"alithini fysi twn pragmatwn" den yparxei. i alitheia tou kathenos einai monadiki. ayto omws de simainei oti oi anthrwpoi tha stamatisoun na syndialegontai. to mono pou kanoume s ayti ti zwi einai na antallasoume apopseis. tipota allo. fysika tipota den einai opws tha mporouse, panta yparxoun kalyteres ekdoxes, opws kai xeiroteres. dialexte.
'Εχει ειπωθεί για παράδειγμα πως ένας άνθρωπος μετανοιώνει περισσότερο τις δεκα φορές που μιλησε πατά την μία που κράτησε την σιωπή του. και γιατι? Γιατί το γεγονός πως μίλησε είναι ένα εξωτερικό γεγονός, που μπορεί να εμπλέξει τον καθένα σε ένα σωρό ενοχλητικές καταστάσεις, εφόσον είναι μια πραγματικότητα. Αλλα το γεγονός του να παραμενεις σιωπηλός! Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα απ'όλα. Γιατί το να μένει κάποιος σιωπηλός αφορά μοναχα τον ίδιο, δεν υπάρχει κάποια πραγματικότητα που να τον τιμωρεί, να τον αναγκάσει να αναλάβει τις ευθύνες του λόγου του.
Οχι απο αυτή τη σκοπιά, το να μείνεις σιωπηλός είναι το πιο εύκολο...
Παρόλα αυτά, με το να μην ρισκάρει κανείς, είναι τόσο εύκολο να χάσει αυτό που στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να χαθεί ακόμα και στο μεγαλύτερο πιθανό ρίσκο [...] τόσο ολοκληρωτικά σαν να μην ήταν τίποτα.. τον εαυτό του.
... η σιωπή μπορεί να είναι το πιο εύκολο και να αποφεύγει κάποιος όντως τις ενοχλητικές καταστάσεις, όμως ... όμως σε κρατάει δέσμιο ... ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποια πραγματικότητα που να τιμωρεί ή να ορίζει ευθύνες ... πόσο και για πόσο μπορείς να ξεγελάς τον ίδιο σου τον εαυτό? αυτοπεριορίζεσαι? και για ποιο λόγο? ίσως τελικά να ειναι προτιμότερο να μετανιώνει κανείς και για τις δέκα φορές που μίλησε ...
den exw diavasei to arthro kai den mporw na exw apopsi para mono gia ta quotes pou mas dineis. panta prepei na kratas pragmata gia ton eayto sou. gia pollous logous. giati etsi einai. giati alliws xanoun tin axia-ermineia tous kai allwste mono esy ta antilamvanesai stin diastasi pou esy tous dineis. omws pote den anaireitai i axia tis antallagis stis sxeseis twn anthrwpwn... fantasou na kratousame oloi panta ti siwpi mas... mesa sto mikrokosmo twn skepsewn mas...tragiko.
εμενα?? με προβληματίζει το αν επικοινωνουμε, πως και ποτε? η επικοινωνία ειναι ανταλλαγή μόνο????!!!!! η λέξη συντονισμος?? Τα πάντα είναι όμορφα οταν βασιζονται σε μια τεράστια παρεξήγηση ή στην απολυτη αλήθεια (που και τα 2 ειναι φοβερα δυσβάσταχτα).. Στις περισσοτερες των περιπτώσεων, το ρημαδι το ανοιγεις για να πεις κατι τελείως ασχετο απο αυτό που σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή. πλαθεις και παράλληλα και κοσμοθεωριες και αντιληψεις ενω τελικα βλέπεις ο,τι όλα είναι ένα ταυτόχρονο κλικ που δεν υπήρχε περίπτωση να το όριζες ή να το προέβλεπες απο την αρχη.. και τσάμπα το καψες το κεικ και πως δίνεις καμμενο κεικ για δώρο? ... :O Γαμω τις κοσμοθεωρίες μου...
ε, για αυτο μιλάει το κείμενο best! say yes when you feel the click! γιατι και για τον άλλον τα ίδια θα ισχύουν (προσωπικές ψευδαισθησεις, στο δικό του context) αλλά το απο κοινου context είναι μια πραγματικοτητα που δημιουργεί clicks (ο αλλος που θυμηθικα το υπαρξιακό αυτό καλοκαίρι, ήταν ο sartre που λεει ο,τι 'η αληθεια είναι η έκρηξή μας προς κάτι'!..αυτό είναι ένα click - το άλλο είναι ο έρωτας) και η εκρηξη προς τον αλλο (όσο κι αν φαινεται ανασφαλές εγχείρημα) είναι συνηθως μια ευτυχής συγκυρια (έστω, στη χειροτερη, μια μετάλλαξη της προσωπικης μυστικοποιησης).. καλο βραδυ
cognord
'Εχει ειπωθεί για παράδειγμα πως ένας άνθρωπος μετανοιώνει περισσότερο τις δεκα φορές που μιλησε πατά την μία που κράτησε την σιωπή του. και γιατι? Γιατί το γεγονός πως μίλησε είναι ένα εξωτερικό γεγονός, που μπορεί να εμπλέξει τον καθένα σε ένα σωρό ενοχλητικές καταστάσεις, εφόσον είναι μια πραγματικότητα. Αλλα το γεγονός του να παραμενεις σιωπηλός! Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα απ'όλα. Γιατί το να μένει κάποιος σιωπηλός αφορά μοναχα τον ίδιο, δεν υπάρχει κάποια πραγματικότητα που να τον τιμωρεί, να τον αναγκάσει να αναλάβει τις ευθύνες του λόγου του.
Οχι απο αυτή τη σκοπιά, το να μείνεις σιωπηλός είναι το πιο εύκολο...
Παρόλα αυτά, με το να μην ρισκάρει κανείς, είναι τόσο εύκολο να χάσει αυτό που στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να χαθεί ακόμα και στο μεγαλύτερο πιθανό ρίσκο [...] τόσο ολοκληρωτικά σαν να μην ήταν τίποτα.. τον εαυτό του.