Εριξα που λες μια κλεφτή ματιά σ`αυτό που ονειρευόμουν για καιρό...το καταιγιστικό πάθος που θα μου μείνει αξέχαστο για πάντα.

Πες ότι ήταν η νύχτα μαγική, πες ότι ήταν τα πρωτόγνωρα αγγίγματα που με ταξίδεψαν, ίσως να έφταιξαν και τα ποτάκια που είχα πιεί. ή απλώς ήταν η ευκαιρία που μου έστειλε το Σύμπαν...ό τι κι αν ήταν έζησα το απόλυτο με έναν άγνωστο, που με πλησίασε τόσο όσο κανείς από τους "γνωστούς" μου τέως. Σαν να με ήξερε χρόνια, σαν να έδινε αυτό ακριβώς που ζητούσε η ψυχούλα μου. Για μερικές ώρες. Μετά, γλυκιά κούραση και χαμογελαστό ξύπνημα σε μια καινούρια μέρα που υπόσχεται πολλά. Είχε φύγει.

Το ίδιο βράδυ ξαναπέρασα από τη δουλειά του για να δω στα μάτια του πώς ένιωθε εκείνος. Δεν με θυμόταν. Ετσι είπε, κι έτσι τέλειωσε ένα ακόμα παραμύθι της ζωής μου...ή μήπως ήταν αλήθεια;

του αφιερώνω αυτό, αν και δεν θα το δει ποτέ. so what?

http://www.youtube.com/watch?v=VYjoBTxFaiI