Κρυμμένος εαυτός- Εμμονή με την εξουσία- Ισχυρός πατέρας- Εμμονή με τον εαυτό- Δύναμη μεταμόρφωσης- Διάλυση των ταμπού- Χειραγώγηση- Ένταση

 

 

 

Το πρώτο πράγμα που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος για τις όψεις Ήλιου- Πλούτωνα και κυρίως για τις συνόδους και τα τετράγωνα είναι ότι ο κάτοχός τους καταναλώνει τεράστια ενέργεια για να κρύψει τον εαυτό του. Αυτό δεν είναι πάντα φανερό, ούτε τις περισσότερες φορές οφείλεται σε συνειδητή επιλογή. Παρόλα αυτά είναι πολύ πιθανό να «ξέρεις» κάποιον που έχει Ήλιο-Πλούτωνα για χρόνια χωρίς να γνωρίζεις καθόλου τι σκέπτεται, πως λειτουργεί, τι τον κινητοποιεί, από πού έρχεται και που πάει. Μη ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τη μυθολογία ο Πλούτωνας σπάνια ανέβαινε στην επιφάνεια της γης και όταν ανέβαινε δεν ήταν ορατός από τους άλλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει οικειότητα ανάμεσα σε σένα και αυτόν που έχει κάποια από αυτές τις όψεις- για να είμαι περισσότερο ακριβής μάλιστα τα αισθήματα ανάμεσά σας είναι συνήθως πολύ έντονα- όμως η ατομικότητά του, η ιδιαιτερότητά του δεν κατανοείται εύκολα. Υπάρχει κάτι απαγορευτικό γύρω του, μια αύρα που εμποδίζει την πρόσβασή του και καλύπτει με μυστήριο τα αισθήματα και τις σκέψεις του. Μερικές φορές η αυτοπροστασία που δείχνει ο συνδυασμός του Ήλιου με το Πλούτωνα κάνει τους αμυντικούς μηχανισμούς του Ήλιου με τον Κρόνο να φαίνονται σαν παιδικό παιχνίδι.

 

 

Όσοι έχουν αυτήν την όψη διαθέτουν δυνατή παρουσία και μερικές φορές εκπέμπουν ισχυρό μαγνητισμό που διαπερνάει τους γύρω του, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι παραμένουν αδιαπέραστοι σαν να είναι καλυμμένοι με χάλυβα.. Συνήθως έχουν τεράστια ενέργεια που είτε δεν την συνειδητοποιούν ή που την αισθάνονται να τους κατακλύζει χωρίς να συνειδητοποιούν τη προέλευσή της με αποτέλεσμα να την αντιμετωπίζουν με δέος. Αυτό οφείλεται επειδή σαν παιδιά δεν μπορούσαν ή δεν τους επιτρεπόταν να χρησιμοποιήσουν αυτήν την ενέργεια με δράση προς τα έξω κι έτσι την εγκλώβιζαν εσωτερικά, ή δεν την εκφράζανε προς τα έξω άμεσα. Το μεγάλο μειονέκτημα σε αυτή τη δυναμικότητά με την οποία έχουν προικιστεί είναι η υποκειμενικότητά της: το άτομο δεν παίρνει απόσταση από αυτήν ώστε να τη διαχειριστεί ευεργετικά για τον εαυτό του και τους άλλους. Φαντάσου ένα εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας που δεν έχει καμία αντικειμενική γνώση της ενέργειας και των συνεπειών της.

 

 

Αν και αυτές οι όψεις μπορούν να βρεθούν σε εντυπωσιακά εξωστρεφείς και δυναμικούς ανθρώπους με την ίδια συχνότητα βρίσκονται σε πάρα πολύ εσωστρεφείς και αμυντικούς ανθρώπους. Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως και οι δύο κατηγορίες καταναλώνουν πολύ ενέργεια για να κρύψουν τον αληθινό εαυτό τους. Είναι σαν να μην υπάρχει μέρος και καταφύγιο που να μπορούν να κρυφτούν κι έτσι προσπαθούν να δημιουργήσουν οι ίδιοι το προσωπικό τους ατομικό καταφύγιο. Όπως και αυτοί που έχουν Πλούτωνα- Σελήνη έτσι και όσοι έχουν δύσκολες όψεις Πλούτωνα Ήλιου είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν με όλα τα μέσα την ιδιωτικότητά τους. Μια ιδιωτικότητα που χρειάζονται, επιζητούν και δεν διαπραγματεύονται. Κάθε προσπάθεια των άλλων να διεισδύσουν στην ιδιωτική τους σφαίρα θεωρείται εισβολή και casus belli.

 

 

Όσο πιο στενές είναι οι όψεις αυτές τόσο πιο έντονες είναι οι οικογενειακές ιστορίες με θέματα που κοινωνικά θεωρούνται ταμπού, που δεν συζητούνται δημόσια, που δεν αναφέρονται στα οικογενειακά τραπέζια ή στις οικογενειακές συγκεντρώσεις. Μια τέτοια ιστορία μπορεί να κρύβει κάποια από τα Πλουτώνια Ταμπού- σεξουαλική κακοποίηση, βία, εγκληματικότητα, παραβατικότητα, κατάθλιψη, τρέλα, διαστροφή, διαφορετική σεξουαλικότητα... Ένα παιδί που έρχεται σε επαφή με τέτοια θέματα, που αναγκάζεται να μπει ανυποψίαστο στις σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης ζωής εκτίθεται ουσιαστικά στον κάτω κόσμο- στο έρεβος, το φόβο, στο απαγορευμένο.

 

Ίσως κάποιος θεωρήσει ότι ο Πατέρας στις όψεις Πλούτωνα-Ήλιου είναι ένας βαρύς, κυριαρχικός χαρακτήρας αλλά σπάνια περιγράφεται με αυτούς τους όρους αν και σίγουρα βιώνεται από το παιδί σαν κυρίαρχη φιγούρα στο σπίτι. Αντίθετα με τις δύσκολες όψεις Κρόνου-Ήλιου ή Ποσειδώνα- Ήλιου ο Πατέρας εδώ είναι περισσότερο παρόν σε σημείο που κάποιος με δύσκολες όψεις να μη μπορεί να κρυφτεί πουθενά. Συνήθως ο Πατέρας βιώνεται σαν καχύποπτος, σαν ένα είδος μπάτσου, σαν κάποιος που λογοκρίνει οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή του. Ένας τέτοιος πατέρας αντιμετωπίζεται από το μικρό παιδί σαν παντογνώστης, σαν κάποιος που ελέγχει τα πάντα, σαν κάποιος που ξέρει όχι μόνο τις αταξίες του από το παρελθόν αλλά ξέρει, γνωρίζει, ελέγχει και αυτά που πρόκειται ή επιθυμεί να κάνει στο μέλλον. Μερικές φορές ο Πατέρας έχει πλουτώνιο επάγγελμα ή εργάζεται κάπου που έχει πλουτώνιες προεκτάσεις και σχετίζεται με τη βία, το θάνατο, τη κακοποίηση ενσαρκώνοντας έτσι κυριολεκτικά την Πλουτώνια εικόνα. Μπορεί δηλαδή να είναι αστυνόμος, ψυχολόγος, υδραυλικός, εργαζόμενος στο αποχετευτικό σύστημα, να δουλεύει σε απορριματοφόρα, να είναι νεκροθάφτης, ή ιατροδικαστής…

Η σχέση με το Πατέρα είναι ιδιαίτερα ισχυρή. Ο θάνατός του επηρεάζει πχ τον κάτοχο αυτής της όψης μέχρι τον πυρήνα της ύπαρξής του. Δεν ξεχνιέται ποτέ και υπάρχει ζωντανός πάντα στη ψυχή του. Κατά την εφηβεία συνήθως υπάρχουν μεταξύ τους έντονα παιχνίδια εξουσίας και υπόγειες συγκρούσεις-στις οποίες επιβάλλεται το δίκαιο του ισχυρότερου. Και τα δύο φύλα μετέπειτα στη ζωή τους έχουν ελάχιστες, ή σχεδόν μηδενικές ουσιαστικές σχέσεις με άντρες. Η παρουσία του Πατέρα συνεχίζει να είναι τόσο ισχυρή και έντονη στο υποσυνείδητο που αφήνει ελάχιστο χώρο για άλλες δυναμικές φιγούρες.

Πολύ συχνά ο ίδιος ο Πατέρας στις δύσκολες όψεις του Ήλιου- Πλούτωνα έχοντας επίγνωση των σκοτεινών πλευρών της ζωής και της ανθρώπινης φύσης προσπαθεί να προφυλάξει πάσει θυσία το παιδί του από τα λάθη που έκανε ο ίδιος στο παρελθόν, ή από τους σκελετούς που υπάρχουν στην οικογενειακή ιστορία. Αυτό όμως που καταλήγει στη ψυχή του παιδιού είναι Ενοχή. Το παιδί μεγαλώνει με την πεποίθηση ότι κάθε τι που δεν είναι φωτεινό, ξεκάθαρο, διαυγές, οτιδήποτε με λίγα λόγια βρίσκεται στη σκοτεινή πλευρά θα πρέπει να καταπιεστεί, να εξαφανιστεί να αγνοηθεί. Όμως όλοι κάνουμε κακές σκέψεις, όλοι θυμώνουμε, όλοι μέσα στην υπερβολή του πόνου επιθυμούμε την εξαφάνιση αυτού που μας τον δημιούργησε, όλοι έχουμε παρορμήσεις που θεωρούνται κακές, όλοι οργιζόμαστε- κι όμως κάποιος με δύσκολες όψεις Ήλιου Πλούτωνα τρελαίνεσαι από ενοχή με ότι οι περισσότεροι μπορούν να ξεπεράσουν καταλήγοντας να θεωρούν τους εαυτούς τους κακούς.

 

 

Πολλοί προσπαθούν να απαρνηθούν το Πλούτωνα που διαθέτουν- κυρίως όσοι έχουν αντίθεση Πλούτωνα- Ήλιου- κι έτσι αντιμετωπίζουν μεγεθυμένο το Πλούτωνα απ΄ έξω δημιουργώντας σχέσεις στις οποίες ο Άλλος είναι αυταρχικός, υπερβολικά δυναμικός στα όρια της βαναυσότητας, ή έχει κάποιου είδους αναπηρίας ή κάποιο άλλο σοβαρό φυσικό μειονέκτημα. Αποτέλεσμα η θυματοποίησή τους.

Το στοίχημα των όψεων αυτών είναι η συνύπαρξη της σκοτεινής και της φωτεινής πλευράς της ζωής χωρίς να παίρνει το πάνω χέρι κάποια από τις δύο, χωρίς να καταπιέζεται ή να αγνοείται κάποια εις βάρος της άλλης. Μέχρι να ανακαλύψουν την εσωτερική τους δύναμη η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους είναι πολύ κακή. Ο νεαρός ή η νέα αυτών των δύσκολων όψεων θεωρούν τους εαυτούς τους σαν καταστροφείς κάποιου είδους, σαν ένα είδους απόβλητου, ή περιθωριακού. Μόνο που η οργή, η ζήλεια, ή καταστροφή εσωστρέφοναι δημιουργώντας αυτοκαταστροφικές τάσεις.

 

 

Άνθρωποι με τέτοιες όψεις θέλουν της εξουσία ώστε να μην υπάρχει κάποιος πάνω από αυτούς που θα επηρεάζει την ζωή τους με τις αποφάσεις του, ή αν δεν έχουν αφομοιώσει τις δυνάμεις τους συνήθως σαμποτάρουν αυτούς που τη διαθέτουν αφού αισθάνονται πολύ τρωτοί όταν έρχονται σε επαφή με κυριαρχικές προσωπικότητες. Επίσης δεν είναι σπάνιο Πλουτώνιοι τύποι να βρίσκονται δίπλα σε ανθρώπους εξουσίας, όπως δεν είναι σπάνιο να μη μπορούν να φτάσουν τη πολυπόθητη επιτυχία ή όταν την πλησιάζουν να τη σαμποτάρουν επειδή εσωτερικά φοβούνται την οργή ενός ζηλόφθονου Πατέρα ακόμα κι αν αυτός είναι νεκρός ή εξαφανισμένος. Συνήθως τα υποσυνείδητα μηνύματα που πήρε ως παιδί μέσα στην οικογένεια ήταν ότι κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει το Πατέρα , ότι η φιλοδοξία είναι ανεπίτρεπτη και ότι η αυθεντία του πατέρα είναι μοναδική και αδιαπραγμάτευτη.

Το σαμποτάζ μπορείς να υπάρχει και για άλλους λόγους. Όταν ο Ήλιος κάνει όψεις με τους εξωτερικούς πλανήτες ο άνθρωπος φαίνεται ότι περιμένει εξαιρετικά πράγματα από τον εαυτό του. Όσοι έχουν όψεις Ήλιου- Πλούτωνα περιμένουν τόσο πολλά πράγματα από τον εαυτό τους που είναι έτοιμοι να τα τινάξουν όλα στον αέρα αν η επιτυχία είναι λιγότερη από θριαμβευτική. Αυτός ο ψυχαναγκασμός να είσαι ο καλύτερος όχι μόνο ακινητοποιεί αλλά και σκοτώνει.

 

 

Υπάρχει μια τρομακτική ανυπομονησία με τις δύσκολες όψεις του Πλουτωνα με τον Ήλιο. Όσοι τις έχουν θεωρούν ότι μπορούν μέσα σε μια μέρα να μεταμορφωθούν σε Σούπερμαν και Γουόντερ Γούμαν να σκοτώσουν όλους τους «κακούς» του κόσμου, να εξαγνίσουν τον εαυτό τους και να σώσουν την ανθρωπότητα. Ενώ όντως χρειάζεται να «σκοτώσουν» και να θάψουν ένα κομμάτι του εαυτού τους πριν έρθει στην επιφάνεια η δημιουργικότητά τους και η αίσθηση της ατομικότητάς τους, αυτό που δοκιμάζεται συνεχώς κάθε τόσο στη ζωή τους είναι η Υπερηφάνεια τους. Θα πρέπει να μάθουν να επιτρέπουν στον εαυτό τους να αποτυγχάνει και να μην είναι συνεχώς τέλειος. Αντί να προσπαθούν να σκοτώσουν τα σκοτεινά μέρη της ψυχής θαπρεπε να συμφιλιωθούν με τις ατέλειές τους και να καλλιεργήσουν λίγη ταπεινότητα. Είναι παράδοξο αλλά ενώ που έχουν κακή εικόνα για τον εαυτό τους ταυτόχρονα έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους που αισθάνονται ότι είναι υπεύθυνοι για τα πάντα και ότι μπορούν να χειραγωγήσουν τους πάντες ώστε να συμφωνήσουν με τις απόψεις τους.

 

 

Οι δύσκολες όψεις του Πλούτωνα με τον Ήλιο συνοψίζονται στην ακόλουθη φράση: «Ή θα πας προς το σκοτάδι ή το σκοτάδι θα έρθει προς τα σένα». Ένας Πλουτώνιος τύπος που ονειρεύεται να ζήσει μια ζωή σαν διαφήμιση γιαουρτιού με χαμηλά λιπαρά επιζητώντας μια «κανονικότητα» που δεν υπάρχει ούτως ή άλλως είναι σίγουρο ότι θα προσελκύσει τη σκοτεινή πλευρά της ζωής όπως το δυνατό φως τις πεταλούδες. Ένας τέτοιος άντρας ή γυναίκα μπορεί να φαίνονται σαν «καλοί άνθρωποι» που η ζωή κάθε τόσο τους μετατρέπει σε θύματα στέλνοντάς τους κάθε τόσο καταστροφές και επιφυλάσσοντάς τους κακή τύχη σε μια σειρά φιλικών ή ερωτικών σχέσεων. Αθώο θύμα ή μαύρο πρόβατο. Σε περιπτώσεις που ο Πλούτωνας-Ήλιος έχει δυνατό εγώ τότε δεν αντιμετωπίζουμε το θύμα αλλά τον αιώνιο σύντροφο του θύματος- το τύραννο με τη μακιαβελική αλαζονεία, τη παρανοϊκή συμπεριφορά, την καταστροφικότητα και τον φανατισμό.

 

Σίγουρα κάποιος που δεν έχει σκορπίσια χαρακτηριστικά κι έρχεται σε επαφή με γυναίκες ή άντρες με δύσκολες όψεις Πλούτωνα- Ήλιου αισθάνεται αμηχανία, φόβο κι αναστάτωση. Η ελευθερία τους- και η ευθύνη τους- έγκειται στο να κατευθύνουν την έντονη ενέργειά τους σε συνειδητή έρευνα όλων των διαστάσεων της ζωής χωρίς να αισθάνονται αμηχανία, φόβο κι αναστάτωση.