αλήθεια...(κ με αφορμή διάφορα ποστ)

πώς περνάτε τέτοιες δύσκολες στιγμές εσωστρέφειας, μοναξιάς, μελαγχολίας,σωματικής κ πνευματικής κούρασης, στιγμές που νιώθετε ότι τίποτα δεν προχωρά ότι τίποτα δε βελτιώνεται;;;