Θα ομολογήσω πως αυτή η δημοσίευση

 

http://www.stardome.gr/tribes/scorpio/28979.html

 

με συνεπήρε καθώς μας παρουσιάζει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο.

 Όλα όσα αναπτύσσει όπως και οι σημειώσεις του μεταφραστή – αρθρογράφου είναι προβληματισμοί μου σε προσωπικό και ερευνητικό επίπεδο.

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα :

 

Έτσι λοιπόν συνέκριναν τους κανόνες του συντακτικού, της σημασιολογίας και τους βασικούς κανόνες της γραμματικής. Βρήκαν ότι τα αλκάλια του DNA μας ακολουθούν την γραμματική και έχουν κανόνες όπως στις γλώσσες μας. Έτσι οι ανθρώπινες γλώσσες δεν παρουσιάστηκαν τυχαία αλλά είναι ανάκλαση του κληρονομικού DNA μας.

 

 Λίγοι ίσως έχουν διαβάσει ή άκουσαν ότι στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν οι γλώσσες προγραμματισμού ή γλώσσες μηχανής παρουσίαζαν την πρώτη μεγάλη τους ανάπτυξη, κάποιοι νεαροί , μία ομάδα πολυμήχανων δημιουργικών νέων επιστημόνων κατόρθωσαν το εξ ορισμού ακατόρθωτο : Χρησιμοποιώντας φράσεις σε αρχαία Ελληνική ( Ομηρική ) μπόρεσαν να δημιουργήσουν αλγόριθμους για γλώσσα προγραμματισμού.

 

Οι γλώσσες προγραμματισμού είναι λογικά βήματα πολύ χαμηλότερης επεξεργασίας από αυτήν που μπορεί να κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος , και τα λογικά αυτά βήματα δημιουργούν μία ραχοκοκαλιά η οποία είναι το πρόγραμμα του υπολογιστή που μας επιτρέπει να κάνουμε σ αυτόν κάποιες εργασίες.

Τα λογικά αυτά βήματα του προγραμματισμού δεν μπορούν να περιέχουν σύνθετες έννοιες που ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιλαμβάνεται με πλήρη ευκολία ως αυτονόητες.

Η μοναδική φορά που η φράση η νοητή στον ανθρώπινο εγκέφαλο και σε μία λειτουργία προγραμματισμού ταυτίστηκαν ήταν όταν χρησιμοποιήθηκαν αρχαίες ελληνικές λέξεις.

Για τη « γλώττα την Ελληνικήν» , την θαυμάσια εναρμόνισή της με τα μαθηματικά, την εναρμόνιση των μαθηματικών ( άρα και της γλώσσας) με τα φαινόμενα της ζωής και της ύπαρξης ίσως να έχουμε ακούσει οι περισσότεροι- αν όχι όλοι.

Άλλωστε, ο λόγος ως φιλοσοφία απασχόλησε την Ελληνική νόηση με μοναδικό τρόπο.

 

Στην ιδεατή Πολιτεία του Πλάτωνα ο υπέρτατος ηθικός κανόνας και αξία είναι η πλήρης υποταγή των ανθρώπων στον ορθό λόγο, οι επιθυμίες και τα συναισθήματα, καθώς επίσης και η βούλησή τους, είναι στην υπηρεσία του απολύτου κυρίαρχου, που είναι ο ορθός λόγος.

 

Ο Διαφωτισμός , υπέρμαχος της Πλατωνικής  θεώρησης ήταν η επανάσταση, η κατοχύρωση της αντίδρασης στο σκοταδισμό του Μεσαίωνα που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του όχι μόνο στον πνευματικό ορίζοντα ολόκληρων εποχών αλλά στον κοινωνικό ιστό καθώς τον εξύφανε σε συνάρτηση με τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων αδυναμιών και φόβων.

Φυσικά η ακρότητα του Διαφωτισμού αμβλύνθηκε με την επαναφορά της Τέχνης και της Φιλοσοφίας σε ισότιμη βάση με αυτήν του ορθολογισμού και ο νέος Δυτικός Πολιτισμός ξεκίνησε με συμμάχους τα ανώτερα της πνευματικής ανθρώπινης φύσης.

 

Το άλμα μετά το Μεσαίωνα ήταν σημαντικό.

 

Η ανθρωπότητα σε ( ας μου επιτραπεί η έκφραση)  υπο-διαστολή του ορθολογισμού, ενοχική, φοβισμένη, μαζικοποιημένη.

Ο Μεσαίωνας, σε χρόνια που η επικοινωνία ήταν πολύ δύσκολη κατόρθωσε να διασπείρει στου  ανθρώπους την υποταγή τους στη  μαζική εξουθένωση της πνευματικής τους υγείας και αναζήτησης.

Αυτή η μαζική εξουθένωση δεν έχει εξευμενιστεί ως και τις μέρες μας αλλά αντίθετα αρχίζει να ανθίζει και εξαπλώνεται και πάλι με πολύ μεγαλύτερη ευκολία καθώς πλέον η επικοινωνία, επιτυγχάνεται πολύ εύκολα.

 

Η ιδέα του ορθού λόγου δεν ξεκίνησε από τον Πλάτωνα και δεν εξαρτήθηκε από τη φιλοσοφική σφραγίδα ενός ανθρώπου.

 

 Ο λόγος πρωτοεμφανίζεται ως όρος στα γραπτά προσωκρατικών φιλοσόφων, απʼ τους οποίους σώζονται ελάχιστα αποσπάσματα υπό μορφή ρητών σε έργα μεταγενέστερων συγγραφέων. Οι περισσότεροι από αυτούς συνέγραψαν σε ποιητικό λόγο κοσμογονίες και θείες αποκαλύψεις σχετικές με την προέλευση αυτού του κόσμου.

Στο έργο του Περί Φύσεως, ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος (535-475 π.Χ.) προτρέπει τους ανθρώπους « ουκ εμού αλλά του λόγου ακούσαντες ομολογείν σοφόν εστί εν τα πάντα είναι»  ( είναι σοφό να συμφωνήσετε όχι ακούγοντας εμένα αλλά το λόγο ότι τα πάντα είναι ένα) . Ο λόγος αυτός θεωρείται από τον Ηράκλειτο κοινός και ενιαίος, παρότι οι άνθρωποι συχνά τον αγνοούν και φέρονται σα να διαθέτουν ξεχωριστή, δική τους λογική " διο δε έπεσθαι τω ξυνώ λόγο του λόγου δʼʼεοντος ξυνού ζώουσιν οι πολλοί ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν".

 Αυτή η συμμόρφωση με τον «κοινό λόγο» είναι πολύ κοινή ιδέα στους Στωικούς και μοιάζει δανεισμένη από τον Εφέσιο φιλόσοφο.

 

Ο λόγος είναι επίσης το τμήμα της νόησης που αντιλαμβάνεται το παντοτινά ον, που δεν έχει γένεση, σε αντιδιαστολή με το μη ον, το μεταβλητό, που γίνεται αντιληπτό μέσω της γνώμης και της άλογης αίσθησης: τι το ον αεί, γένεσιν σε ουκ έχων, και τι το γιγνόμενον μεν αεί , ον δε ουδέποτε΄το μενη δη νοήσει μετά λόγου περιληπτόν, αεί κατά ταύτα ον, το δʼ αυ δόξη μετʼαισθήσεως αλόγου δοξαστόν ( Τίμαιος )

 

Ο Αριστοτέλης στα Περί Ψυχής και Μετά τα Φυσικά αναφέρει εκτενώς τον «οριστικό λόγο»,

τον λόγο  του ορισμού ενός πράγματος δεν πρέπει να δηλώνει μόνο το γεγονός (την ύπαρξή του), όπως κάνουν οι περισσότεροι ορισμοί, αλλά μέσω αυτού να γίνεται φανερή και η αιτία.

( ου γαρ μόνον το ότι δει τον οριστικόν λόγον δηλούν ώσπερ οι πλείστοι των ορισμών, αλλά και την αιτία ενυπάρχειν και εμφαίνεσθαι)

 Για το κάθε τι  υπάρχει ένας ορθός ορισμός που αναφέρει την κύρια ιδιότητά του, με άλλα λόγια, ένα όνομα που αγγίζει καθʼ εαυτή την ουσία του.

 

 Στους πρώιμους Ελληνιστικούς χρόνους, ο λόγος προσδιορίζεται ως η σταθεροποιητική αρχή του κόσμου ή η αρετή  της ανθρώπινης ψυχής και μοιάζει με τη λέξη «ρήμα» των κειμένων της Αγίας Γραφής.

 

Ο λόγος μοιάζει να αποτελεί μία σύνδεση ανάμεσα σε θεό και ανθρώπους.

 

Ο λόγος όπως διαμορφώθηκε από τους Στωϊκούς παραπέμπει  στη θεϊκή δημιουργική δύναμη, διαμέσου της οποίας ρυθμίζονται οι λειτουργίες ολόκληρου του σύμπαντος.

 

Η Χριστιανική θρησκεία χτίζει τον άξονά της στο λόγο « Εν αρχή ην ο Λόγος και ο Λόγος ήν»

 

Χάρις στην δύναμη του λόγου, τον «τόνον», το σύμπαν διέπεται απʼ άκρη σʼ άκρη από την αρχή της «συμπαθείας», σύμφωνα με την οποία τα εγκόσμια όντα αλληλεπιδρούν· στη δική του δύναμη οφείλονται και οι ευνομούμενες σχέσεις τους, μια και ο ίδιος εξακολουθεί να διαρρέει το σύμπαν καιμετά τη δημιουργία του και να το συντηρεί σε μια νομοτελειακή τάξη, την οποίαν οι στωικοί φιλόσοφοι αποκαλούν «ειμαρμένη»

 

http://www.omilosmeleton.gr/pdf/Logos.pdf

 

Ο λόγος, η εναρμόνιση του ανθρώπου με τους συμπαντικούς κανόνες, με το δημιουργό των συμπαντικών νόμων, είναι το μέσον που ο άνθρωπος διαθέτει για να (επι) κοινωνεί με το ανώτερο ον του οποίου είναι «καθ ʽ ομοίωσιν».

 

Η καταπάτηση της γλώσσας και του λόγου, του πρωταρχικού και παντοδύναμου εργαλείου σμίλευσης πνεύματος και ψυχής εξαντλεί το άτομο και το σύνολο στο οποί εντάσσεται από κάθε δημιουργικό και  ανώτερο κίνητρο, αφοπλίζει τον άνθρωπο , τον καθιστά αβοήθητο, χαμένο, βρωτό σε κάθε είδους εκμετάλλευσης.

Ηθικά και πνευματικά βρισκόμαστε σε κάποια όρια.

Όσα βήματα έγιναν μπροστά ήταν πολύ λίγα σε σύγκριση με όσα γίνονται προς τα πίσω.

Η κατάργηση μιας αρχετυπικής γλώσσας όπως η Ελληνική αποδυναμώνει το σύστημα άμυνας και δυνατότητας προόδου του ανθρώπου.

 

Ποτέ άλλοτε οι Έλληνες δεν αλώθηκαν τόσο αναίμακτα όπως οι Νεοέλληνες του μονοτονικού, της γραμματικής αποσύνθεσης και της ανορθόγραφης παραποίησης του λόγου, ποτέ άλλοτε γενιές Ελλήνων δεν απελπίστηκαν όπως  είναι η γενιά που ζει πλέον εντελώς αποκομμένη από την κληρονομιά των δονήσεων με τις οποίες μπορεί η γλώσσα μας να διεγείρει τη λειτουργία του μυαλού μας, όπως η γενιά που  φούσκωσε με παρακαταθήκες τα όνειρά της, που χρεώθηκε σε 24 άτοκες δόσεις το δικαίωμά της για δημιουργία, που σήμερα άγεται από λογιστές ενός ανυπέρβλητου καθεστώτος και που προχωράει με μεγάλη βεβαιότητα στην πολτοποίηση της.

 

Αν όλα τα παραπάνω δεν βρίσκετε ότι ταιριάζουν σε ένα site αστρολογικού ενδιαφέροντος, ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε…

Τώρα που ο Regulus πέρασε στην Παρθένο κι ενώ ήδη οι άλλοι 3 «βασιλικοί απλανείς» Fomalhaut, Aldebaran και Antares είναι ήδη στα άλλα τρία μεταβλητά ζώδια, απομακρυνόμαστε ολοένα από την πνευματικότητα.

Ναι, θα μπορούσε η εποχή αυτοί που μόλις αρχίζει, με άλλα λόγια να ονομαστεί και ως « έσχατοι καιροί».

 

http://astrologyandlife.blogspot.com/2012/01/lotis-being-said-about-21-st-of.html

.

 

Για το copy right και τα πολλά λάθη πληκτρολόγησης,

η συνήθης ύποπτος

./J

.