ΜΕΡΟΣ Α: Ιζαμπέλα



Να φύγεις από δω, να φύγεις. Είναι όλοι τους παλιάνθρωποι.

Μας κάνουν επιθέσεις με ραδιοκύματα. Και ξέρεις... αυτά προκαλούν πόνο. Ραδιοκύματα, μπαίνουν μέσα στο κεφάλι σου εκεί που είσαι στο σπίτι σου, και το κάνουν να θέλει να εκραγεί. Δεν αντέχω...

Μας καταγράφουν όλους με θερμικές κάμερες. Όπου κι αν είμαστε, ό,τι κι αν κάνουμε. Είμαι στην κουζίνα, στο μπάνιο, στο υπνοδωμάτιο και δε μπορώ να ντυθώ με την ησυχία μου! Και είναι κάτι κωλόγεροι στην πολυκατοικί μου, που με βλέπουν και γελάνε. Κανένας δεν κάνει τίποτα για αυτό, ούτε οι αστυνομικοί που στέκονται σε κάθε τετράγωνο. Και αυτοί μέσα στο κόλπο είναι.

Κανένας, τίποτα! Για αυτό σου λέω, φύγε. Και σε άλλους κάνουν και ακόμη χειρότερα πράγματα. Έναν άντρα, τον βρήκα στη μπανιέρα του γυμνό με αίματα. Του είχαν ανοίξει τα πλευρά, του πήραν το συκώτι και τον παράτησαν όπως ήταν.

Είναι οργανωμένοι, δεν τους πιάνει κανένας και τους βοηθάει το κράτος και εκείνοι οι...

Εγώ φεύγω, επειδή μου έστειλαν απειλητικά μηνύματα. Σε ποιον να το πω να με προστατέψει; Όχι, όχι δεν ήταν τηλεφωνήματα. Ομιλίες μέσα στο σπίτι μου. Τις άκουσα το βράδυ την ώρα που έβλεπα τηλεόραση. Και όλα αυτά, ξέρεις γιατί...

Γιατί έχω την 6η αίσθηση.

Το ήξερα πως ο Μάρκος θα φύγει. Το ήξερα πριν φύγει, 6 χρόνια πριν το ήξερα, όταν πήρα ένα τηλεφώνημα τα ξημερώματα που κοιμηθήκαμε για πρώτη φορά μαζί. Έχω την αίσθηση, σκέφτηκα, πως θα μείνω μόνη μου μετά τα 40. Από τότε κατάλαβα πως είμαι χαρισματική. Άνοιγα τις κουρτίνες να μπει φως για λίγο το πρωί, και μετά τις έκλεινα κι αυτές, και τα παντζούρια, για να τον κρατήσω μέσα. Έπεφτα στα πόδια του κι έκλαιγα. Ξεκλείδωνε την πόρτα κι έφευγε για μέρες. Του μιλούσα μέχρι να ξαναέρθει, και τον άκουγα να απαντά. Έκλαιγα τόσο, που τα μάτια μου πρήζονταν ως τα μάγουλα και το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να σπάσει.

Πήγα κόντρα στον εαυτό μου. Έκανα λάθος. Αφού το ήξερα από πριν, έπρεπε να δεχτώ τη μοίρα μου. Και το έκανα. Για να έχω την 6η αίσθηση, είπα, πρέπει αναγκαστικά να μείνω μόνη μου.

Ναι βέβαια, τα ήξερε όλα αυτά. Τα πάντα έλεγα στον Μάρκο. Του είπα πως θα με αφήσει, πως θα με παρατήσει χωρίς προειδοποίηση ένα βράδυ Τρίτης. Του είπα, πως αν το κάνει, θα το μετανοιώσει γιατί είμαι μοναδική. Το μετάνοιωσε;

Ραδιοκύματα, φωνές, έρωτας. Πονοκέφαλος με πιάνει και με σκοτώνει κάθε μέρα.

Για αυτό σου λέω, άκουσε με, είσαι και νέος. Να σηκωθείς να φύγεις απο δω. Είναι επικίνδυνα. Να προσέχεις.