Όλη η ζωή στο υλικό πεδίο κυβερνάται από τον Κρόνο. Ο Κρόνος είναι ο κλειδοκράτορας αυτού του κόσμου και είναι αυτός που αποφασίζει ποιος και πότε θα εισέλθει και θα εξέλθει, είναι ο φύλακας της γήινης πύλης. Οι πλανήτες πέρα από τον Κρόνο ενδιαφέρονται περισσότερο για την πνευματική διάσταση και αδιαφορούν παντελώς για τη σωματική. Καραδοκούν λοιπόν και περιμένουν εκείνη τη στιγμή που ο Κρόνος θα κλείσει λίγο τα μάτια από εξάντληση, τη στιγμή που δεν θα έχει ασφαλίσει όλες τις πόρτες, τη στιγμή που θα αφήσει μια χαραμάδα ανοιχτή, για να εισβάλλουν μέσα στο κρόνιο κατασκεύασμα και να αφήσουν τα ίχνη τους. Ή να τα κάνουν λαμπόγυαλο.

 Ναι, λαμπόγυαλο. Η μοντέρνα αστρολογία που έχει τη βάση της στη θεοσοφική διδασκαλία πριμοδοτεί έντονα την πνευματική διάσταση του ανθρώπου, θεωρώντας υποδεέστερη την ενασχόληση με το σώμα, με αποτέλεσμα οι εξωκρόνιοι πλανήτες να λατρεύονται σε υπερβολικό βαθμό. Ναι, ο Ουρανός είναι ο πλανήτης της νέας γνώσης. Αλλά συγχρόνως ρημάζει και καταστρέφει και πρέπει ο Κρόνος μετά να μαζέψει ένα-ένα τα κομμάτια. Ναι, ο Πλούτωνας είναι ο πλανήτης της αναγέννησης. Πριν αναγεννηθείς όμως, πρέπει να πεθάνεις. Και δεν θα πεθάνεις στον ύπνο σου σε βαθιά γεράματα, θα πεθάνεις ως χριστιανός σε ρωμαϊκή αρένα που θα τον έχουν κατασπαράξει τα λιοντάρια με το πλήθος να ζητωκραυγάζει. Και τέλος, ναι, ο Ποσειδώνας είναι ο πλανήτης της θείας έμπνευσης. Είναι τέτοια όμως η απέχθειά του προς τον υλικό κόσμο, που πολύ συχνά, η έμπνευση δεν αποκτά ποτέ σάρκα και οστά.

 Το πρόβλημα λοιπόν του ανθρώπου είναι ότι είναι ΚΑΙ πνευματική ΚΑΙ σωματική οντότητα. Η υπερβολική σύνδεση του ατόμου με τον Κρόνο φυλακίζει το πνεύμα, αλλά και η υπερβολική σύνδεση με τους εξωκρόνιους πλανήτες σε καθιστούν ανίκανο να χειριστείς την υλική πραγματικότητα. Η συνεργασία λοιπόν είναι το ζητούμενο. Η οποία όμως είναι εύκολη στα λόγια, αλλά στην πράξη πολλές φορές είναι βουνό.

Μου αρέσει να παρομοιάζω τον Ποσειδώνα με το τραγούδι των Σειρήνων. Ναι, είναι υπέροχο, είναι φανταστικό, γίνεσαι ένα με τον Θεό ακούγοντάς το, αλλά αν λέγεσαι Οδυσσέας και πρέπει να επιστρέψεις στην Ιθάκη, καλά θα κάνεις να αλυσοδεθείς στο κατάρτι. Δεν είναι τυχαία η σύνδεση του Ποσειδώνα με τη χρήση διαφόρων ουσιών. Οι άνθρωποι αυτοί προτίμησαν το τραγούδι των Σειρήνων. Μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει γι'αυτό; Όχι βέβαια. Έλα όμως που όλοι μας έχουμε μια Ιθάκη να μας περιμένει... Κάποια στιγμή πρέπει να πάμε. 

Η ενέργεια του Ποσειδώνα στη μοντέρνα αστρολογία περιγράφεται - πολύ πετυχημένα κατά την άποψή μου - με την έννοια του "θεϊκού ανικανοποίητου". Όταν η απαίτησή σου είναι να βιώνεις επί 24ώρου βάσεως τη διονυσιακή έκσταση, που είναι αδύνατον να συμβεί στον κρόνιο κόσμο, τότε είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα ζεις με μια μόνιμη απογοήτευση. Από πού να αντλήσεις ικανοποίηση; Από τον έρωτα; Είναι ζήτημα χρόνου να καταρρεύσει. Από τη δουλειά σου; Αστείον πράγμα. Από την όποια επιτυχία σου; Μα τι νόημα έχει; Γενικότερα, τι αξία έχει όλο αυτό που αποκαλούμε γήινη ζωή; Το ένα πράγμα αποδεικνύεται πιο βαρετό, πιο ανούσιο από το άλλο. Εδώ είναι και το κρίσμο σημείο για τα άτομα με πολύ έντονο Ποσειδώνα στον προσωπικό τους χάρτη. Είναι το σημείο που πρέπει να κάνεις μια παραδοχή, για να μπορέσεις να συνεχίσεις να ζεις με νηφαλιότητα. Η παραδοχή συνίσταται στο ότι δεν μπορεί, δεν γίνεται, δεν στέκει η ζωή να μην έχει κανένα νόημα. Κάποιος λόγος θα πρέπει να υπάρχει που είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε μέσα σε αυτή την αφόρητη πλήξη της καθημερινότητας. Η παραδοχή αυτή δεν θα σε γλυτώσει από την απογοήτευση - πώς θα μπορούσε άλλωστε - αλλά σου δίνει ένα κέντρο βάρους, ένα στήριγμα. Το ανούσιο, πράγματι, έχει μια χρησιμότητα, ένα λόγο ύπαρξης. Αυτό πρέπει να γίνει το μότο των ποσειδώνιων ατόμων.

Ο Ποσειδώνας βρίσκεται πλέον στους Ιχθύς, το ζώδιο που κυβερνά - κατά τη μοντέρνα αστρολογία πάντα. Δεν συμφωνώ προσωπικά με αυτή την άποψη, αλλά, όπως και νά'χει, ο Ποσειδώνας φαίνεται να έχει μια συγγένεια με το ζώδιο των Ιχθύων. Τι είναι οι Ιχθύες; Συνδυασμός Δία/Αφροδίτης. Με άλλα λόγια, η θρησκευτική διάσταση της αγάπης, αυτή που ξεφεύγει από το στενό σωματικό πλαίσιο και συγχωνεύει δύο ξεχωριστά σώματα σε μια άλλη διάσταση. Με αυτή την άποψη συμφωνεί απόλυτα και ο Ποσειδώνας. Τι μπορούμε να περιμένουμε από τη διέλευση αυτή; Μπορούμε να περιμένουμε μια ενίσχυση του θρησκευτικού συναισθήματος και μια γενικότερη αναζήτηση νοήματος στην ύπαρξη. Μπορούμε να περιμένουμε νέες μορφές τέχνης ή τουλάχιστον έναν απεγκλωβισμό της τέχνης από τη βιομηχανοποιημένη μορφή της που ήταν κυρίαρχη όσο ο Ποσειδώνας βρισκόταν στα δύο ζώδια του Κρόνου. Αλλά έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε και ποια ζωδιακή ή πλανητική ενέργεια θα "ζημιώσει" με τη σημαντική ενίσχυση που θα δώσει ο Ποσειδώνας στην ιχθυακή διάσταση της ζωής. Κι αυτός που θα ζημιώσει, δεν είναι άλλος από τον Ερμή, ιδιαίτερα όπως αυτός εκφράζεται στην πιο γνήσια μορφή του, που είναι η ζωδιακή ενέργεια της Παρθένου. Αυτή που θα ζημιώσει δηλαδή, θα είναι η ψυχρή, αντικειμενική, αποστασιοποιημένη, λογική σκέψη, η οποία έχει επιφορτιστεί τον δύσκολο ρόλο να βάλει μια τάξη στο χάος της ύπαρξης. Κι όταν αυτή η αποδυνάμωση της λογικής συνδυάζεται με τη γενικότερη αναστάτωση που επικρατεί στα παρορμητικά ζώδια με τα τετράγωνα Πλούτωνα/Ουρανού, γίνεται αντιληπτό ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή η περίοδος αυτή.

 Πέτρος Ελευθεριάδης

 http://www.facebook.com/notes/%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82/%CF%80%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B9%CF%87%CE%B8%CF%8D%CF%82/260240064083134

.