Στ'ουρανου τα πελαγα αρμενιζω
Με τσακισμενο το σκαρι μου τριγυριζω
Με τα πανια μου κοκκινα βαμμενα
Με τα καταρτια μου απο χρονια τσακισμενα

Ο ουρανος μου σκοτεινος
η αγαπη ξεχασμενη
Ο κοσμος μου μια κιβωτος
με λαθη φορτωμενη

Εχω πισω μου βουνα
και μπρος μου καταιγιδες
στ'αριστερα μου θυελλες
και δεξια πλημμυρες

Εχω πλωρα τον καημο
και τη ζωη μου εχω πριμα
Τραγουδι μου τον στεναγμο
και κλαμα μου το κυμα

Δωσε μου δυναμη να βρω
λιμανι για να αραξω
Δυναμη να αναστηθω
Τον Αδη να περασω

...Στ'ουρανου τα πελαγα αρμενιζω
Με τσακισμενο το σκαρι μου τριγυριζω
Με τα πανια μου μαυρα και σκισμενα
Μεσ'απ'τη ληθη της σιωπης, σακατεμενα..