Ειναι πολυ ασχημο τελικα να βλεπεις στο ονειρο σου ενα ατομο που εχεις διαγραψει συνειδητα απο την μνημη σου ολην την υπολοιπη μερα και ξαφνικα ΤΣΟΥΠ , να σου εκει. Πιστευω οτι θα επρεπε να ειναι παρανομο να μπαινουν στην σκεψη μας ατομα χωρις να τα εχουμε καλεσει πρωτα.  Δεν υπαρχει προστιμο γι αυτο ? Καποια τιμωρια για το οτι σου χαλασε την μερα και για το οτι πανω που ειχες ξεκαθαρισει κατι μεσα σου ερχεται στο μυαλο σου ξανα για να το ξανασκεφτεις λες και κατι προκειται να αλλαξει κατι… Η ασυνεπεια που μπορει να δειχνει ενα ατομο ειναι αδυνατον να αγνοηθει. Δεν μπορεις να χτιζεις καστρα στην αμμο.  

                                                                                                                                     but  still all the memories ,came screaming back at me today. 

Μακαρι να μπορουσα να δεχτω την συγγνωμη. Μακαρι να μπορουσα να ξεχασω και οχι μονο να συγχωρησω.  Μακαρι να μπορουσα να σε ξαναεμπιστευτω.

Οι δευτερες ευκαιριες δεν πρεπει να δινονται καθε μερα. Γιατι μετα δεν λεγονται δευτερες ευκαιριες. Λεγονται πεμπτες,εκτες.. κτλπ..

Οσο και αν ΘΕΛΩ οσο και αν μου ΛΕΙΠΕΙ - ξεχνωντας ειναι σαν να ξεχνας τον εαυτο σου. Αφηνοντας κατι πισω ειναι σαν να προδιδεις εσενα , σαν να υποβαθμιζεις τον εαυτο σου, σαν να παρουσιαζεις

κατι φρικτο που σου εκαναν ως κατι ασημαντο. Αυτο ακριβως ειναι. ΞΕΡΕΙΣ οτι εχεις δικιο ,αλλα φημωνεις τον ιδιο σου τον εαυτο. Σαμποταρεις. Πιεζεις. Και στο τελος αηδιαζεις . Τρελενεσαι.

Καποιος προδιδει εσενα, τον συγχωρεις , και ετσι προδιδεις τον εαυτο σου ακομα μια φορα. Quite frankly, ετσι ειναι παιδια. Και  2 φορες πληγωμενος, 2 φορες μαλακας.

Και οσο για τις σχεσεις ..που.. καθε μερα ξυπνας και υπαρχει το ιδιο προβλημα , και δεν βλεπεις λυση , δεν υπαρχει εξελιξη δεν καταλιγεις πουθενα.. τοτε ναι δεν υπαρχει λογος να δινεται

δευτερη ευκαιρια. Και γι αυτο που γελαω περισσοτερο ειναι για αυτους που " τα ξαναβισκουν". Αφηστε με να εκφραστω γι αυτο !

Ο μονος λογος να "ξαναβρεις" κατι με καποιον , ειναι να μην το εχεις χασει anyway. Δηλαδη να εχεις απομακρυνθει χωρις να εισαι σιγουρος , να ξερεις οτι ισως δεν ειναι η σωστη αποφαση μεσα σου. Μονο τοτε θα μπορουσες

να ξαναβρεις κατι με καποιον. Αλλιως το μονο που κανεις ειναι να συμβιβαζεσαι ,να γυρνας πισω για "ασφαλεια". Τι αηδιαστικο. Τι απελπισμενο. 

Γυρνωντας σε κατι ειναι σαν να ουρλιαζεις στον εαυτο σου " Ζωο, δεν επρεπε να ειχες φυγει ποτε. Αφου δες τωρα…ΓΥΡΙΣΕΣ" .  Πολυ απλα , διαψευδεις τον εαυτο σου, τον κοροιδευεις.

Ααα και οποιος ειπε οτι τα ετερωνυμα ελκονται, ειπε μαλακιες. Το μονο που κανουν τα ετερωνυμα ειναι να συγκρουονται. Και οσο πιο ανωμαλα ειναι ,τοσο περισσοτερο το διασκεδαζουν και το ευχαριστιουνται.

Η ηλιθιοι πρεπει να συναναστρεφονται ηλιθιους και οι εξυπνοι εξυπνους . And that's the way it is. 

Και κατι τελευταιο που με εξοργιζει και πρεπει να το πω..

Ιτ σιμς του μι διζ ντεις , οτι το να μιλας ,το να μην το βουλωνεις οταν δεν συμφερουν αυτα που λες καποιον, το να διεκδικεις , να  παρουσιαζεις σε καποιον το λαθος

του και να του τριβεις στην μουρη μεχρι να το αναγνωρισει ειναι…. παρανομο. Σαν ολοι η ηλιθιοι ανα τον κοσμο να εχουν σιωπηλα συμφωνησει οτι μπορεις να κανεις οσες μαλακιες θες στον αλλο χωρις να σε ξεφτυλιζει.

ΣΟΒΑΡΑ? Τι λες ρε μεγαλε? Δεν σου φταει κανεις αν δεν εχεις μυαλο και αμυνα, αν δεν μπορεις να υπερασπισεις τον εαυτο σου επιχειρηματολογώντας . Τοτε ναι θα φυγεις τρεχοντας ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ. Αλλα μην γυρισεις πισω αργοτερα, δεν θα το εχω ξεχασει. Θα στο ξανατριψω στην μουρη . Μην με κατηγορεις οτι σε μειωνω.. Ησουν σκουπιδι ολ αλονγκ. Μην μου λες " Πιστευεις οτι εισαι τελειος,ε? Εσυ δεν κανεις ποτε λαθη."

Ναι ειμαι τελειος. Και οχι δεν κανω "λαθη". suck on that.  Πολλοι πιστευουν οτι " Τα λαθη ειναι ανθρωπινα" . GUESS WHAT ομως. Τα χοντρα λαθη ,ειναι απανθρωπα. And what you did to me was a crime.

θα σου τριβω τις μαλακιες στην μουρη ,ακομα και αν ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω.  live it, learn it , love it. 

Η ερωτηση μου ειναι.. μηπως πρεπει να κανουμε μικρα λαθη επιτηδες ετσι ωστε να νιωθουν πιο ωραια οι γυρω μας που κανουν τις χοντρες μαλακιες? :) Ετσι ωστε να εχουν μουτρα να μας μιλανε μετα? Lets make it easier for them ξερω γω.  ΜΠΑ, δεν νομιζω. 

Και ναι , νιωθω θυμο. Οργη. Το καταπιεζω ολη μερα αλλα καθε βραδυ βγαινει ολο το μισος. ΝΑΙ πολυ σωστα μισος. Και οσο κ αν ελεγχω την σκεψη μου δεν ελεγχω τα ονειρα μου. Νιωθω οτι εχω ξεγελαστει.

Απο την ασυνεπεια. 

Τελικα ξερω ομως οτι παλι θα κατηγορησω τον εαυτο μου , i should have known better.

Oh !! There you go. Να το το λαθος μου τελικα. Μαλλον δεν ειμαι τελειος ε? ;) there, i said it. 

Και πραγματικα ,θελω να πω κατι για οσους/οσες "φοβουνται" να ειναι μονοι τους για ενα διαστημα και "φοβουνται" να διεκδικουν την αξιοπρεπεια τους και "φοβουνται" να βγουν απο μια κατασταση που τους κανει πολυ απλα ΚΑΚΟ ,τουλαχιστον ψυχικα. (Και πρεπει να πω οτι αυτο ειναι συχνοτερο για τις γυναικες… ) ΜΗΝ "ΦΟΒΑΣΤΕ" την μοναξια  που υπαρχει μετα το τελος μια σχεσης ερωτικης/φιλικης. Αυτη η μοναξια ειναι προσκαιρη . Και ειναι

αναμενομενη. Και δειχνει και κατι ακομα.. επαληθευει το οτι τουλαχιστον ειχατε αφοσιωθει καπου ,και αποκλεισατε πιθανοτατα καποια αλλα ατομα .. Ειναι λογικη αυτου του ειδους η μοναξια. Ειναι το κοστος ευκαιριας. Ανοιγοντας μια πορτα (και δυστυχως απ' οτι φαινεται αυτη που μπορει να ανοιξαμε ειχε σαπισμενα σκατα ) αυτοματα αποκλεισαμε καποιες αλλες. Ειναι απολυτα φυσιολογικο. Και δεν ειναι καν μοναξια, ειναι πολυ απλα ενα κενο που αφησε καποιος.  Ξαναλεω.

ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ.  Νιωστε την ανεξαρτησια , νιωστε οτι παιρνετε την κατασταση στα χερια σας. Μην φοβαστε. Μην αναγκαζετε τον εαυτο σας να νομιζει οτι καποιος ειναι καλα μονο οταν βρισκεται σε μια σχεση γιατι δεν ισχυει αυτο και το υπογραφω εγω (πλεον) . Be your own best friend/lover-fucker FIRST. Be independent not codependent. Εξαλλου ειναι απελπισμενο αυτο και κανεις δεν θελει απελπισμενα ατομα γυρω του..

 Στηριξτε την ευτυχια σας στον εαυτο σας ακομα και αν ειστε τελεια με καποιον! Ειναι ΤΟΟΟΣΟ σημαντικο αυτο.. μακαρι να το ξεραμε ολοι απο την ημερα που γεννιομασταν, τοτε θα ειμασταν ολοι ευτυχισμενοι και ασφαλεις…

Επιτρεψτε μου λοιπον σε αυτο το ποστ να κυλιστω στην αυτολυπηση για ενα λεπτο, οπως το σνιτσελ στην τριμενη φριγανια 

" i kept my tears inside / cause i knew if i started i'd keep crying for the rest of my life with you / i finally built up the strength to walk away / don't regret it / but  i still live with the side effects " 

xxx