Κι εκεί που η έκλειψη μού είχε υποσχεθεί πως δεν θα ασχοληθεί μαζί μου, αλήθεια σας το λέω η συμφωνία ήταν πως δεν θα παίξουμε άλλα παιχνίδια καθότι κουρασμένοι και οι δύο-δεν ξέρω τί την έπιασε την κυρά μου κι άρχισε να εκτοξέυει βέλη. Ακυρώθηκαν διακοπές, ήρθαν στη μνήμη πάλι γεγονότα, ανασφάλειες να σιγοφλέγονται μέσα μου, κυκλοθυμισμός. ΄Σού έχει τύχει ποτε΄να θες να τα τινάξεις όλα στον αέρα, να μαζέψεις τα κομμάτια σου-όσα απόμειναν στο πλάι σου-και να την ''κάνεις''. Για πού;; Δεν ξέρω, φίλε μου. Υπάρχει πλανήτης δίχως ανθρώπους;; Ή μήπως ο ''μικρός πρίγκηπας'' πρόδωσε κι αυτός τη μνήμη μου;;
Πώς γίνεται κάθε φόρα που οι επιθυμίες μου βουτάνε τόσο βαθιά στη ψυχή μου να έρχεται κάποιος και να τις ξεριζώνει απο τον ''τόπο'' τους;; Κι αν ρωτάς για τις επιθυμίες;; Μια θάλασσα κυρά, και κάτι απο την ηρεμία που νοστάλγησα. Θα'ναι πολλά φαίνεται τα θέλω μου.

Καλημέρα!

υ.γ και ναι χαμογελάω. Πεισμώνω σε όποιον βάλθηκε να μουτζουρώσει το χαμογελό μου. Έχω μπογιές στα χέρια μου και το ζωγραφίζω απο την αρχή!!!!!!!