Καποια στιγμη ειτε απο απελπισια ειτε απο ελπιδα κοιταξαμε τα αστρα. Εγω ξαφνιαστηκα οταν διαβασα τις περιγραφες του κ. Πανόπουλου να περιγραφουν στην ουσια την ζωή μου. Βδομαδα την βδομαδα η εκπληξη μεγαλωνε. Καποια στιγμη ομως αυτο διακοπηκε. Ξαφνικά όπως αρχισε.
Ειχε αρχισει να δουλευει σαν λαμπα θυέλλης μεσα στην νυχτα η καθε προβλεψη, και ηταν σχεδον ανακουφιστικο. Τωρα τι κανουνε;
Ουτε στα καλα ουτε στα δυσαρεστα.NADA.
Ποιος μου εσπασε την λαμπιτσα μου? Ηταν κι αυτη...μια καποια λυση στο ερεβος που με τριγυριζει.
Υπαρχει άραγε απάντηση;
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ