Κεράσματα τα λόγια που μου λες
που φτάνουν στην καρδιά σαν προσευχές
Στο κάλεσμά σου σέρνω το χορό
σαν καραβάκι, πρίμα στον καιρό
Τραγούδι μου κοντά σου θα βρεθώ
στο πέταγμά σου για να λυτρωθώ
Φτερωτό μου τραγουδάκι, ποιος σε κυβερνά
Ποια νεράιδα σ' έχει μάθει να γλεντάς τον πόνο
Κι όταν το παράπονό μου στην ψυχή ξυπνά
να 'ξερες, στο άκουσμά σου τι καημούς γλιτώνω
Σεργιάνισέ με απόψε να χαρείς
στο πείσμα μιας αγιάτρευτης πληγής
Που μ' άφησε μια αγάπη μου παλιά
σαν να 'τανε χορού παραγγελιά
Τραγούδι μου κοντά σου θα βρεθώ
στο πέταγμά σου για να λυτρωθώ
τι σύμπτωση vairs...πρόσεχε τι εύχεσαι έλεγα κι εγώ απόψε γι'αυτά που ευχήθηκα και τελικά με φυλάκισαν...και παλεύω να αποτινάξω τη παλιά μου ζωή που δε με αφήνει έτσι εύκολα...το μόνο που με νοιάζει είναι να μη πάρω μαζί μου άμαχο πληθυσμό....
και δήλωσα ασθένεια για να μη πάω πουθενά, γιατί δεν ήθελα να δω άνθρωπο σήμερα...αλλά είπαμε...γελάω
Ότι ζήσαμε ζήσαμε,να αγαπήσει κανείς από τους 2 μας τόσο δυνατά ξανά δεν μπορεί...
όμως η ζωή αποφάσισε να μας παίξει το δικό της παιχνίδι...
Σ'αγαπώ και ξέρω ότι σε έχω κι ας μην σε έχω,όπως κι εσύ το ίδιο...
Το άλλο μισό της ψυχής μου είσαι εσύ.
Το μισό του κορμιού σου όμως δεν είμαι εγώ...Σ'αγαπώ όμως...Πιο δυνατά και πιο βαθειά και ξέρω πως κι εσύ...
Να σαι καλά όπου κι αν θα είσαι γιατί η ψυχή μου το νοιώθει ότι κι αν γίνεται...
Δεν καταλαβες χαρουλης ειναι αδυναμια και αυτους που εβαλες!!
Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική,
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική.
Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι,
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή,
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση,
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή.
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα,
να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά,
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,
να 'νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά.
Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της,
που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή,
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα,
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί.
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη,
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή,
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη,
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή.
http://www.youtube.com/watch?v=l5xqUhBK0LM
Καποιος, καπου, καποτε μου το 'χε "αφιερωσει" αυτο..
Be careful what you wish for...
http://www.youtube.com/watch?v=TM60up8V7XU
Eλπιζω να σου αρεσει...
το λατρεύω!!!
που φτάνουν στην καρδιά σαν προσευχές
Στο κάλεσμά σου σέρνω το χορό
σαν καραβάκι, πρίμα στον καιρό
Τραγούδι μου κοντά σου θα βρεθώ
στο πέταγμά σου για να λυτρωθώ
Φτερωτό μου τραγουδάκι, ποιος σε κυβερνά
Ποια νεράιδα σ' έχει μάθει να γλεντάς τον πόνο
Κι όταν το παράπονό μου στην ψυχή ξυπνά
να 'ξερες, στο άκουσμά σου τι καημούς γλιτώνω
Σεργιάνισέ με απόψε να χαρείς
στο πείσμα μιας αγιάτρευτης πληγής
Που μ' άφησε μια αγάπη μου παλιά
σαν να 'τανε χορού παραγγελιά
Τραγούδι μου κοντά σου θα βρεθώ
στο πέταγμά σου για να λυτρωθώ
Φτερωτό μου τραγουδάκι...
μουσική:νταλάρας
σεβασμός στους δημιουργούς!
Aγιος ο Έρωτας
Στίχοι: Διονύσης Καρατζάς
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό
το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.
Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου;
Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,
ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας.
Αγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.
Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι
σηκώνεις τα άστρα σε χορό
και το κορμί μου σ' άγριο ποτάμι.
Αγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.
συνειρμικά θα το έγραφα, εξαιτίας της ελενίτσας!
και δήλωσα ασθένεια για να μη πάω πουθενά, γιατί δεν ήθελα να δω άνθρωπο σήμερα...αλλά είπαμε...γελάω
http://www.youtube.com/watch?v=YauKJ9OA6BU
Ότι ζήσαμε ζήσαμε,να αγαπήσει κανείς από τους 2 μας τόσο δυνατά ξανά δεν μπορεί...
όμως η ζωή αποφάσισε να μας παίξει το δικό της παιχνίδι...
Σ'αγαπώ και ξέρω ότι σε έχω κι ας μην σε έχω,όπως κι εσύ το ίδιο...
Το άλλο μισό της ψυχής μου είσαι εσύ.
Το μισό του κορμιού σου όμως δεν είμαι εγώ...Σ'αγαπώ όμως...Πιο δυνατά και πιο βαθειά και ξέρω πως κι εσύ...
Να σαι καλά όπου κι αν θα είσαι γιατί η ψυχή μου το νοιώθει ότι κι αν γίνεται...
Ινσπι εδω τα χαλαρα εως θανατου...
τελικά όπου και να γυρίσω το ίδιο κλίμα....
παραμένω σε αυτό και σας το αφιερώνω
καληνύχτα
καληνύχτα vespaki
geiaa sas.
how is everybody?
για να γελάσουμε και λίγο...
http://www.youtube.com/watch?v=XaOMwwhwGp8&feature=related
Ενα δωρο και για σενα inspi που τρεχεις απο το πρωι και εχεις ακομη κεφι
Λατρεμενος Νat King Cole one of my favorites!
Α!!!! δεν πάω καλά. Πολύ κοκκινο, πολλά χείλι. Πολλά φιλιά
Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική,
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική.
Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι,
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή,
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση,
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή.
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα,
να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά,
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι,
να 'νιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά.
Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της,
που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή,
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα,
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί.
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη,
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή,
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη,
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή.
http://www.youtube.com/watch?v=l5xqUhBK0LM
Καποιος, καπου, καποτε μου το 'χε "αφιερωσει" αυτο..
Μα όλα τα τραγούδια γράφτηκαν για μια μούσα, για μια γυναίκα
καληνύχτα και από εμένα ....
φιλιά σε όλες