"Το θρίλερ του Φίντσερ βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Zodiac. Ο δολοφόνος έδρασε στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '60. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που τον έκαναν μύθο. Δεν εντοπίστηκε ποτέ, ενώ η σχέση του με τα ΜΜΕ και την Αστυνομία του Σαν Φρανσίσκο άνοιξε νέα σελίδα στην κάλυψη των υποθέσεων ανθρωποκτονιών από τον Τύπο. Όλα αυτά θυμίζουν γνωστές καταστάσεις. Κι όμως, ό,τι δείτε στα καρέ του σκηνοθέτη που μας έδωσε τα ακόμη αξεπέραστα «Seven», «Game» και «Fight club» δεν μοιάζει με τίποτα που έχει γίνει ως τώρα στο σινεμά. Ένα σκοτεινό ψυχόδραμα χαρακτήρων είναι το «Zodiac». Θυμίζει παρακμιακό, ψόφιο πάρτι με ρετρό χαρακτήρες, που όλοι παρακαλούν να φτάσει στο τέλος του. Οι ήρωες είναι κουρασμένοι, όπως ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «San Fransisco Chronicle», μπερδεμένοι όπως ο σκιτσογράφος του ίδιου μέσου και αμήχανοι όπως ο μπάτσος του S.F.P.D. Είναι τα βασικά μέλη της παρέας που έχει μείνει στο φινάλε του πάρτι και καταναλώνει ό,τι περίσσεψε. Αλκοόλ, ντραγκς και τσιπς (με αυτήν τη σειρά), συζητώντας για αστικούς μύθους και περασμένα μεγαλεία. Γιατί αυτή ακριβώς είναι η υπόθεση του φιλμ. Το τέλος μιας εποχής. Το τέλος της αθωότητας. Το τέλος των 60s. Κι όμως, από πολλές απόψεις εκείνη η μελαγχολική, αντιηρωική εποχή θυμίζει αρκετά τη σημερινή. Εκτός από το προφανές (Βιετνάμ σαν να λέμε Ιράκ και Νίξον σαν να λέμε Μπους), ο σκηνοθέτης εστιάζει στα πρόσωπα. Όσο ο Zodiac παραμένει ασύλληπτος και άγνωστος, η παράνοια στις ΗΠΑ μεγαλώνει. Όλοι βλέπουν το δολοφόνο στις γειτονιές τους. Το να μοιάζεις διαφορετικός σε κάνει νούμερο ένα ύποπτο. Αν είσαι μαύρος, χίπης, Κινέζος ή εξαθλιωμένος μετανάστης μπαίνεις στο μάτι του γείτονα (άσχετα αν οι περιγραφές των βασικών μαρτύρων μιλούν για εύσωμο λευκό με γυαλιά). Όπως καταλαβαίνετε, οι ομοιότητες του χτες με το σήμερα πληθαίνουν. Η μεγάλη όμως διαφορά, που εκτοξεύει το φιλμ στα επίπεδα του αριστουργήματος, είναι ο ρεαλισμός και η απομυθοποίηση των βασικών ηρώων. Όλα είναι βαλμένα στην αληθινή τους διάσταση. Οι φόνοι είναι φρικτοί, επειδή φρίκη είναι η αφαίρεση μιας ζωής. Καμιά λάμψη στους πρωταγωνιστές. Καμιά φιγουρατζίδικη, φτιασιδωμένη σκηνοθεσία. Ο Φίντσερ είναι απόλυτος και κατηγορηματικός. Κανένας psycho killer δεν είναι φωτογενής. Έχετε αντίρρηση;"

Eφημερίδα CityPress - Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007


Kαλημέρα Dream και Ηappy. Επειδή αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατόν θα απαντήσω στα σχόλιά σας με την πρώτη ευκαιρία.