Σας καλησπεριζω αυτό το δροσερά διαφορετικό απόγευμα..αυτές τις μερες σκέφτομαι αρκετά για τις φιλίες, για το πόσο δύσκολα χτίζονται - ειδικά σε μια πόλη σαν την αθήνα- αλλά κυρίως για το πώς μπορούν να πετύχουν..

δεν είναι εύκολο να απαντησω σ'αυτό αλλά μπορω να πω πώς ΔΕΝ μπορούν να πετύχουν... κάτι που έχω καταλάβει από προσωπική πείρα είναι ότι η κτητικότητα είναι κάτι πολύ άσχημο..συχνά έχω την εντύπωση ότι διακρινω ψηγματα ζηλιας οταν λέω σε μια παλιά μου φίλη ποσο ενθουσιασμενη ειμαι με μια καινουργια γνωριμια ή ακόμα κι οταν βγαινω με άλλες παρέες και λέω την άλλη μερα ποσο ωραια περασα...δεν λεω ότι συβαινει παντα..αλλα΄ειναι κατι που δεν μου αρεσει καθολου όπως δεν μ αρεσει και ο γυναικειος ανταγωνισμος...με κουραζουν και τα δυο εξισου!!!