OXI στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, από τον Μ.Π.

Δεν νοείται αξιολόγηση των εκπαιδευτικών χωρίς συστηματική και εντατική επιμόρφωση τους σε πανεπιστημιακό επίπεδο στο πρότυπο των Διδασκαλείων.

• Η επιμόρφωση όπως και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα πρέπει να γίνεται από έμπειρους και καταρτισμένους παιδαγωγούς, αλλά και πανεπιστημιακούς καθηγητές και πάντα σε ένα διαδραστικό και δημοκρατικό σύστημα έρευνας  και όχι ως “επιβολή από τα πάνω”.

• Στην αυτοαξιολόγηση, υπεισέρχονται τοπικοί, ενδοσχολικοί και κοινωνικοί παράγοντες, όπως η φιλία, οι κοινωνικές σχέσεις και οι διοικητικές εξαρτήσεις. Άρα, στα αποτελέσματα της αυτοαξιολόγησης υποβόσκουν η  υποκειμενικότητα, οι γνωριμίες ακόμη  και το “σύνδρομο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας”. Για παράδειγμα, “ένα σχολείο με εκπαιδευτικούς υψηλού επιστημονικού επιπέδου θα επιτύχει υψηλές βαθμολογικές επιδόσεις.”

• Δεν μπορούν να εξαχθούν αντικειμενικά και αξιόπιστα αποτελέσματα, όταν αξιολογούνται οι ανθρώπινες σχέσεις ή  το εργασιακό περιβάλλον.

• Τα δήθεν «αντικειμενικά» κριτήρια της βαθμολογικής επίδοσης των μαθητών ή της βαθμολογικής προόδου ενός τμήματος ή μιας τάξης αλλά και η γενικότερη “επίδοση “ του σχολείου επηρεάζονται από παράγοντες, όπως

•                     η οργάνωση και η διοίκηση του εκπαιδευτικού συστήματος,

•                     οι μέθοδοι και

•                     τα διδακτικά εργαλεία

•                     τα σχολικά βιβλία

•                     η γνωστική και

•                     ψυχολογική του ετοιμότητα του εκπαιδευτικού

•                     το διδακτικό στυλ,

•                     οι απαιτήσεις του από το μάθημα,

•                     το οικογενειακό περιβάλλον του μαθητή,

•                     οικιστικοί παράγοντες,

•                     το οικονομικό και

•                     γνωστικό υπόβαθρο της οικογένειας του μαθητή, 

•                     η ιδεολογική κατεύθυνση του εκπαιδευτικού συστήματος  και οι απαιτήσεις του από κάθε

            εκπαιδευτική βαθμίδα.,

•                     η δυνατότητα επιμόρφωσης του εκπαιδευτικού

Κανείς από αυτούς τους παράγοντες  δεν αξιολογείται ούτε καν θίγεται στην αυτοαξιολόγηση. Τα αποτελέσματα επομένως,  που θα ανακύψουν υπόκεινται σε μια επιδερμική και κυρίως φαινομενολογική προσέγγιση και στοχεύουν στην αποενοχοποίηση της πολιτικής ηγεσίας. Στην καλύτερη περίπτωση στοχοποποείται ο εκπαιδευτικός ή και το σχολείο ως υπαίτιοι της όποιας χαμηλής επίδοσης.