλανήτες σε όψεις. Για παράδειγμα παρατηρούμε ότι ο Κρόνος του Α κάνει τετράγωνο με τον Ήλιο και το Δία του Β και τρίγωνο με τον Ποσειδώνα και τον Ερμή του. Μετά πάμε στο Κρόνο του Β και βλέπουμε ότι κάνει τρίγωνο με τον Ήλιο του Α και τετράγωνα με Ποσειδώνα, Ερμή και Δία του. Ακόμη κι αν οι όψεις είναι διαφορετικές, τα ζευγάρια Ήλιος - Κρόνος, Δίας - Κρόνος, Ερμής - Κρόνος και Ποσειδώνας - Κρόνος εμφανίζονται εκατέρωθεν. Αυτό δηλώνει κοινή εμπειρία της σχέσης.

- Οι προδευμένοι χάρτες των δύο ατόμων φτιάχνουν χάρτη συναστρίας που ο Κρόνος συμμετέχει με πολλές κοινές όψεις. Είναι όπως και στο (2) μόνο που αντί για τους γενέθλιους χάρτες, έχουμε τους προοδευμένους και φτιάχνουμε τη συναστρία.

- Ο Κρόνος είναι ιδιαίτερα ενεργός από διέλευση ή πρόοδο. Για παράδειγμα διελεύσεις του Κρόνου από τις γωνίες του χάρτη (Ωροσκόπο, Ναδίρ, Δύση, Μεσουράνημα), διελεύσεις Κρόνου από την Αφροδίτη, τη Σελήνη ή τον Ήλιο (με αυτή τη σειρά σημασίας), διελεύσεις του Κρόνου από τον κυβερνήτη του 4^ου ή του 7^ου οίκου όποιος κι αν είναι αυτός αλλά και προοδευμένες όψεις (αρμονικές ή δυσαρμονικές) του Κρόνου με Ήλιο, Σελήνη ή Αφροδίτη (πάλι με αυτή τη σειρά σημασίας) - όλες αυτές είναι περιπτώσεις που υποδεχόμαστε την σταθερότητα και τη συνέπεια σε μια σχέση με μεγαλύτερη ευκολία. Εξίσου σημαντικές είναι και οι διελεύσεις του Δία πάνω από το γενέθλιο Κρόνο.

Αυτό που δεν εξηγείται από κανένα

Οι παραπάνω παρατηρήσεις, όσο χρήσιμες κι αν είναι, είναι μόνο κάποιες κατευθύνσεις. Κάποτε, όταν οι άνθρωποι είχαμε πολύ λιγότερη ελευθερία έκφρασης και αυτοδιάθεσης, και η θέση μας μέσα στην ομάδα, τη κοινωνία και την οικογένεια καθόριζε σε μεγαλύτερο βαθμό τη πορεία μας, τις επιλογές μας και την εξέλιξη μας, η ανταπόκριση στις διάφορες διελεύσεις, προόδους και εκλείψεις καθιστούσαν πολύ πιο εύκολη την ερμηνεία των αστρολογικών συμβολισμών. Όμως πλέον, στη εποχή και τη κοινωνία που ζούμε έχουμε τα ερεθίσματα να ανταποκριθούμε με διαφορετικούς τρόπους, να πάρουμε αποφάσεις και να ακολουθήσουμε διαδρομές που σε παλαιότερες εποχές ήταν λίγο έως πολύ απαγορευμένες. Αν η αστρολογία περιγράφει την επικοινωνία κόσμου και ψυχής, ο άνθρωπος δεν είναι πλέον ένας διάμεσος αλλά μπορεί να επέμβει, να στοχαστεί πάνω στη φύση του, να αναγνωρίσει και να συνειδητοποιήσει πτυχές του εαυτού του. Με απλά λόγια να επέμβει έμμεσα στα μηνύματα της ζωής και του χάρτη του. Με αυτό τον τρόπο έχω δει εξαιρετικά δυσαρμονικές συναστρίες να φτιάχνουν (με δυσκολία και κόπο) σχέσεις ζωής και εξαιρετικά αρμονικές συναστρίες να καταρρέουν σα χάρτινοι πύργοι στη πρώτη χαζή δυσκολία ή διαμάχη. Δεν είμαι περισσότερο ικανός μετά από μια επταετία που ασχολούμαι με τη μελέτη της αστρολογίας να πω με βεβαιότητα τι θα λειτουργήσει και με ποιο τρόπο, ποια σχέση θα κρατήσει μέχρι τα γεράματα και ποια σχέση θα λήξει σε 3 εβδομάδες. Μπορώ να δω μοτίβα και κίνητρα αλλά υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει.

Νομίζω ότι όποιος έχει δει ανθρώπους και ζωές εν εξελίξει μέσα από το γενέθλιο χάρτη θα έχει εντοπίσει ότι υπάρχει πάντα αυτό το κάτι που θα του διαφεύγει. Και αυτό το κάτι είναι η δύναμη της καθεμιάς ανθρώπινης θέλησης και ψυχής που δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε ποτέ γιατί δεν μπορεί να μπει σε κανένα αστρολογικό, επιστημονικό ή φιλοσοφικό πλαίσιο. Συνεπώς, σου συνιστώ alice16 να μην ψάχνεις απόλυτες απαντήσεις. Ο γενέθλιος χάρτης, η συναστρία και η αστρολογία γενικά δεν είναι εξίσωση ή αλγόριθμος. Ακόμη και 99 στις 100 να πάρεις το ίδιο αποτέλεσμα, 1 στις 100 θα πάρεις το ακριβώς αντίθετο, το απρόσμενο, το χαοτικό. Μόνο και μόνο για να μην πάρουν τα μυαλά σου (και του μυαλά μας γενικώς) αέρα και νομίζουμε ότι έχουμε στα χέρια μας τη δύναμη της ζωής. Δεν την έχουμε. Ποτέ δεν θα την έχουμε.