Χαίρε Γιώργο! Πολλά συγχαρητήρια, μας βάζεις πάντα να σκεφτούμε αυτά που μας χρειάζονται!

Στοιχεία: 31/03/1977, 10.50, Κόρινθος.

 Ωροσκόπος Καρκίνος, ό,τι και να πω είναι λίγο. Πέρασαν σχεδόν 28 χρόνια για να καταλάβω ότι το παρελθόν είναι παρελθόν, κι αν ονειρεύεσαι να το ξαναζήσεις (για να το φτιάξεις καλύτερα), πλανάσαι πλάνην οικτράν. Μ'αρέσει, όμως, που πλέον μπορώ να διασκεδάζω με το παραμικρό συννεφάκι που βλέπω στον ουρανό γιατί είμαι εκεί και ζω τη στιγμή. Ευτυχώς, δεν πέρασα όλη μου τη ζωή περιμένοντας το τέλος της άσχημης φάσης "και μετά θα είναι όλα καλά" (και το πίστευα πάντα ότι έτσι θα'ναι, μόνο που ποτέ δεν ήταν)... Τώρα δε ζω περιμένοντας, περιμένω ζώντας... Πάλι καλά.

 Αφροδίτη στον Κριό, ανάδρομη και, καθώς δε μου 'φτανε τόση τύχη, αντίθεση με το βρωμο-Πλούτωνα... Ερώτηση: θα μπορέσω ποτέ να κάνω μια σχέση της οποίας η αρχή και η εξέλιξη να μην εξαρτώνται ΜΟΝΟ από μένα, να βασίζεται στην αμοιβαία ειλικρίνεια και αγάπη; Δε θέλω ροζ συννεφάκι αυταπάτης και εξαπάτησης, θέλω ουσία, όχι βάρος που να τσακίζει και τους δυο μας, πράγματα ωραία και αληθινά. Μπορώ, ή άδικα ταλαιπωρούμαι; (Όπως θα παρατήρησες, στο τέλος των σχέσεων δεν αναφέρομαι, η καρδούλα μου το ξέρει πώς αντιμετώπισε τον κάθε Παρθένο, Σκορπιό,  Λέοντα ή Ταύρο...) Τα γράφω κι ανατριχιάζω!

 Και μ'αυτά τα ψυχολογικά του Πλούτωνα (νάτος πάλι!) στον 4ο οίκο, αντίθεση και με τον Ήλιο, θα γλυτώσω ποτέ; Υπόσχομαι να προσπαθήσω, όμως, είναι σοβαρό γιατρέ μου;

 Επίσης, υπόσχομαι να προσπαθήσω να κάνω κάτι για τον Άρη στους Ιχθείς. Ξέρω ότι δεν πολυαισθάνεται καλά εκεί, αλλά ούτε κι εγώ, ιδιαίτερα τώρα τελευταία (εδώ και κάμποσα χρόνια). Δε μπορώ να συγκεντρωθώ για να τελειώσω την εργασία του PhD, αλλά ξέρω ότι αν τα παρατήσω δε με σώζει τίποτα - απ'τον εαυτό μου, εννοείται. Μπορώ να ελπίζω ότι θα την τελειώσω; Θα το'θελα αλλά γιατί το μυαλό μου πονάει τόσο, πού είναι η συγκέντρωση, πού είναι η αυτοπεποίθηση, η πίστη και η δύναμη, μα τι κάνει αυτός ο κυβερνήτης μου μέσα στα νερά; Πνίγει τον πόνο του στο ποτό μάλλον, με τα βρωμόψαρα, σε λίγο θα μας φέρει και κανένα ψυχοφάρμακο πεσκέσι...

 Ο δε Κρόνος στο Λέοντα και στο 2ο οίκο, τι κάνει μέσα στα οικονομικά μου, μου καταστρέφει όλες τις προοπτικές; Είμαι που είμαι μέσα στη φωτιά, σε γη δεν πατάω, να μην έχω και να φάω; (Κάνει και ρίμα.) Έχω και επιστροφή τώρα, τρομάρα μου, δε μου φτάνουν όλα τ'άλλα... η βίαιη ενηλικίωση είναι πάντως γεγονός...

 Λίγη ηρεμία θέλω, να με καταλαβαίνουν λίγο οι φίλοι -έστω κι αν δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αυτή η εργασία και τι θέλω να κάνω (να δουλέψω κάπου που να έχουν προτεραιότητα οι άνθρωποι και όχι η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα και η μπουρδολογία)- να μη με πρήζει η οικογένεια και να μην είναι (ούτε να νιώθει) αιωνίως μόνη της η καρδούλα μου.

 Αρμονία. Ζητάω πολλά;

 Αν ήμουν στα καλά μου, θα ήμουν απολύτως σίγουρη και αποφασισμένη: όχι, δε ζητάω πολλά, εξάλλου δεν τα ζητιανεύω από κάπου, θα τα διεκδικήσω όλα: και θα πάω να ζήσω στο εξωτερικό όπως χρόνια θέλω (περιμένω μια απάντηση γι'αυτό τώρα...) και ωραίο άνθρωπο θα βρω και εν πάσει περιπτώσει, μην είσαι τόσο pathetic κοπελιά, η δουλειά σου είναι να προχωράς μπροστά, πού κολλάς τώρα; Τι φοβάσαι; Έλα ντε...

 Συγνώμη για την ακατάσχετη λογοδιάρροια, είχα στο μυαλό μου κάτι πιο τηλεγραφικό, αλλά δεν το'σωσα τελικά.

 Προτάσεις - συμβουλές θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα!

 Ευχαριστώ τα μάλλα!

 Lamar