Εντάξει μου πήρε σχεδόν μια δεκαετία αλλά το κατάλαβα...Όταν δεν σε θέλει εξ'ολοκλήρου αλλά στο΄περίπου τότε είναι που παίρνεις την οδοντοβουρτσά σου και φεύγεις...

Τον αγαπάς, τον νοιάζεσαι, σου λείπει αυτός κάνει ότι δεν το ξέρει και το δράμα συνεχίζεται....από μέρους σου μόνο...

Μακάρι να είχα μάθει να προστατεύομαι, να κρατάω μια συναισθηματική ισορροπία και να μην καταφεύγω στον φίλο μου  ben and jerry κάθε φορά που χάνω τον αγαπημένο μου....

Αλλά στην ουσία δεν αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά και γι'αυτό την πατάω....

Ελπίζω το 12 να βάλω μυαλό 

Φιλικά