οι απορίες μου κι εγώ είμαστε και πάλι μαζί σας.
 
ήταν δύσκολος χειμώνας, ταλαιπωρήθηκα ψυχολογικά, πέρασα κατάθλιψη, θεραπεύομαι, επαγγελματικά σκαμπανεβάσματα, ένας έρωτας με ταλαιπώρησε κι εξακολουθεί να με ταλαιπωρεί η ανάμνησή του, και γενικά κουράστηκα, από όλα κι απο όλους.
κάποιες στιγμές νιώθω την ευτυχία ή πολύ κοντά σε αυτήν. κάποιες άλλες νιώθω μεγάλη απελπισία.

κι αναρωτιέμαι ξανά και ξανά : θα σταθεροποιηθώ ψυχολογικά? η ζωή μου θα εξακολουθήσει να έιναι ένα αλαλούμ? θα βρώ τον έρωτα ξανά? ο 18.8.69 με ξέχασε για πάντα?

σάς φιλώ

βινα