Με μια ματιά...
Η σχέση με τον πατέρα του είναι δύσκολη... Όλοι οι δείκτες του πατρικού αρχετύπου στο χάρτη αντιμετωπίζουν δυσκολίες... Παιδί Νέας Σελήνης σε θηλυκό ζώδιο (άρα υπερισχύει η Σελήνη καταφανέστατα παρότι στο ζώδιο της αδυναμίας της), ο Κρόνος στον Κριό (ζώδιο της αδυναμίας του και μάλιστα) και μάλιστα στον 4ο οίκο του πατέρα (που έχει ακμή στους Ιχθύες = ασάφεια, απουσία, πατέρας σε κρίση ή σε απόσταση) και ο Άρης στον Ζυγό (ζώδιο της αδυναμίας του) σε αντίθεση με τον Κρόνο και μάλιστα Κρόνος - Άρης - Ανάδρομος Ερμής σε ένα πολύ στενό Ταυ - Τετράγωνο (συγκλίνων πρακτικά αφού ο Ερμής συνεχίζει ανάδρομος να πλησιάζει και όχι να αποκλίνει από τις όψεις)... Πρακτικά μοιάζει σαν ένα παιδί που θα κρατάει καλά τα μυστικά του (Πλούτωνας - Ωροσκόπος) και θα είναι ιδιωτικό και επιλεκτικό στη ζωή του (ανάδρομος Ερμής)... Μεγάλο ζήτημα μοιάζει να είναι η προσωπική εξέλιξη και υλική εξασφάλιση (έμφαση 2ου οίκου) και μάλιστα με τόσες όψεις πλανητών με Μεσουράνημα και Άρη σύνοδο με Μεσουράνημα θα αισθάνεται το βάρος της κοινωνικής επιτυχίας μεγάλο. Η έμφαση ανατολικού χάρτη (κοινώς κανένας πλανήτης στους οίκους 4-9 (πλην του Κρόνου) δείχνει πως μεγαλώνοντας καλείται να αναλάβει προσωπική δράση και να μην περιμένει να προσαρμοστεί στις συνθήκες...
Μιχάλη, σε ευγνωμονώ. Διαβλέπω δυσκολίες, περισσότερες από ό,τι περίμενα όταν διαγνώστηκε μικρός με σύνδρομο που είναι ευτυχώς άκρη-άκρη στο αυτιστικό φάσμα. Υποθέτω ότι αυτό που πρέπει να κάνω είναι να μην προσπαθώ να συμβιβάσω την κατάσταση με τον πατέρα του, αλλά να είμαι εγώ όσο γίνεται πιο παρούσα και ταυτόχρονα να του εμφυσήσω την ανάγκη για προσωπική δράση
Συγνωμη που παρεμβαινω αλλα σε αυτες τις περιπτωσεις δεν ειναι τυχαιο η απουσια δρασης του πατερα(οφειλεται ν μερει και στην κληρονομικοτητα των γονιδιων...)Η διαγνωση αυτη αν τη δειτε απο τη πλευρα του "χαρισματος" θα ειναι πιο "ανωδυνη".Προσωπικη δραση και στηριξη παραλληλα...
Χαιρετω!!
Dimi84kara, aντιθέτως, μου έδωσε χαρά το ότι παρενέβης. Από ό,τι ξέρω, συνήθως μια τέτοια περίπτωση έχει και έντονο κάποιο χάρισμα. Σαν μητέρα θέλησα το παιδί να περάσει την παιδική ηλικία όσο γίνεται πιο φυσιολογικά, γι' αυτό και όσα θα μπορούσαν να το κάνουν να ξεχωρίσει, τα "κάλμαρα", και πραγματικά κανείς δεν καταλαβαίνει πια ότι ίσως κάπου διαφέρει. Ελπίζω αργότερα να αναγνωρίσει το τυχόν ταλέντο του και να το αξιοποιήσει. Eίναι κρίμα βέβαια ένα παιδί να μην μπορεί να έχει μια όμορφη σχέση και με τους 2 γονείς του, ειδικά αν αυτοί δεν έχουν κάποιο "κουσούρι", γιατί πραγματικά δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί δεν χτίστηκε ούτε στιγμή μια σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης του μικρού με έναν πατέρα τρυφερό και ανοιχτό, έστω και αν θα τον χαρακτήριζα λίγο περιορισμένο ως προς τα ενδιαφέροντα και τον τρόπο προσέγγισης των παιδιών του. Μάλιστα με την κόρη μας η σχέση είναι πολύ καλή και ισορροπημένη...
Τα γονιδα σε αυτες τις περιπτωσεις κανουν περιεργες "μιξεις".Ισως αν ανατρεχατε στην παιδικη ηλικια του αντρα σας να παιρνατε καποιες απαντησεις γιατι τοτε δεν υπαρχαν τοσο εξειδικευμενες διαγνωσεις. Δεν θελω να ειμαι αυστηρη αλλα ισως το παιδι ν μη νιωθει την ιδια αποδοχη απο τον πατερα....Το παιδι αυτον τον διαφορετικο τροπο σκεψης θα μπορουσε να το διοχετευσει στα ενδιαφεροντα του και μεσα απο αυτα να ασχοληθει με κατι που του ταιριαζει.Ειστε αξιεπαινη και φαινεται οτι εχετ προσφερει πολλα στο παιδι(απο τη στιγμη που λετε οτι εχει το παιδι κοινωνικες σχεσεις=μειζον προβλημα).
Τα καλύτερα και σε σας dimi84kara και skarv. Στη ζωή συναντάμε πολλά και μαθαίνουμε από αυτά. Και κυρίως τη σημασία να αγαπάμε, αλλά και να επικοινωνούμε - μας γεμίζουν αφάνταστα!
PRATIMA, να σας ζητήσω και εγώ συγνώμη με τη σειρά μου που παρεμβαίνω, αλλά να σας πω ότι μάλλον ο σύζυγός σας, ανήκει στους θαρραλέους πατεράδες... "Πατέρας" από στενό φιλικό μου κύκλο, όταν ο γιος του διαγνώστηκε με το ίδιο σύνδρομο, αποφάσισε μετά από δύο κιόλας μέρες να παρατήσει το γιό του και τις άλλες δύο κόρες του( και εννοείται και τη σύζυγο), διότι δεν μπορούσε να αντέξει το βάρος της ευθύνης...Δεν τον ξαναείδαν ποτέ εννοείται.
Σαφώς μπορεί το παιδί σας να μην έχει τόσο στενή σχέση με τον πατέρα, αλλά είναι παρών, αλλά ξέρει και το παιδί και εσείς φαντάζομαι ότι σε μία δύσκολη στιγμή, ο πατέρας θα συμπαρασταθεί.
Κάνετε αξιέπαινη προσπάθεια και σας αξίζουν συγχαρητηρίων, μόνο γυναίκες σαν και εσάς θα έπρεπε να γίνονται μανάδες
Μα γιατί συγγνώμη abolutego; Εδώ είμαστε για να επικοινωνούμε! Η αλήθεια είναι αυτή που λες. Βέβαια, επειδή δεν μπορώ να μη λέω και τη σκληρή αλήθεια, στη δική μας περίπτωση ο μπαμπάς κράτησε στάση "μπα, δε συμβαίνει αυτό", δεν το είπε σε κανένα, και ίσως εν μέρει να μην πλησίασε το παιδί με τον τρόπο που χρειαζόταν, γιατί εθελοτυφλούσε. Σε κάθε περίπτωση όμως, το ότι είναι παρών καταλαβαίνω ότι δεν είναι αυτονόητο, γι' αυτό και το εκτιμώ.
ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΗΣ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ
Η σχέση με τον πατέρα του είναι δύσκολη... Όλοι οι δείκτες του πατρικού αρχετύπου στο χάρτη αντιμετωπίζουν δυσκολίες... Παιδί Νέας Σελήνης σε θηλυκό ζώδιο (άρα υπερισχύει η Σελήνη καταφανέστατα παρότι στο ζώδιο της αδυναμίας της), ο Κρόνος στον Κριό (ζώδιο της αδυναμίας του και μάλιστα) και μάλιστα στον 4ο οίκο του πατέρα (που έχει ακμή στους Ιχθύες = ασάφεια, απουσία, πατέρας σε κρίση ή σε απόσταση) και ο Άρης στον Ζυγό (ζώδιο της αδυναμίας του) σε αντίθεση με τον Κρόνο και μάλιστα Κρόνος - Άρης - Ανάδρομος Ερμής σε ένα πολύ στενό Ταυ - Τετράγωνο (συγκλίνων πρακτικά αφού ο Ερμής συνεχίζει ανάδρομος να πλησιάζει και όχι να αποκλίνει από τις όψεις)... Πρακτικά μοιάζει σαν ένα παιδί που θα κρατάει καλά τα μυστικά του (Πλούτωνας - Ωροσκόπος) και θα είναι ιδιωτικό και επιλεκτικό στη ζωή του (ανάδρομος Ερμής)... Μεγάλο ζήτημα μοιάζει να είναι η προσωπική εξέλιξη και υλική εξασφάλιση (έμφαση 2ου οίκου) και μάλιστα με τόσες όψεις πλανητών με Μεσουράνημα και Άρη σύνοδο με Μεσουράνημα θα αισθάνεται το βάρος της κοινωνικής επιτυχίας μεγάλο. Η έμφαση ανατολικού χάρτη (κοινώς κανένας πλανήτης στους οίκους 4-9 (πλην του Κρόνου) δείχνει πως μεγαλώνοντας καλείται να αναλάβει προσωπική δράση και να μην περιμένει να προσαρμοστεί στις συνθήκες...
Ελπίζω να έδωσα λίγη τροφή για σκέψη...
Χαιρετω!!
Σας ευχομαι τα καλυτερα!
Χαρετω!
Σαφώς μπορεί το παιδί σας να μην έχει τόσο στενή σχέση με τον πατέρα, αλλά είναι παρών, αλλά ξέρει και το παιδί και εσείς φαντάζομαι ότι σε μία δύσκολη στιγμή, ο πατέρας θα συμπαρασταθεί.
Κάνετε αξιέπαινη προσπάθεια και σας αξίζουν συγχαρητηρίων, μόνο γυναίκες σαν και εσάς θα έπρεπε να γίνονται μανάδες