Ξύπν’ Αβραάμ, ξύπν’ Αβραάμ, γείρου κι απάνω στάσου,
Μαντάτο απ’ τους Ουρανούς σου φέρνου κι αφουκράσου.
Ξύπνησε δούλε του Θεού ίσε και μπιστεμένε,
και να κοιμάσαι αμέριμνα εδά καιρός δεν είναι.
Ξύπνα και γρίκησ’, Αβραάμ, εκείνο όπου θέλει
Αφέντης όπου προσκυνού και τρέμουν οι αγγέλοι.
Θυσίαν άξα και καλή τη σήμερον ημέρα
Θέλει ο Θεός και πεθυμά εκ τη δική σου χέρα.
Δεν θέλει μπλιώ θυσίες αρνιώ και πράματα φθαρμένα,
μα μια θυσία πεθυμά μεγάλην από σένα.
Το τέκνο σου το μοναχό, το κανακάρικό σου,
εισέ θυσία το ζητά και θέλει τ’ ο Θεός σου
‘ς τόπον αρνιού, ‘ς τόπο ριφιού ορίζει ο Θεός και θέλει
να θυσιάσεις, Αβραάμ, του Ισαάκ τα μέλη.
Και ξύπνησέ το γλήγορα, μετά σου ας συνοδέψει,
κι ανέβα σε ψηλό βουνί, που θέλω σ’ αρμηνέψει
ανέβατο προθυμερά, κι εις την κορφή σα φτάσεις,
σφάξε το τέκνο, κάψε το, και βλέπε μη δειλιάσεις.
Β. Κορνάρος
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ