Ψυχές και σώματα Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου Στην προηγούμενη ζωή μου είχα φτάσει Να σ΄ αγαπήσω, να σε νιώσω, να σε βρω Κι ύστερα απ΄ αυτό μ΄ είχες καταδικάσει Ως την επόμενη ζωή να σ΄ αγαπώ Γι αυτό κι εγώ ξαναγεννήθηκα μικρό μου Τι σημασία έχει από ΄δω κι εμπρός Αν θα ΄σαι εσύ που θα ορίζεις τ΄ όνειρο μου Ή θα ΄ναι μοίρα χωριστή του καθενός Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε Αλλάζουν ονόματα και πάλι απ΄ την αρχή Η μοίρα τώρα από κοντά σου δε με παίρνει Τίποτα δε νικάει πια το παρελθόν Κι όλο μια άγνωστη φωνή με γυροφέρνει Μου λέει τα μάτια μη σηκώνεις απ΄ αυτόν Αυτός ο άνθρωπός θα σε καταδιώκει Σαν ενοχή που δεν ξεπλήρωσες ποτέ Κι αν στην επόμενη ζωή του πεις το Όχι Πάλι μπροστά σου θα τον βρεις θέλεις δε θες. Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε Αλλάζουν ονόματα και πάλι απ΄ την αρχή ...το stardome σταθηκε η αιτια να γνωριστουμε.Αν και θα μπορουσα μαυτο το τρελοκοριτσο το φευγατο να ειχαμε παιξει στις ιδιες παιδικες χαρες,στα ιδια παρκα μιας γειτονιας,να ειμασταν απο παιδακια κολληταρια...τοσο κοντα μια ζωη κι ομως μας πηρε τοσα χρονια να συναντηθουμε... Αναγνωρισα τη τρελλα στο ματι του τοξοτη και τη ζεστη καρδια του λιονταριου...ηταν απο τα δωρα εκπληξεις στη ζωη μου η τοξοτρα(ετσι τη λεω απο την αρχη,της ειπα με τις λιονταρινες εγω γρηγορα τα τσουγκριζωδε με αντεχουν να τους τα χωνω και να μη τις γλυφω,παρολο που τις αγαπαω πολυ)...ηξερα οτι ειναι απο τα προσωπα που ηρθαν για να μεινουν στη ζωη μου...σου το εχω πει,μας εχω φανταστει γιαγιαδες να λιωνουμε στα γελια... με κανεις να πεθαινω στα γελια καθε φορα που μου ανακοινωνεις τον τροπο που θα χειριστεις μια δυσκολη-περιεργη κατασταση...και λιωωωωωωωωνω καθε φορα που παιρνεις το σοβαρο σου το στυλακι,μιλας με στομφο...με πομπωδεις εκφρασεις...στελνεις αδιαβαστα τα θυματα σου με μεγαλοπρεπη εκφραση στο προσωπο...ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ,καλα να παθεις του λες...κι αλιμονο αν χρειαστει να ενεργοποιησεις για τον οχτρο τον σκορπισιο 8ο οικο σου τον φορτωμενο και τον κοιταξεις ισα στα ματια...οι πωλησεις στις πανες θα χτυπησουν κοκκινα!!Τι να θυμηθω?Μια φορα ανοιξες το στομα σου και με εκαψες για παντα μ αυτο το τρομερο ενστικτο σου...ποσο με νιωθεις ωρη πια?Περσα-Μυριαμ? Ξεχωριστη λιονταρινα και τρελλοτοξοτρα να εχεις παντα την υγεια σου και οοοοοοοοοο,τι αλλο επιθυμεις στη ζωη σου...εισαι καλο παιδι κι αυτο ειναι κατι που σπανια το βρισκω γι αυτο και το εκτιμω...κι αν σου βαζω τις φωνες καμμια φορα ειναι γιατι καποιες φορες σκεφτομαι περισσοτερο το καλο της τοξοτρας,που εκεινη τη στιγμη εχει χαθει στα σκοταδια που τοσο της αρεσουν...Εισαι φωτεινο πλασμα και θελω να σε βλεπω να χαμογελας παντα...και να εχουμε παντα το κεφι και τη τρελλα να κανουμε τις ανατροπες μας!!Σ αγαπαω πολυ-μη τρομαξεις,δε σε ριχνω με πλαγιο τροπο για τη Τηλο...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ...παντα παρεα με γελια και τηλεφωνα μεσα στη νυχτα αν χρειαστει...η σκορπιοσεληνη μου ξερει καλα τι σε τρωει...οπως ξερεις κι εσυ για μενα...Προχωρα τοξοτρα με ορμη μπροστα κι ασε τη μπουκλα πισω να ανεμιζει...χτυπα γρηγορα και φυγε... ΥΓ...το τραγουδακι δεν ειναι τυχαιο,οπως ισως τιποτα και σ αυτη τη ζωη...και ευχαριστω το κολληταρι μου το παρθενακι που μου το θυμισε...το αφιερωνω σε ολα τα φιλαρακια που ζουν τα ζορια τους εντονα...που κανουμε ατελειωτες κουβεντες που μας αποφορτιζουν γιατι τελικα υπαρχουν στιγμες που νιωθεις πολυ τυχερος να εχεις φιλους που σε νιωθουν και ειναι εκει για σενα και να σε καταλαβουν απο το υφος και μονο που με μιλας...η ζωη ειναι μια βολτα πανω σε ενα rollercoaster...κι αφου τη περισσοτερη ωρα θα ουρλιαζεις απο τρομο,καλο θα ειναι να εχεις διπλα σου καλη παρεα να ουρλιαζετε μαζι....