Τι σου λειπει? Προς τα που τραβας?
Ποιος ανεμος σε παιρνει
και τ'αστρα ακουμπας?
Ποια νοσταλγια σε διακατεχει?
Ποια μαγισσα σε παιρνει μακρια?
Ποια τρελλα μεσα σου θεριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σαν τη φωτια
-------------------------------------
..Γιατι ψυχη μου? Γιατι κλαις?
Τι 'ναι αυτο που ψαχνεις?
και τι θες?
Ποιο ασηκωτο φορτιο κουβαλας?
Τι σε βαραινει? Προς τα που τραβας?
Ποιο αστρο σε μαγευει?
και προς τα που πετας?
Ποια τρελλα σε διαφεντευει?
Ποιες μαγισσες, νεραιδες, ξωτικα?
Ποιο παθος τη ψυχη σου κυριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σα την φωτια?...
Ποια νοσταλγια σε διακατεχει?
Ποια μαγισσα σε παιρνει μακρια?
Ποια τρελλα μεσα σου θεριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σαν τη φωτια
-------------------------------------
..Γιατι ψυχη μου? Γιατι κλαις?
Τι 'ναι αυτο που ψαχνεις?
και τι θες?
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ'τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό
απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει
σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο,τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να 'ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Απ' της ψυχής μου το ιερό
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Πιασμένος σε παγίδα
κι έχουν περάσει χρόνια
στην πόρτα σου γυρνάω κάθε πρωί
Στη σκέψη σου αρρωσταίνω
στέκω βαριανασαίνω
θυμάμαι όταν σ' είχα πρωτοδεί
Δε μένει εδώ κανείς
μόνο τα δέντρα μείναν ίδια
κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια
Δε μένει εδώ κανείς
σκληρό το φως που ξημερώνει
σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει και με λειώνει
Ξεπούλησα το νου μου
κορόιδο του εαυτού μου
αράχνη σ' ακατοίκητο ουρανό
Νομίζω τα 'χω χάσει
δε σ' έχω ξεπεράσει
κοιτάζω το κουδούνι σου αδειανό
Δε μένει εδώ κανείς
μόνο τα δέντρα μείναν ίδια
κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια
Δε μένει εδώ κανείς
σκληρό το φως που ξημερώνει
σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει και με λειώνει
Βερσακι ..
ισως τα πιο μεγαλα εργα ειναι αυτα που δεν γραφτηκαν επειδη ο καλιτεχνης ηταν απορροφημενος να ζει τη ζωη του .. χαρουμενα..
ειναι μεγαλη κουβεντα αυτη ....
ναι λαχ εχεις δικιο.. εκει χαριζεται αλλιως, μοιραζεται.. σκορπα το ειναι του στους αλλους.. δεν καθεται μονος του για να δημιουργησει.. να διαιωνισει το πονο του.. τον θανατο του.. τι περιεργα πλασματα που ειμαστε..
stelster, πιστεύω ότι τα μεγαλύτερα έργα έχουν γίνει μέσα από την χαρά του έρωτα - οι μούσσες το κομμάτι της ζωής για κάθε καλλιτέχνη, είτε μιλάμε για τέχνη αλλά είτε για επιστήμη (διάβασε το "Αϊνσταιν Πικάσο Ο χώρος, ο χρόνος και η ομορφιά", Αrthur Miller)).
Αλλά, και δημιουργία από τον πόνο του αποχωρισμού οποιαδήποτες σχέσης ή θάνατο, είναι η κρυφή δύναμη της ψυχής να βγει από το σκοτάδι και να ξαναβρεί το φως. Η απώλεια μας κάνει πιο εμπειρους, ποιο δυνατούς, Ένα τέτοιο κομμάτι ύμνος είναι Shine on Your Crazy Diamond - Pink Floyd. (http://www.youtube.com/watch?v=giznnvUy0P4)
Μια που ασχολούμε με την φωτογραφία η Arbus, το κένο της, τον πόνο, την μοναξιά τη γέμισε φωτογραφίζοντας "περίεργους" ανθρώπους. http://www.youtube.com/view_play_list?p=0294842092134DC1&search_query=arbus
Και ο Gregory Colbert φωτογραφίζει, το έρωτα, την χαρά της ζωής μέσα από την σχέση ανθρώπου και φύσης. Μούσα του η φύση, ο ελέφαντας αλλά και ο ανθρωπος.
http://www.youtube.com/watch?v=gSX444hQ5Vo
http://www.youtube.com/watch?v=WR7yzPLXNAM
αλλά και στο http://www.ashesandsnow.org/
(Παράπονο έκανε έκθεση στην Bienale Βενετίας και δεν μπόρεσα να παω. Πότε θα δούμε τέτοιες εκθέσεις στην Ελλάδα)
ο έρωτας και ο καημός
http://www.youtube.com/watch?v=df5oxx-q6pw&feature=related
Τι 'ναι αυτο που ψαχνεις?
Τι αναζητας?
Τι σου λειπει? Προς τα που τραβας?
Ποιος ανεμος σε παιρνει
και τ'αστρα ακουμπας?
Ποια νοσταλγια σε διακατεχει?
Ποια μαγισσα σε παιρνει μακρια?
Ποια τρελλα μεσα σου θεριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σαν τη φωτια
-------------------------------------
..Γιατι ψυχη μου? Γιατι κλαις?
Τι 'ναι αυτο που ψαχνεις?
και τι θες?
Ποιο ασηκωτο φορτιο κουβαλας?
Τι σε βαραινει? Προς τα που τραβας?
Ποιο αστρο σε μαγευει?
και προς τα που πετας?
Ποια τρελλα σε διαφεντευει?
Ποιες μαγισσες, νεραιδες, ξωτικα?
Ποιο παθος τη ψυχη σου κυριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σα την φωτια?...
- πλακα κανω πλακα κανω μη βαρατε .. -
Ποια μαγισσα σε παιρνει μακρια?
Ποια τρελλα μεσα σου θεριευει?
Ποιο ονειρο σε καιει σαν τη φωτια
-------------------------------------
..Γιατι ψυχη μου? Γιατι κλαις?
Τι 'ναι αυτο που ψαχνεις?
και τι θες?
vairsfire apsogo.
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ'τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό
απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σα χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει
σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο,τι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να 'ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Απ' της ψυχής μου το ιερό
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
http://www.youtube.com/watch?v=v04s8VtHWg8
Πιασμένος σε παγίδα
κι έχουν περάσει χρόνια
στην πόρτα σου γυρνάω κάθε πρωί
Στη σκέψη σου αρρωσταίνω
στέκω βαριανασαίνω
θυμάμαι όταν σ' είχα πρωτοδεί
Δε μένει εδώ κανείς
μόνο τα δέντρα μείναν ίδια
κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια
Δε μένει εδώ κανείς
σκληρό το φως που ξημερώνει
σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει και με λειώνει
Ξεπούλησα το νου μου
κορόιδο του εαυτού μου
αράχνη σ' ακατοίκητο ουρανό
Νομίζω τα 'χω χάσει
δε σ' έχω ξεπεράσει
κοιτάζω το κουδούνι σου αδειανό
Δε μένει εδώ κανείς
μόνο τα δέντρα μείναν ίδια
κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια
Δε μένει εδώ κανείς
σκληρό το φως που ξημερώνει
σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει και με λειώνει
έτσι σωκράτης, αλκίνοος, παντελής και πολλοί άλλοι/άλλες εκλεκτοί/ες
ισως τα πιο μεγαλα εργα ειναι αυτα που δεν γραφτηκαν επειδη ο καλιτεχνης ηταν απορροφημενος να ζει τη ζωη του .. χαρουμενα..
ειναι μεγαλη κουβεντα αυτη ....
Μουσική: Μανώλης Φάμελος
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Το χιόνι έπεφτε όλο το βράδυ
ώσπου έγινε παντού σιωπή.
Κοίταζα πίσω από το κρύο τζάμι
τα ίχνη σου είχαν πια χαθεί.
Στο απέναντι παράθυρο
το φως μιας τηλεόρασης
ποτέ δε σταμάτησα να σε ζητώ.
Αν στη μεγάλη πόλη
η αγάπη έχει χαθεί
μα κάτω από το χιόνι
μια καρδιά χτυπά
βαθιά μες στη γη.
Στη μεγάλη πόλη
η αγάπη έχει χαθεί.
Το χιόνι έπεφτε όλο το βράδυ
νόμιζα ότι ήτανε γιορτή.
Τα λόγια σου άκουσα
να ʽρχονται πάλι:
"Για ʽσένα θα ʽμαι πάντα εκεί"...
Κάθε μικρό σου θάνατο
και κάθε ηλιοβασίλεμα πικρό
μπορώ να νικήσω.
Κι αν στη μεγάλη πόλη
η αγάπη έχει χαθεί,
κάτω από το χιόνι
μια καρδιά χτυπά
βαθιά μες στη γη.
Στη μεγάλη πόλη
η αγάπη έχει χαθεί.
http://www.youtube.com/watch?v=xxMN0ocDyKE
μπορει να νιωσει κανεις τοσο πληρης και ζωντανος που να θελει να το χαρισει σε ολο τον κοσμο ..
Αλλά, και δημιουργία από τον πόνο του αποχωρισμού οποιαδήποτες σχέσης ή θάνατο, είναι η κρυφή δύναμη της ψυχής να βγει από το σκοτάδι και να ξαναβρεί το φως. Η απώλεια μας κάνει πιο εμπειρους, ποιο δυνατούς, Ένα τέτοιο κομμάτι ύμνος είναι Shine on Your Crazy Diamond - Pink Floyd. (http://www.youtube.com/watch?v=giznnvUy0P4)
Μια που ασχολούμε με την φωτογραφία η Arbus, το κένο της, τον πόνο, την μοναξιά τη γέμισε φωτογραφίζοντας "περίεργους" ανθρώπους. http://www.youtube.com/view_play_list?p=0294842092134DC1&search_query=arbus
Και ο Gregory Colbert φωτογραφίζει, το έρωτα, την χαρά της ζωής μέσα από την σχέση ανθρώπου και φύσης. Μούσα του η φύση, ο ελέφαντας αλλά και ο ανθρωπος.
http://www.youtube.com/watch?v=gSX444hQ5Vo
http://www.youtube.com/watch?v=WR7yzPLXNAM
αλλά και στο http://www.ashesandsnow.org/
(Παράπονο έκανε έκθεση στην Bienale Βενετίας και δεν μπόρεσα να παω. Πότε θα δούμε τέτοιες εκθέσεις στην Ελλάδα)
ΚΑΛΗΜΕΡΑ