sorry για την παρέμβαση μου, αλλα επετρεψε μου dorito να διατυπώσω μια σκέψη που έκανα με αφορμη το θέμα του θανάτου του Ν. Σεργιανόπουλου:
Ο εκλειπων έτυχε να ειναι ηθοποιός (καλός ή κακός, δεν θα το αποτιμήσω εγω, διότι δεν ειμαι ειδήμων της θεατρικής τέχνης), να έχει προβολή από τα ΜΜΕ. Είχε φυσικά και το δικαίωμα της επιλογής της προσωπικής του ζωής. Προσωπικά δε με απασχολει αν ήταν ομοφιλοφυλος ή ετεροφιλόφυλος ή και τα δύο.
Ενεπλάκη σε χρήση και κατάχρηση ουσιών. Φυσικά είχε και "ανάλογες παρέες" για να μπορεί να διασφαλίζει την προμήθεια των ουσιών. Δεν ειναι δα ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που είχε εξαρτητικές συμπεριφορές.
Προσωπικά θεωρώ τους έχοντες εξαρτήσεις, νοσούντες και όχι εγκληματίες. Ειναι άρρωστοι, άσχετα αν μερικές φορές αναπτύσσουν παραβατικές συμπεριφορές λόγω της εξαρτητικής συμπεριφοράς που αναπτύσσουν και του στρες που βιώνουν προκειμένου να εξασφαλίσουν την ουσία.
Αυτό που προκαλεί φοβερή ενόχληση ειναι η θεοποίηση από τα ΜΜΕ. Και εξηγώ τι εννοω:
Αν έβρισκαν μαχαιρωμένο τον αδερφό σου ή τον γειτονά σου και υπήρχαν ενδείξεις οτι ειναι χρήστης και ομοφιλόφυλος ξέρεις τι θα έλεγαν στα κανάλια: Έγκλημα με θύμα ομοφιλόφυλο χρήστη!!!
Αυτό και τίποτα περισσότερο. Η οικογένεια σου θα βιώνε τόση κατακραυγή από την κοινωνία, που δεν θα μπορούσες καν να πενθήσεις τον άνθρωπο σου.
Ας μην γινόμαστε λοιπόν υπερβολικοί. Όταν ηρωποιούμε ανθρώπους θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι δημιουργούμε κοινωνικά πρότυπα, τα οποία θα ακολουθήσουν οι επόμενες γενιές.
Τέλος, επειδή έχω βιώσει αποχαιρετισμό δικό μου ανθρώπου, ένα έχω να σου πω: Περιττεύουν οι αποχαιρετισμοί από φίλους, γνωστούς και θαυμαστές.
Κι αν ο περίγυρος θέλει να έχει το δικαίωμα του αποχαιρετισμού του νεκρού, ας το κάνει σιωπηλά και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σεβασμό στον εκλειπόντα και την οικογένεια του. Οι μεγαλόστομες δηλώσεις ειναι ανούσιες.
Φιλε mme θα συμφωνησω α π ο λ υ τ α μαζι σου!!!Σιγουρα οταν ανηκεις σε καλλιτεχνικα συναφια...στοχοποιεισαι πολυ πιο ευκολα απο εναν..κοινο θνητο. Δεν προσπαθω να θεοποιησω κανεναν!Να τελειωνουμε μ'αυτο. Εκει που διαφωνω ειναι στον τροπο που διαχειριστηκαν και διαχειριζονται καποιοι το ολο γεγονος. Πρεπει να σοβαρευτουμε.
Από πίτα που δεν τρώω, τι με μελλει κι αν καει?,
Δεν ξέρω αν με αντιλαμβάνεσαι dorito!!!
Σκασίλα μου για τον κάθε Σεργιανόπουλο και τις επιλογές ζωής που κάνει...
Ο καθένας όπως στρώνει, κοιμάται! Έπαιξε και έχασε, κι αυτός, όπως και χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά...
Θρηνώ τις δικές μου απώλειες, δεν έχω διάθεση να ασχοληθώ και να κρίνω κανέναν!
Αλλα φτάνει πια... δεν έχουμε ανάγκη από άλλους ήρωες και μεγάλους ηθοποιούς...
Διότι και οι πρώτοι έσσονται τελευταίοι...
...νομιζω οτι λεμε το ιδιο πραγμα με αλλα λογια αγαπητη mme...επι της ουσιας δεν διαφωνουμε τελικα!...Interesting having a conversation with you anyway....!!!!
Η επιστροφη της ασωτης
Ο εκλειπων έτυχε να ειναι ηθοποιός (καλός ή κακός, δεν θα το αποτιμήσω εγω, διότι δεν ειμαι ειδήμων της θεατρικής τέχνης), να έχει προβολή από τα ΜΜΕ. Είχε φυσικά και το δικαίωμα της επιλογής της προσωπικής του ζωής. Προσωπικά δε με απασχολει αν ήταν ομοφιλοφυλος ή ετεροφιλόφυλος ή και τα δύο.
Ενεπλάκη σε χρήση και κατάχρηση ουσιών. Φυσικά είχε και "ανάλογες παρέες" για να μπορεί να διασφαλίζει την προμήθεια των ουσιών. Δεν ειναι δα ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που είχε εξαρτητικές συμπεριφορές.
Προσωπικά θεωρώ τους έχοντες εξαρτήσεις, νοσούντες και όχι εγκληματίες. Ειναι άρρωστοι, άσχετα αν μερικές φορές αναπτύσσουν παραβατικές συμπεριφορές λόγω της εξαρτητικής συμπεριφοράς που αναπτύσσουν και του στρες που βιώνουν προκειμένου να εξασφαλίσουν την ουσία.
Αυτό που προκαλεί φοβερή ενόχληση ειναι η θεοποίηση από τα ΜΜΕ. Και εξηγώ τι εννοω:
Αν έβρισκαν μαχαιρωμένο τον αδερφό σου ή τον γειτονά σου και υπήρχαν ενδείξεις οτι ειναι χρήστης και ομοφιλόφυλος ξέρεις τι θα έλεγαν στα κανάλια: Έγκλημα με θύμα ομοφιλόφυλο χρήστη!!!
Αυτό και τίποτα περισσότερο. Η οικογένεια σου θα βιώνε τόση κατακραυγή από την κοινωνία, που δεν θα μπορούσες καν να πενθήσεις τον άνθρωπο σου.
Ας μην γινόμαστε λοιπόν υπερβολικοί. Όταν ηρωποιούμε ανθρώπους θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι δημιουργούμε κοινωνικά πρότυπα, τα οποία θα ακολουθήσουν οι επόμενες γενιές.
Τέλος, επειδή έχω βιώσει αποχαιρετισμό δικό μου ανθρώπου, ένα έχω να σου πω: Περιττεύουν οι αποχαιρετισμοί από φίλους, γνωστούς και θαυμαστές.
Κι αν ο περίγυρος θέλει να έχει το δικαίωμα του αποχαιρετισμού του νεκρού, ας το κάνει σιωπηλά και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σεβασμό στον εκλειπόντα και την οικογένεια του. Οι μεγαλόστομες δηλώσεις ειναι ανούσιες.
Ο νεκρός δικαιώνεται, λεει το Ευαγγέλιο!!!
μμε συμφωνω....
Δεν ξέρω αν με αντιλαμβάνεσαι dorito!!!
Σκασίλα μου για τον κάθε Σεργιανόπουλο και τις επιλογές ζωής που κάνει...
Ο καθένας όπως στρώνει, κοιμάται! Έπαιξε και έχασε, κι αυτός, όπως και χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά...
Θρηνώ τις δικές μου απώλειες, δεν έχω διάθεση να ασχοληθώ και να κρίνω κανέναν!
Αλλα φτάνει πια... δεν έχουμε ανάγκη από άλλους ήρωες και μεγάλους ηθοποιούς...
Διότι και οι πρώτοι έσσονται τελευταίοι...