Καλησπέρα σε όλους αγαπημένα Κριαράκια μου, νιώθω κι εγώ τόσο κακόκεφη και στρεσαρισμένη τον τελευταίο καιρό, λες και μου γλιστράει ο χρόνος μέσα από τα χέρια, σαν όλα γύρω μου να προχωράνε κι εγώ αντί να μεγαλώνω απλά να γερνάω. Κλαίω στα μουλωχτά γιατί με βοηθάει να χαλαρώνει το βάρος στο στήθος, κλαίω στα μουλωχτά ακριβώς επειδή αντιλαμβάνομαι πως ίσως να μην νοιάζει κανέναν.. Είναι σαν να μην μπορώ να βάλω ένα πρόγραμμα, είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω που να στοχεύσω. Καθησυχαστικές οι καταχωρήσεις αφού βλέπω ότι όλοι τα κέρατά μας κουτουλάμε... Τι συμβαίνει επιτέλους; Θα μου συνεχιστεί (με βάση τον χάρτη μου εννοώ) για πολύ όλο αυτό;;;;;;