Συγνώμη, η ερώτηση είναι αφηρημένη ή παραπλανητική, αφού εδώ εμφανίζεσαι ως ψαράκι? Κατά τη γνώμη μου πάντως δεν κολλάνε..... Πολύ διαφορετικές κοσμοθεωρίες...
Άν είσαι υδροχοίνα .... θα σου πώ τα παρακάτω ... ζύγισέ τα στην δική σου ζυγαριά και ψάξτα.
Ήμουν αρραβωνιασμένη με καρκίνο (ωστόσο ήμουν μόλις 21 τότε).
Πάρα πολύ συναισθηματικοί, θα έλεγα περιποιητικοί σαν εραστές και σαν συνοδοί, έχουν το συναίσθημα που συνήθως λείπει απο μάς θα έλεγα σε υπερθετικό βαθμό.
Αλλά
έρχονται στιγμές που σε πνίγουν με τις ανασφάλειες και τον συναισθηματισμό τους, (εμένα μου έτυχε να τον βλέπω να κλαίει για κάτι που εμένα με άφηνε μάλλον αδιάφορη) και δεν πολυαντέχουν να μην ασχολείσαι μαζί τους όσο περισσότερο γίνεται !
Σπάνια σου λένε ευθέως τι τους συμβαίνει και τι τους απασχολεί με αποτέλεσμα να πρέπει να γίνεσαι πυθία προκειμένου να βγάλεις μία άκρη .... την οποία στην συνέχεια σου την βγάζουν και ελαφρώς .... off λέγοντας ....αααα εγώ δεν εννοούσα αυτό ακριβώς ... αλλά κάτι σαν κι αυτό (πάλι δεν σου λένε τι στην ευχή εννοούν).
Απο την άλλη επειδή εμείς συνήθως είμαστε στην κοσμάρα μας που κατοικοεδρεύει σε άλλο πλανήτη και ασχολούμαστε με όλο τον κόσμο και ανάμεσα σε όλον τον κόσμο ΚΑΙ με αυτούς, δεν παίρνουμε και πολύ χαμπάρι τι παίζει γύρω μας ! οπότε αυτοί με τις ευαισθησίες τους "πιάνουν" πράγματα που συμβαίνουν ΤΩΡΑ ενώ εμείς είμαστε απασχολημένες με ....το μέλλον που σε μάς είναι ορατό ενώ οι υπόλοιποι ΘΑ το δούν σε 5-6 χρόνια !!!
αν τα αντέχεις (στην περίπτωση που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω ή έστω κάποια) με καλή θέληση ..... θα λειτουργήσει αλλά και προσπάθεια ! και με προϋπόθεση ότι κάνεις αυστηρή κριτική στον εαυτό σου και βλέπεις τα σημεία στα οποία χωλαίνεις .
Άν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο (δηλαδή περίπου 25 χρόνια) θα την πάλευα λίγο παραπάνω προτού πετάξω την βέρα μου στον υπόνομο και φύγω για διακοπές 1 μηνός στην Γαλλία όταν ο καημενούλης ξημεροβραδυαζόταν έξω απο το σπίτι μου και κάνοντας "ρολόγια" με το αυτοκίνητό του λιώνοντας τα λάστιχά του!
YDROXOOS ME KARKINO?
Ήμουν αρραβωνιασμένη με καρκίνο (ωστόσο ήμουν μόλις 21 τότε).
Πάρα πολύ συναισθηματικοί, θα έλεγα περιποιητικοί σαν εραστές και σαν συνοδοί, έχουν το συναίσθημα που συνήθως λείπει απο μάς θα έλεγα σε υπερθετικό βαθμό.
Αλλά
έρχονται στιγμές που σε πνίγουν με τις ανασφάλειες και τον συναισθηματισμό τους, (εμένα μου έτυχε να τον βλέπω να κλαίει για κάτι που εμένα με άφηνε μάλλον αδιάφορη) και δεν πολυαντέχουν να μην ασχολείσαι μαζί τους όσο περισσότερο γίνεται !
Σπάνια σου λένε ευθέως τι τους συμβαίνει και τι τους απασχολεί με αποτέλεσμα να πρέπει να γίνεσαι πυθία προκειμένου να βγάλεις μία άκρη .... την οποία στην συνέχεια σου την βγάζουν και ελαφρώς .... off λέγοντας ....αααα εγώ δεν εννοούσα αυτό ακριβώς ... αλλά κάτι σαν κι αυτό (πάλι δεν σου λένε τι στην ευχή εννοούν).
Απο την άλλη επειδή εμείς συνήθως είμαστε στην κοσμάρα μας που κατοικοεδρεύει σε άλλο πλανήτη και ασχολούμαστε με όλο τον κόσμο και ανάμεσα σε όλον τον κόσμο ΚΑΙ με αυτούς, δεν παίρνουμε και πολύ χαμπάρι τι παίζει γύρω μας ! οπότε αυτοί με τις ευαισθησίες τους "πιάνουν" πράγματα που συμβαίνουν ΤΩΡΑ ενώ εμείς είμαστε απασχολημένες με ....το μέλλον που σε μάς είναι ορατό ενώ οι υπόλοιποι ΘΑ το δούν σε 5-6 χρόνια !!!
αν τα αντέχεις (στην περίπτωση που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω ή έστω κάποια) με καλή θέληση ..... θα λειτουργήσει αλλά και προσπάθεια ! και με προϋπόθεση ότι κάνεις αυστηρή κριτική στον εαυτό σου και βλέπεις τα σημεία στα οποία χωλαίνεις .
Άν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο (δηλαδή περίπου 25 χρόνια) θα την πάλευα λίγο παραπάνω προτού πετάξω την βέρα μου στον υπόνομο και φύγω για διακοπές 1 μηνός στην Γαλλία όταν ο καημενούλης ξημεροβραδυαζόταν έξω απο το σπίτι μου και κάνοντας "ρολόγια" με το αυτοκίνητό του λιώνοντας τα λάστιχά του!