Λες μεγαλες αληθειες!!! Δυστηχως ετσι ειναι τα πραγματα, θα ηθελα πολυ να μπορουσαμε να το αλαξουμε, βαρεθηκα τα πρεπει και ολα τα επακολουθα τους.....
καλεεεε οσο μουτζωσες μουτζωσες....
φαντασου εγω εχω φιλες που τσακωνομαι ακομα για το τι παει να πει το καλο κοριτσι..και τελικα οτι και αν γινεις σε αυτη τη ζωη....το κανεις για να μην απογοητευσεις..εσενα η τους γυρω σου..
αλλα να σου πω και κατι οτι και να επιλεξεις...ειτε τη κουρτινα 1 ειτε την κουρτινα 2...παντα θα εχεις τυψεις και προβληματα....εκτος και αν το κανεις 12!αλλα δυκολο
τα πρέπει αν τα επικοινωνήσουμε όχι σαν πρεπει αλλά όμορφα και με συζήτηση είναι πιοοοοοοο ανώδυνα....
τα επεξεργαζόμαστε, δεν τα απωθούμε και με τη σκέψη μας τα αφομειώνουμε.....
αν όχι και επιβληθουν με βια αντιδρουμε ακραία και με θυμό...
ενα παιδί θέλει πολύυυυυ υπομονη και επικοινωνία....
τα πάντα θέλουν υπομονή και επικοινωνία
Mου φαίνεται ότι ενηλικιώνεσαι στα τριάντα...Not bad...Και σα μανούλα που θα γίνεις και συ κάποια στιγμή, φρόντισε μέσα από τις δικές σου εμπειρίες να μεγαλώσεις το παιδί του "θέλω", όχι μόνο το παιδί του "πρέπει"...Να είσαι σίγουρη όμως ότι και το "πρέπει" είναι απαραίτητο γιατί όλοι μας, μικροί-μεγάλοι έχουμε ανάγκη από όρια...
αλλά ως τι?????
το θέμα δεν είναι τα άκρα....
τι θα πεί καλό κορίτσι???
αν πχ ειναι εκείνο που τα πάντα που οι άλλοι θεωρούν σωστα
πλύσιμο
μαγείρμα
σκούπισμα
μαμαδιασμα
παύει να έιναι κορίτσι και περνάει σε άλλη κατηγορία....
η ζωή θέλει τα πάντα και από λίγο για να είναι όσο το δυνατόν σε ισσοροπία....
κάθε κίνηση στα άκρα δεν βοηθάει ουτε εμάς πόσο μάλλον τους άλλους...
απλά να
μέχρι να βρουμε ισσοροπία
φοβάμαι πως παίζει και να φοράω γυαλιά πρεσβυωπίας και ρομπάκι εμπριμε...
βεβαια
αυτό μάλλον είναι και το νόημα μας.....balance
till then take care ολοι και ολες μας
σαφώς και τα όρια είναι υπεραπαραίτητα!!!
άλλο τα όρια και άλλο τα πρεπει....νομίζω....
γιατί άλλωστε η κοινωνία μας έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει???
γιατί δεν υπήρχαν όρια.....
μεγάλο φορτίο τελικα η γυναικεία φύση.. και πως σπας καλούπια και πρότυπα τόσων αιώνων.. likewise fefe, το "καλο κορίτσι" ειναι σχημα οξυμωρο και η απογοητευση μεγαλη παγιδα.. Εχω καταληξει στα 23 παρα κατι να αντιμετωπιζω τον εαυτο μου και τους αλλους σαν αποτελεσμα προσδοκιων.. Γινομαστε ή αυτο που περιμενει το περιβαλλον μας να γινουμε ή διαφοροποιούμαστε απο αυτο μετα τυψεων και ερινυών.. Και η ερωτηση ειναι εξης.. Πες οτι κανουμε περιβαλλον μας, τις δικες μας επιθυμιες και ξαφνικα κανουμε αυτο που πραγματικα θελουμε, θα είμαστε οντως ενα ευτυχισμενο "θελω" ή θα μετατραπουμε σε ασυγχρωνιστα εγωκεντρικα τερατα που εκ των συνθηκων θα μεινουν για παντα μονα? Αν ζεις σε ενα κοσμο διαμορφωμενο βασει χρονιων προσδοκιων ποσο "φυσιολογικο" ειναι να αποταχθεις του σατανα? εγω προσωπικα το παλευω..
Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες.Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νοιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε.Σηκωνόμαστε απ΄την καρέκλα και λέμε:
"Κουράστηκες πολύ σήμερα" ή "Ασε, θα ανάψω εγώ τη λάμπα".
Οταν ανάβουμε το σπίρτο, εκείνη στρέφει αργά πηγαίνοντας
με μιαν ανεξήγητη προσήλωση προς την κουζίνα.Η πλάτη της
είναι ένα πικραμένο βουναλάκι με πολλούς νεκρούς-
τους νεκρούς της φαμίλιας, τους δικούς της νεκρούς και τον δικό σου.
Ακούς το βήμα της να τρίζει στα παλιά σανίδια
ακούς τα πιάτα να κλαίνε στην πιατοθήκη κι ύστερα ακούγεται
το τραίνο που παίρνει τους φαντάρους για το μέτωπο.
η μάνα μου: "Σίγουρα ταυτίστηκες γι'αυτό σ'άρεσε ε?" .. αυτό ξεστόμισε μόλις της το διάβασα...
Μακάρι να μη ζητούσαμε την επιβεβαίωση, πότε να την είχαμε κ πότε όχι, χωρίς να εξαρτόμαστε από αυτό. Μακάρι να μην ήμασταν ενα "θέλω" ή ένα "πρέπει" αλλά να βρίσκαμε τη λέξη που τα ενώνει κ να την κάναμε πράξη. Αλλά κάπως έτσι δεν ορίζεται η ευτυχία?
Κατά τι μικρότερη το παλεύω. Να μην κάνω το "θέλω" μου μια αντίδραση στα "πρέπει" των άλλων, ούτε να το θυσιάσω στο βωμό των δικών μου "πρέπει". Απλά να ζω νιώθοντας όμορφα με τον εαυτό μου, τον ανεκτικό στην κριτική εαυτό μου κ με ανθρώπους ανεκτικούς με τις επιλογές μου, είτε αυτές έγιναν επειδή έπρεπε, είτε επειδή ήθελα.
καλέ παιδιά το θέμα δεν είναι να αντιδρούμε σε όλους και σε όλα!
απλά να σκεφτόμαστε τα θέλω μας και να σεβόμαστε και τα θέλω των άλλων χωρίς να εξυπηρεοτύμε πάντα τους άλλους!
θέλει ισσοροπία..
αν γίνουμε αλαζόνες και αντιδραστικοί πάλι δεν χάνουμε το παιχνίδι?
αν πάλι λέμε σε όλα ναι πάλι το ίδιο δεν γίνεται?
τα άκρα δημιουργούν τα προβλήματα....
δεν μπορώ από εκει που είμαι ευγενική πχ να μεταλαχθώ και να αρχίσω να βρίζω!
αλλά δεν μπορώ και σε εκείνον που με προσβάλει να λέω έχεις δίκιο....
αν καταλάβει κατάλαβε....αλλιώς τι άλλο να κάνω?
toxovolos
είναι δυνατόν να μπορούμε να ζήσουμε χωρίς καμμία επιβεβαίωση?
απλά και μόνο με βάση του τι ορίζει το μεσα μας ως σωστο και πυρήνα?
όχι....δυσκολο και ριψοκίνδυνο
αν ήταν έτσι θα έπρεπε να φυτρώνουμε μόνοι μας....
δεν είναι δυνατόν να υπάρξουμε ολομόναχοι...
πάντα μια καθοδήγηση είναι απαραίτητη αλλιώς χάνουμε τα όριά μας...
απλά κουραστκα να ακουω γενκοτητες τυπου
αυτος είναι καλός
αυτή είναι κακκια
εκείνος είναι εγωιστής
εκείνη είναι ψυχούλα
όλοι μας έχουμε διαφορετικά στοιχεία μέσα μας αλλιώς θα ειμασταν κλωνοι ο ένας του άλλου...οι διαφορετικότητες δημιουργουν διαφωνίες...αν οι διαφωνίες οδηγούν σε προβληματισμο και δεν γίνονται απλά για να πούμε ότι είναι να πούμε και να ξεθυμάνουμε η για να πεισουμε τους αλλους αλλα για να μάθουμε και να δουμε και άλλες οπτικες γωνίες καθώς και να δώσουμε απλά και την άποψή μας έχει καλώς....
το θέμα είναι αν είμαστε διατεθιμένοι να διαφωνίσουμε συζητώντας και όχι να διαφωνίσουμε για να σκοτωθούμε και να κάνουμε εντύπωση πχ.....
όχι δεν είναι, γι'αυτό κ έγραψα "μακάρι".. αλλά ως κοινωνικά όντα δεν είναι εφικτό.. τουλάχιστον να γίνεται με μέτρο. Γι'αυτό είπα ότι χρειάζεται να είμαστε ανεκτικοί, όχι με την έννοια να μας πιάνουνε μ@λ@κες αλλά να ακούμε, να συζητάμε, να διαφωνούμε, να συμφωνούμε, να βρίσκουμε λύσεις...
αυτές οι γενικότητες που λες, καταρρέουν από μόνες τους. είναι μια καλοστημένη μπούρδα για να νιώθουν κάποιοι καλύτερα..
Αλλά όπως λέει ο Κοέλιο ένας πολεμιστής του φωτός δε χρειάζεται να αποδείξει ότι ο δρόμος των άλλων είναι λάθος, για να είναι ο δικός του σωστός.
η ισσοροπία έχει να κάνει και με τα θέλω μου
έχει να κάνει με το τι με κάνει να περνάω καλά...
εχει να κάνει και με τα κοινωνικά πρέπει σαφώς....
αλλιώς απο την κατηγορια ανθρωποι πάμε για τη ζουγκλα!
σε αυτό τώρα καθένας αναλογα και με την ηλικία του
έχει τα θέλω του και τα δικά του πρεπει....
απλά να αυτά ίσως να είναι καλό να τα επαναπροσδιορίζουμε όταν νιώθουμε πως κάτι δεν πάει πολύ καλά....
αυτό ακριβώς είπα κ εγώ στο πρώτο κομμάτι.. δεν έχω διαφωνήσει κάπου..
anyway, ωραίο κείμενο! κ μην ακούς που λένε ότι δεν είσαι κριάρι ορίτζιναλ... είστε κ σεντιμεντάλ αλλά δε θέλετε να φαίνεται.. γι'αυτό έχεις γίνει το μαύρο κριάρι της φυλής!
Και κάτι άλλο
η αντοχη και η υπομονη...
κάτι που τα παρορμητικά δεν έχουμε
και τώρα με τον Κρόνο απέναντι μας ε ζοριζόμαστε.....
Οι ζυμώσεις μέσα μας πάντα θέλουν χρόνο...Εϊναι πολύ βασικό αυτό...Αν ποτέ είναι να κάνουμε αλλαγές για τη ζωή μας αυτές θα πρέπει να τις σκεφτόμαστε και να τις ετοιμάζουμε....Οι αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν πάντα με εμάς, αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε και λίγο σε ευρύτερα πλάισια, να μην αφορίζουμε εύκολα ούτε εμάς ουτε τους άλλους.......
Άλλο πχ το τι θέλουμε και άλλο το τι μπορούμε να κάνουμε....
Υπάρχουν πάντα παράγοντες έξω από εμάς και καθένας είναι κάπου για κάποιο λόγο...
μισο...
μιλούσα για inner balance μεσα μου καθαρά...
αν δεν την έχω δεν μπορώ να παω παρακάτω....
η μετάλλαξη ειναι μια επίπονη διαδικασία...ααααααουτς
σταθερη όμως αν το πάρεις απόφαση
γενικά αν δεν εμένω στα πιστεύω μου
καηκα...
όχι πια...
δεν λέω να γίνω πχ πολεμοχαρης ενώ πιστευω ότι η ειρήνη και η αλληλεγγυη θα μας πάνε μπροστα
αλλά ΝΑΙ αν με απειλησουν πλέον με κάθε είδους δικαιολογίες
θα ουρλιάξω πλεον.....
επειδή μου απαγορεύτηκε η είσοδος απέναντι....
εμείς πίνουμε κόκκινο κρασί
και όχι κάνεις δεν πηδάει από παράθυρα!
αντε να κοιτάξω εκει αν το μαλλί είναι στην θέση του
Το δικό μου ή το δικό σου?
Το δικό μυο έχει αυτονομηθεί χρόνια τώρα.
Κάνει ό,τι θέλει και που και που γυρίζει τα βράδυα για να πάρει έναν υπνάκο.
Συνήθως με εγκαταλείπει όταν έχω ραντεβού.
Με άντρα.
τα ραντεβου΄τα κατήργησα και έτσι μέιναμε στη συναινετική συμβίωση [ εγώ και το μαλλί μου]
Δεν το ενοχλώ και δεν με ενοχλεί έως νεοτέρας.
Ότανα σγουραίνει ασύστολα του λέω τη λέξη Λίλιαν και ισιώνει από μόνο του.
Όταν θέλω να το φοβερίσω του λέω οτι θα το ξανακάνω ντεκαπάζ [ γιου νόου ποιο]
moist δεν σου είπα χθες ότι με τον 12ο στα καβούρια
και τον 8ο στα ψάρια θα ονειρευτώ την Journey????
ε ναι λοιπόν πέτυχε το πείραμα...
she's a star!
και πήγαμε και για ποτά!!!
νταξ????
ela re!
...vgazei glwssa to kriari, pou den einai kriari k prospa8ei na ginei?!
allo na oneireuesai to malli ths Jourjour k allo na ths to xa'i'deueis..
..uparxei diafora, akoma k an exeis parei...mia ntouzina malo3!
Tza!!!!!!!
καλεεεε οσο μουτζωσες μουτζωσες....
φαντασου εγω εχω φιλες που τσακωνομαι ακομα για το τι παει να πει το καλο κοριτσι..και τελικα οτι και αν γινεις σε αυτη τη ζωη....το κανεις για να μην απογοητευσεις..εσενα η τους γυρω σου..
αλλα να σου πω και κατι οτι και να επιλεξεις...ειτε τη κουρτινα 1 ειτε την κουρτινα 2...παντα θα εχεις τυψεις και προβληματα....εκτος και αν το κανεις 12!αλλα δυκολο
τα επεξεργαζόμαστε, δεν τα απωθούμε και με τη σκέψη μας τα αφομειώνουμε.....
αν όχι και επιβληθουν με βια αντιδρουμε ακραία και με θυμό...
ενα παιδί θέλει πολύυυυυ υπομονη και επικοινωνία....
τα πάντα θέλουν υπομονή και επικοινωνία
το θέμα δεν είναι τα άκρα....
τι θα πεί καλό κορίτσι???
αν πχ ειναι εκείνο που τα πάντα που οι άλλοι θεωρούν σωστα
πλύσιμο
μαγείρμα
σκούπισμα
μαμαδιασμα
παύει να έιναι κορίτσι και περνάει σε άλλη κατηγορία....
η ζωή θέλει τα πάντα και από λίγο για να είναι όσο το δυνατόν σε ισσοροπία....
κάθε κίνηση στα άκρα δεν βοηθάει ουτε εμάς πόσο μάλλον τους άλλους...
απλά να
μέχρι να βρουμε ισσοροπία
φοβάμαι πως παίζει και να φοράω γυαλιά πρεσβυωπίας και ρομπάκι εμπριμε...
βεβαια
αυτό μάλλον είναι και το νόημα μας.....balance
till then take care ολοι και ολες μας
άλλο τα όρια και άλλο τα πρεπει....νομίζω....
γιατί άλλωστε η κοινωνία μας έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει???
γιατί δεν υπήρχαν όρια.....
Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες.Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νοιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε.Σηκωνόμαστε απ΄την καρέκλα και λέμε:
"Κουράστηκες πολύ σήμερα" ή "Ασε, θα ανάψω εγώ τη λάμπα".
Οταν ανάβουμε το σπίρτο, εκείνη στρέφει αργά πηγαίνοντας
με μιαν ανεξήγητη προσήλωση προς την κουζίνα.Η πλάτη της
είναι ένα πικραμένο βουναλάκι με πολλούς νεκρούς-
τους νεκρούς της φαμίλιας, τους δικούς της νεκρούς και τον δικό σου.
Ακούς το βήμα της να τρίζει στα παλιά σανίδια
ακούς τα πιάτα να κλαίνε στην πιατοθήκη κι ύστερα ακούγεται
το τραίνο που παίρνει τους φαντάρους για το μέτωπο.
κάποιοι για να εξελιχοθούν πρέπει να ωριμάσουν!
κάποιοι άλλοι πρέπει να πάνε αναποδα!
evolution
r u sure οτι είσαι Παρθενος????
και οι δικοι μου κοκκινιζαν και λεγανε
"είναι το πυρεξάκι με το παιδάκι που μουντζώνει χέρια-πόδια"
απλά και αληθινά τα λεει ο Ρίτσος.....
Μακάρι να μη ζητούσαμε την επιβεβαίωση, πότε να την είχαμε κ πότε όχι, χωρίς να εξαρτόμαστε από αυτό. Μακάρι να μην ήμασταν ενα "θέλω" ή ένα "πρέπει" αλλά να βρίσκαμε τη λέξη που τα ενώνει κ να την κάναμε πράξη. Αλλά κάπως έτσι δεν ορίζεται η ευτυχία?
Κατά τι μικρότερη το παλεύω. Να μην κάνω το "θέλω" μου μια αντίδραση στα "πρέπει" των άλλων, ούτε να το θυσιάσω στο βωμό των δικών μου "πρέπει". Απλά να ζω νιώθοντας όμορφα με τον εαυτό μου, τον ανεκτικό στην κριτική εαυτό μου κ με ανθρώπους ανεκτικούς με τις επιλογές μου, είτε αυτές έγιναν επειδή έπρεπε, είτε επειδή ήθελα.
απλά να σκεφτόμαστε τα θέλω μας και να σεβόμαστε και τα θέλω των άλλων χωρίς να εξυπηρεοτύμε πάντα τους άλλους!
θέλει ισσοροπία..
αν γίνουμε αλαζόνες και αντιδραστικοί πάλι δεν χάνουμε το παιχνίδι?
αν πάλι λέμε σε όλα ναι πάλι το ίδιο δεν γίνεται?
τα άκρα δημιουργούν τα προβλήματα....
δεν μπορώ από εκει που είμαι ευγενική πχ να μεταλαχθώ και να αρχίσω να βρίζω!
αλλά δεν μπορώ και σε εκείνον που με προσβάλει να λέω έχεις δίκιο....
αν καταλάβει κατάλαβε....αλλιώς τι άλλο να κάνω?
είναι δυνατόν να μπορούμε να ζήσουμε χωρίς καμμία επιβεβαίωση?
απλά και μόνο με βάση του τι ορίζει το μεσα μας ως σωστο και πυρήνα?
όχι....δυσκολο και ριψοκίνδυνο
αν ήταν έτσι θα έπρεπε να φυτρώνουμε μόνοι μας....
δεν είναι δυνατόν να υπάρξουμε ολομόναχοι...
πάντα μια καθοδήγηση είναι απαραίτητη αλλιώς χάνουμε τα όριά μας...
απλά κουραστκα να ακουω γενκοτητες τυπου
αυτος είναι καλός
αυτή είναι κακκια
εκείνος είναι εγωιστής
εκείνη είναι ψυχούλα
όλοι μας έχουμε διαφορετικά στοιχεία μέσα μας αλλιώς θα ειμασταν κλωνοι ο ένας του άλλου...οι διαφορετικότητες δημιουργουν διαφωνίες...αν οι διαφωνίες οδηγούν σε προβληματισμο και δεν γίνονται απλά για να πούμε ότι είναι να πούμε και να ξεθυμάνουμε η για να πεισουμε τους αλλους αλλα για να μάθουμε και να δουμε και άλλες οπτικες γωνίες καθώς και να δώσουμε απλά και την άποψή μας έχει καλώς....
το θέμα είναι αν είμαστε διατεθιμένοι να διαφωνίσουμε συζητώντας και όχι να διαφωνίσουμε για να σκοτωθούμε και να κάνουμε εντύπωση πχ.....
αυτές οι γενικότητες που λες, καταρρέουν από μόνες τους. είναι μια καλοστημένη μπούρδα για να νιώθουν κάποιοι καλύτερα..
Αλλά όπως λέει ο Κοέλιο ένας πολεμιστής του φωτός δε χρειάζεται να αποδείξει ότι ο δρόμος των άλλων είναι λάθος, για να είναι ο δικός του σωστός.
φλατ κλπ
η ισσοροπία έχει να κάνει και με τα θέλω μου
έχει να κάνει με το τι με κάνει να περνάω καλά...
εχει να κάνει και με τα κοινωνικά πρέπει σαφώς....
αλλιώς απο την κατηγορια ανθρωποι πάμε για τη ζουγκλα!
σε αυτό τώρα καθένας αναλογα και με την ηλικία του
έχει τα θέλω του και τα δικά του πρεπει....
απλά να αυτά ίσως να είναι καλό να τα επαναπροσδιορίζουμε όταν νιώθουμε πως κάτι δεν πάει πολύ καλά....
anyway, ωραίο κείμενο! κ μην ακούς που λένε ότι δεν είσαι κριάρι ορίτζιναλ... είστε κ σεντιμεντάλ αλλά δε θέλετε να φαίνεται.. γι'αυτό έχεις γίνει το μαύρο κριάρι της φυλής!
την καραεβαψα!
η αντοχη και η υπομονη...
κάτι που τα παρορμητικά δεν έχουμε
και τώρα με τον Κρόνο απέναντι μας ε ζοριζόμαστε.....
Οι ζυμώσεις μέσα μας πάντα θέλουν χρόνο...Εϊναι πολύ βασικό αυτό...Αν ποτέ είναι να κάνουμε αλλαγές για τη ζωή μας αυτές θα πρέπει να τις σκεφτόμαστε και να τις ετοιμάζουμε....Οι αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν πάντα με εμάς, αλλά καλό είναι να σκεφτόμαστε και λίγο σε ευρύτερα πλάισια, να μην αφορίζουμε εύκολα ούτε εμάς ουτε τους άλλους.......
Άλλο πχ το τι θέλουμε και άλλο το τι μπορούμε να κάνουμε....
Υπάρχουν πάντα παράγοντες έξω από εμάς και καθένας είναι κάπου για κάποιο λόγο...
μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι στο'πα?
μιλούσα για inner balance μεσα μου καθαρά...
αν δεν την έχω δεν μπορώ να παω παρακάτω....
η μετάλλαξη ειναι μια επίπονη διαδικασία...ααααααουτς
σταθερη όμως αν το πάρεις απόφαση
γενικά αν δεν εμένω στα πιστεύω μου
καηκα...
όχι πια...
δεν λέω να γίνω πχ πολεμοχαρης ενώ πιστευω ότι η ειρήνη και η αλληλεγγυη θα μας πάνε μπροστα
αλλά ΝΑΙ αν με απειλησουν πλέον με κάθε είδους δικαιολογίες
θα ουρλιάξω πλεον.....
wraio!
μπας και στρώσουμε
Journey....lol...δεν έχεις άδικο
Μπα, με τέτοια διάθεση δεν θα παίρνατε μαζί σας
εσένα και αν σε θέλουμε!
καλέ γκερζ τζαστ γουαννα χαβ φαν!!!!
θα σας κάνω να θέλετε να πηδήσετε από το παράθυρο απόψενες.
εμείς πίνουμε κόκκινο κρασί
και όχι κάνεις δεν πηδάει από παράθυρα!
αντε να κοιτάξω εκει αν το μαλλί είναι στην θέση του
Το δικό μυο έχει αυτονομηθεί χρόνια τώρα.
Κάνει ό,τι θέλει και που και που γυρίζει τα βράδυα για να πάρει έναν υπνάκο.
Συνήθως με εγκαταλείπει όταν έχω ραντεβού.
Με άντρα.
τα ραντεβου΄τα κατήργησα και έτσι μέιναμε στη συναινετική συμβίωση [ εγώ και το μαλλί μου]
Δεν το ενοχλώ και δεν με ενοχλεί έως νεοτέρας.
Ότανα σγουραίνει ασύστολα του λέω τη λέξη Λίλιαν και ισιώνει από μόνο του.
Όταν θέλω να το φοβερίσω του λέω οτι θα το ξανακάνω ντεκαπάζ [ γιου νόου ποιο]
το έχω αφήσει κυματιστό και οπως ναναι
αλλιώς θα το κάψω λέω....
όχι μη ντεκαπάζ....λέγε Λίλιαν (η κομμώτρια είναι αυτή?)
στα ραντεβού πάω με κότσο αν είναι γκομενικό
γιατί όταν το θέλω να είναι τζιτζι
ε΄τοτε είναι που δέν θέλει με τπτ το ατιμοοοοο....
και μου αρέσουν τα πειράματα
θέλω να σε δώ και με ένα μελί πχ
...h Star den se exei dei...
...pws mporei na dwsei gnwmh..
egw omws se exw dei k eisai sketh...k@vla!
Σε λίγο θα μοιράζεις και μια αμπούλα θεραπείας δώρο.
Α εμ σΌοοοΟρρυ
Σταρ, ξηγήσου!
να ανοιξουμε κουβέντα ντε!!!!
ότι ήταν να ειπωθεί για το "μωρο που μουτζώνει" ειπώθηκε
πάμε κομμωτήριο τώρα μπρός μαρς
moist....και έλεγα που είναι αυτό το παιδι απόψε!
...oute pa'i'dakia efaga shmera, oute malox katapia...
και τον 8ο στα ψάρια θα ονειρευτώ την Journey????
ε ναι λοιπόν πέτυχε το πείραμα...
she's a star!
και πήγαμε και για ποτά!!!
νταξ????
...esu purexaki k egw....loukoumas!
το ελιξίρ της κερατένιας (με την καλή εννοια) σειράς....
τα κάνει βιλούδο!
...vgazei glwssa to kriari, pou den einai kriari k prospa8ei na ginei?!
allo na oneireuesai to malli ths Jourjour k allo na ths to xa'i'deueis..
..uparxei diafora, akoma k an exeis parei...mia ntouzina malo3!
moist στο μαιευτήριο σας βγάζανε μέσα σε λουκουμάδες?
ήξερα για νούφαρα και λάχανα που βγάζουν παιδιά.....
όσο ζω-μαζώ(όχι αλλού παει αυτό)
εγώ θα γίνω παρθένος....
δεν της τα χαιδευα είναι αλήθεια....
την άλλη φορά δεν θα το παραλείψω
αι προμις
Τα πεδίο που λέγαμε προστατεύει ΚΑΙ τα μαλλιά μου
...prospa8w na ginw kati pou aresei...stous apenanti!
ηλεκτροφόρα και τζιζ
moisture ανάποδα το πας
an omws gineis, prose3e ti parees 8a kaneis...
για την ώρα πρέπει να "ξύσω" κόσμο από τις παρέες μου....
αλλά λάθος δεν κάνω....