περιμενω τα βιβλια...

αμήν και πότε!!! πολύ αναμονή και σκυλοβαρέθηκα...

Aπο οτι εχω καταλαβει εισαι ηρεμη, απλα βαρεθηκες να περιμενεις...αυτο που θες.Αλλα στην φαση που εισαι δεν πιστευω οτι θα σε βοηθησει αυτο, σε καταλαβαινω...Το "μεταβατικό στάδιο" θα τελειωσει καποια στιγμη μονο του(και εγω το περασα) και τοτε θα νοιωθεις υπεροχα πιστεψε με..

τι να σου πω κι εγώ πατρινέ? μία απλή "κοπέλα" είμαι.... βρίσκομαι σε "μεταβατικό στάδιο" εδώ και μία 4ετία περίπου, όπου στην πορεία μου κλείνω τις εκκρεμότητές μου. ειλικρινά δεν έχω τι άλλο να μηδενίσω πια (την δουλειά μου την χρειάζομαι..) και όσο κι αν αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το μέσο που θα με βοηθήσει να μεταβώ παρακάτω, δεν μπορώ να το "οραματιστώ". ξέρω τι θέλω πραγματικά! πρέπει να υπάρξει και το σωστό timing! προς το παρόν θέλω να είμαι ήρεμη..

Εαν ειναι ολα οπως τα λες η αποψη μου ειναι οτι εισαι μια χαρα... Και εγω με -κλειστα τα φωτα- προχωραω.Παλιοτερα που τα πραγματα ηταν πολυ δυσκολα φανταζομουν πως θα ηθελα να ηταν το (κοντινο)μελλον μου και εκανα ονειρα..Τωρα ομως προσπαθω να κανω το ιδιο και δεν μπορω να φανταστω τιποτα!καταλαβαινεις τι λεω?Πως το εξηγεις?

ώχου μωρέ!! η ζωή είναι απρόβλεπτη κι απρογραμμάτιστη! "είπε ο άνθρωπος στον Θεό τα σχέδιά του, κι ο Θεός γέλασε.." δεν υπάρχουν ιδανικά διαστήματα και ιδανικές περίοδοι στην ζωή! όλες καλές είναι! με ξαναγυρνάς εμένα στα 22 μου? ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!! από την στιγμή που ενδιαφέρθηκες για κάτι "παραπάνω" της περπατημένης, δεν θα το χάσεις στην πορεία. αυτή την στιγμή τα έχω κυριολεκτικά μηδενίσει όλα!!! εκτός της δουλειάς γιατί κάτι πρέπει να με συντηρεί οικονομικώς... κι αυτό στην πορεία θα δρομολογηθεί... και βαδίζω στο τελείως άγνωστο... δεν έχω καμία ομοιότητα με αυτό που θεωρείται "αναμενόμενο" για το φύλλο και την ηλικία μου, ίσως και να θεωρούμαι αποτυχημένη.. εγώ απλά νομίζω πως είμαι διαφορετική..

Koιτα αυτο που λες το καταλαβαινω απολυτα.Κατι που μισω τελειος και δεν θελω να το παθω και εγω ειναι η ζωη μου να ειναι μια ρουτινα!Ειναι οτι χειροτερο!Το καλο με μενα ειναι οτι εχω καταλαβει πως σαν χαρακτηρας σε αυτο το θεμα βοηθιεμαι παρα πολυ.Δηλαδη εννοω οτι ΠΑΝΤΑ καταφερνω οταν νοιωθω οτι ρουτινιαζω να το αλλαζω αυτο,εχω βρει και βρισκω συνεχεια ασχολιες αλλα το πιο σημαντικο ειναι οτι το αλλαζω μονος μου(ο χαρακτιρας μου με βοηθαει)και ειμαι σιγουρος οτι οταν φτασω σε μεγαλυτερη ηλικια δεν προκειται ΠΟΤΕ να καταντησω σαν αυτους τους τυπους που δουλευουν απο το πρωι μεχρι το βραδυ τρωνε κοιμουνται πανε παλι δουλεια και περιμενουν τις διακοπες το καλοκαιρι.....Ολοι οσοι εχουν ακουσει αυτα που σου λεω τωρα, ξερεις τι μου εχουν πει?Οτι αυτα τα λεω τωρα και οταν μεγαλωσω θα εχω ευθυνες ανχος και οτι η φοιτητικη ζωη ειναι η καλυτερη και διαφορα τετοια...ΛΑΘΟΣ ειναι ολα αυτα για μενα...μπορει και εσυ να συμφωνεις μαζι τους αλλα πιστευω πραγματικα οτι σε οποιαδηποτε περιοδο και να εισαι στην ζωη σου ΜΠΟΡΕΙΣ να περνας καλα αρκει να μην μπεις σε αυτο το -τριπακι-(ελπιζω να μην εχεις μπει και εσυ και ναι,βγες αμεσως)Ξερεις τι σου κανουν τα πολλα πρεπει?ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ.Γιατι βαζεις ορια στο εαυτο σου σοβαρευεις επειδη ΠΡΕΠΕΙ δεν κανεις τρελες(που θες να τις κανεις)δεν τις κανεις επειδη φοβασε την κοινωνια τι θα πει...Ξερεις σε τι υπερεχεις?Εχεις την δυνατοτητα να το αλλαξεις αυτο..(πολλοι)αλλοι οχι..Εγω δεν βασανιζομαι τα καταφερνω μια χαρα και τις -μαχες-με τον εαυτο μου πολλες φορες τι κερδιζω!Και χαιρομαι για αυτο,απλα αυτο γινεται συνεχεια και ειναι επιπονο...για αυτο γκρινιαζω οχι για αλλο λογο...Αυτο που ειπες-σταμάτα να βασανίζεσαι! δεν υπάρχει λόγος! απλά διοχέτευσέ το κάπου! ασχολήσου με κάτι που θα δίνει άλλη βαρύτητα στην ύπαρξή σου!-το εχω καταφερει απο τοτε που γεννηθηκα(χωρις να ξερω ακομα την ωρα )Το μυστικο ειναι ν α καταφερεις να εισαι παντα -παιδι- μεσα σου και να μην υπολογιζεις τι θα πει η κοινωνια...Γιατι αυτη ειναι καλυτερη(η κοινωνια) απο σενα?οχι..

μα ήδη ανέφερα ότι είναι επίπονη διαδικασία! κι αν έχεις δει τα matrix, θα θυμάσαι πως κάποιος από αυτούς που είχαν βγάλει το βίσμα, τσάκισε και θέλησε να επιστρέψει κάποια στιγμή πίσω... ξέρεις πόσες μα πόσες φορές ζηλεύω - φθονώ αυτούς που βλέπω να πηγαίνουν 8-4 σε ένα γραφείο για να γυρίσουν μετά στο σπίτι τους να φάνε και να χωθούν στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση και να περιμένουν 15 μέρες το καλοκαίρι να πάνε διακοπές για τις οποίες θα συζητάνε για το υπόλοιπο του έτους??? σε τι υπερέχω εγώ δηλαδή που πιστεύω ότι η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ??? και μη νομίζεις, έτσι είναι και η δική μου η ζωή... απλά πια προσπαθώ να βρω άλλες διεξόδους κι άλλα ενδιαφέροντα για να διοχευτεύσω αυτές τις ανησυχίες! και ως εκ θαύματος, από τότε που είπα "ΑΡΚΕΤΑ, δεν μπορώ να παραβλέπω αυτές τις ανησυχίες τρώγοντας και πίνοντας και ψωνίζοντας κλπ κλπ κλπ" , συναντιέμαι με άτομα με αντίστοιχες ανησυχίες.. σταμάτα να βασανίζεσαι! δεν υπάρχει λόγος! απλά διοχέτευσέ το κάπου! ασχολήσου με κάτι που θα δίνει άλλη βαρύτητα στην ύπαρξή σου!

titi3na θα σου κανω μια ερωτηση.Πιστευεις πραγματικα οτι το γεγονος οτι ειμαστε πιο συνειδητοποιημένοι απο τους αλλους μας κανει ξεχωριστους αρνητικα ή θετικα??Η δικη μου απαντηση στο ερωτημα μου ειναι αρνητικα.Ξερεις γιατι?Γιατι σε αυτον τον κοσμο πιστευω οτι οσα λιγοτερα ξερεις τοσο καλυτερα, αυτη ειναι η σκληρη πραγματικοτητα...(σε εκαψα τελειος...)μπορεις να ξαναβαλεις την πριζα πισω?

καλή βδομάδα Κριάρια! χαίρομαι που η αρχική και ταπεινή μου ερώτηση έγινε αφορμή για τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση! βέβαια, παραμένει αναπάντητη και παραμένει και "ζεστή"... αυτό που έχω να σας πω ως μεγαλύτερη (υποθέτω), είναι πως αυτός είναι ο προορισμός μας στην ζωή! να προσπαθούμε να καταλάβουμε ολοένα και καλύτερα τον εαυτό μας, να συμφιλιωθούμε μαζί του και φυσικά να τον εξελίξουμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ σε κάτι καλύτερο! αν "εμποδίζουμε" αυτή την εξέλιξη, διαρκώς θα μας προκύπτουν οι ίδιες καταστάσεις προς επίλυση, αλλά πιο διογκωμένες!!! ειδικά για εσένα "πατρινέ" θα κάνω κάποιες προτάσεις βιβλίων στο mail σου, που πιστεύω θα σε βοηθήσουν αφού έχεις μπει σε αυτή την πορεία! το καλό στην περίπτωσή μας είναι πως έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο συνειδητότητας! δεν είμαστε πιο έξυπνοι από τους υπόλοιπους, ούτε πιο "αξιόλογοι", ούτε καλύτεροι!! απλά πιο συνειδητοποιημένοι... σα να μας έβγαλαν "το βίσμα από το matrix"... έχουμε μία επίπονη διαδικασία μπροστά μας...