Προσωπικά ,αν δε μου είχε βγει η Παναγία,δε νομίζω να είχα αστρολογικές αναζητήσεις ποτέ, πέρα από το διάβασμα των προβλέψεων της Άσης.
Και τώρα, που εξοικειώνομαι μαζί της (με την αστρολογία, όχι με την Άση), πάλι τη θέλω σαν εργαλείο στα επαγγελματικά και φυσικά και τα αισθηματικά.
Σε καμία περίπτωση σε θέματα υγείας.
Φοβάμαι.
Αλλά αν υπήρχε ισορροπία στη ζωή μου, σιγά μην καθόμουν να μετράω τα άστρα να δω πότε θα προκύψει νέα γνωριμία και αν βρω δουλειά και αν με θέλει το ψαάκι.
Θα ζήσουμε τη ζωή μου. Έτσι απλά. Δε θα με ενδιέφερε το πως και το γιατί, γιατί δε θα έγερνε η ζυγαριά και δε θα έψαχνα ερμηνείες, δικαιολογίες κτλ.
Το ότι δεν υπάρχει ισορροπία στη ζωή σου και σητ ζωή των περισσοτέρων είναι εμφανές και δεν το λέω με σκοπό να σε θίξω ή να θίξω άλλους.
Η ενασχόληση όμως με κάτι λόγω έλλειψης ισορροπίας και όχι επειδή το θέλουμε, μας αρέσει, το αναζητάμε, έχει μία παγίδα : Μας οδηγεί σε λάθος τρόππους χειρισμού, θέσης, στάσης, αντιμετώπισης. Δεν έχουμε σκοπό αλλά αυτοσκοπό.
Αποτέλεσμα? Όλα γίνονται πολύ εύκολα, ακόμα χειρότερα.
Η αστρολογία, το κολύμπι, το τάβλι κ.ο.κ. με τα οποία ασχολούμαστε επειδή έχουμε έλλειψη ισορροπίας και όχι επειδή μας αρέσουν στην πραγματικότητα, δεν είναι σε κανέναν αυτόματο πιλότο.Εμείς θα τα αξιοποιήσουμε, εμείς θα δραστηριοποιθούμε σ'αυτά.
Εμείς θα γίνουμε έρμαια των συνεπακόλουθών τους.
Και η φυσική συνέχεια?? Ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη ισορροπίας.
Θέλω να πω ότι όλοι, τουλάχιστον όσα άτομα γνωρίζω εγώ, πρωτοασχοληθήκαμε με την αστρολογία, επειδή περνούσαν δύσκολα. Αν είχαμε αυτά που θέλαμε στη ζωή μας, αυτά που μας καλύπτανε, προφανώς δε θα ξημεροβραδιαζόμασταν εδώ ψάχνοντας το πως και το γιατί στα τρίγωνα και τα τετράγωνα. Δε θα μας ένοιαζε το γιατί. Τώρα το πως θα διαχειριστεί κανείς στη συνέχεια αυτή τη γνώση, είναι θέμα του καθενός.
magneto το ίδιο σκεφτόμουν κι εγώ αυτές τις μέρες ευκαιρίας δοθείσης..
όσο εγώ ασχολούμαι με τ άστρα τόσο η κολλητή μου ,στην οποία πάνε όλα
ρολόι, - καλά ναναι η κοπέλα και πάντα υγεία και τύχη νάχει στην ζωή της
τ αξίζει πραγματικά - δεν θέλει ν ακούει για άστρα και ζώδια , για
όνειρα κλπ.
Αρα εμείς μονάχοι μας προσπαθούμε να βρούμε την αιτία του τι
φταίει και μας πάνε κάπως χάλια έως και ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ...
Αρα εμείς μονάχοι μας προσπαθούμε να βρούμε την αιτία του τι
φταίει και μας πάνε κάπως χάλια έως και ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ...
Υπάρχει κάποιος που να είναι καλά και να ασχολείται με την αστρολογία?
Και τώρα, που εξοικειώνομαι μαζί της (με την αστρολογία, όχι με την Άση), πάλι τη θέλω σαν εργαλείο στα επαγγελματικά και φυσικά και τα αισθηματικά.
Σε καμία περίπτωση σε θέματα υγείας.
Φοβάμαι.
Θα ζήσουμε τη ζωή μου. Έτσι απλά. Δε θα με ενδιέφερε το πως και το γιατί, γιατί δε θα έγερνε η ζυγαριά και δε θα έψαχνα ερμηνείες, δικαιολογίες κτλ.
Η ενασχόληση όμως με κάτι λόγω έλλειψης ισορροπίας και όχι επειδή το θέλουμε, μας αρέσει, το αναζητάμε, έχει μία παγίδα : Μας οδηγεί σε λάθος τρόππους χειρισμού, θέσης, στάσης, αντιμετώπισης. Δεν έχουμε σκοπό αλλά αυτοσκοπό.
Αποτέλεσμα? Όλα γίνονται πολύ εύκολα, ακόμα χειρότερα.
Η αστρολογία, το κολύμπι, το τάβλι κ.ο.κ. με τα οποία ασχολούμαστε επειδή έχουμε έλλειψη ισορροπίας και όχι επειδή μας αρέσουν στην πραγματικότητα, δεν είναι σε κανέναν αυτόματο πιλότο.Εμείς θα τα αξιοποιήσουμε, εμείς θα δραστηριοποιθούμε σ'αυτά.
Εμείς θα γίνουμε έρμαια των συνεπακόλουθών τους.
Και η φυσική συνέχεια?? Ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη ισορροπίας.
όσο εγώ ασχολούμαι με τ άστρα τόσο η κολλητή μου ,στην οποία πάνε όλα
ρολόι, - καλά ναναι η κοπέλα και πάντα υγεία και τύχη νάχει στην ζωή της
τ αξίζει πραγματικά - δεν θέλει ν ακούει για άστρα και ζώδια , για
όνειρα κλπ.
Αρα εμείς μονάχοι μας προσπαθούμε να βρούμε την αιτία του τι
φταίει και μας πάνε κάπως χάλια έως και ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ...
Αρα εμείς μονάχοι μας προσπαθούμε να βρούμε την αιτία του τι
φταίει και μας πάνε κάπως χάλια έως και ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ...