Καλημέρα Baldessarini σου εύχομαι ο πόνος που νιώθεις να γίνει δύναμη ζωής και να προχωρήσεις. Ναι το ξέρω, υπάρχουν χρόνια που ο κόσμος σκοτεινιάζει και η ελπίδα εξαφανίζεται αλλά είναι σε αυτές τις εποχές που χρειάζεται να κινητοποιήσουμε μέσα μας ολη την αντοχή που διαθέτουμε και να κάνουμε ένα άλμα προς τα μπροστά. Δεν ξεχνάμε. Σφίγγουμε τα δόντια και αρπαζόμαστε από τη ζωή. Μπορώ να σε καταλάβω οσο δεν φαντάζεσαι. Θυμάμαι σαν τώρα τη σκηνή που χτυπώντας το κουδούνι του πατρικού μου σπιτιού μου ανοίγει τη πόρτα ο αδελφός μου και μου λέει " ο μπαμπάς πέθανε..." Μέσα σε τρεις εβδομάδες, αναπάντεχα, παράλογα. Ηταν πενήντα τεσσάρων χρονών. Σοκαρίστηκα, πάγωσα, νόμιζα ότι κάποιος μου έκανε φάρσα. Έκλαψα μετά από έξι μήνες. Μόλις μετά από έξι μήνες θρήνησα, πένθησα, συνειδητοποίησα την απώλεια, τρελάθηκα, αισθάνθηκα εγκαταλελειμένος. Δεν έχω ξανακλάψει τόσο πολύ όσο εκείνη την εποχή. Για εβδομάδες ολόκληρες εκλαιγα με το παραμικρό. Κάθε εικόνα, κάθε λέξη, κάθε συνειρμός έκανε τη πληγή να αιμοραγεί. Μέχρι που κατάλαβα ότι αυτός ο θάνατος δεν ήταν μάταιος. Ο πατέρας μου πέθανε για να ζήσω εγώ. Η δικη του ζωή προστέθηκε στη ζωή μου. Ο πατέρας μου με τον οποίο δεν είχα ποτέ στενές σχέσεις έγινε κολητός μου. Φεύγοντας ήρθαμε περισσότερο κοντά παρά ποτέ. Είναι εδώ. Μαζί μου. Ο Πατέρας μου. Που υπάρχει όσο υπάρχω. Που του μιλάω και αισθάνομαι τη παρουσία του. Που αγαπάω και με αγαπάει. Που είναι στο αίμα μου γιατί είμαι παιδί του. Ξέρω όμως ότι ειναι ευχαριστημένος κι ίσως χαμογελάει εκεί ψηλά που αποφάσισα να γίνω ο Πατέρας του εαυτού μου και να αναλάβω τη ζωή μου.
Φυσικά αυτή η απώλεια είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, έδωσα τέλος σε μία σχέση ολοκαύτωμα, διέκοψα από φιλικές σχέσεις χωρίς νόημα, αποφάσισα να ακολουθήσω τη ψυχή μου. Με τεράστια αγωνία, πόνο, αίμα, σύγχυση κι ελπίδες. Σαν καράβι που εγκαταλείπει το λιμάνι για νέες θάλασσες και θα βρει ποτέ ξηρά. Βρήκα ξηρά, βρήκα φίλους, βρήκα γόνιμη γη, βρήκα συμπάθεια, βρήκα νόημα. Και συνεχίζω. Το νόημα δεν έρχεται από έξω αλλά δημιουργείται μέσα μας. Τα δικά μας όνειρα, στόχοι, πιστεύω έχουν νόημα όχι των άλλων. Στη καρδιά βρίσκεται η λύση και εκεί είναι η πηγή μας.
Φυσικά και έχεις παρόν και μέλλον. Στη στιγμή που σπας, που καταρρέεις, που ζεις τη μεγαλύτερη απελπισία, στο μεγαλύτερο σκοτάδι υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής μας. Μη καταπιέσεις τη θλίψη και το πόνο που αισθάνεσαι είναι οι μοναδικοί σύμμαχοι που έχεις αυτή τη στιγμή. Είναι η απόγνωση και η ραγισμένη καρδιά που θα σε βγάλουν στην επιφάνεια ξανά. Η ίαση έχει αρχίσει. Μπορείς να αρχίσεις να ονειρεύεσαι και πάλι. Μπορείς να αρχίσεις να επιστρέφεις στο κόσμο. Ένα καινούργιο κόσμο αφού τα μάτια σου έχουν αλλάξει ήδη. Κάνε τη προσπάθεια και το σύμπαν θα σου χαμογελάσει. Μπορεί να μη το βλέπεις αυτή τη στιγμή αλλά ναι το σύμπαν σου χαμογελάει ήδη και οι άνθρωποι είναι εκεί έξω για σένα.
Se eyxaristo gia to kouragio...isos kapia stigmi do ta pragmata diaforetika....
ayto ..einai kato pou egrapsa gia ekeinon...
Den eisai edo...
ponaei poli
leipei to fos...
leipeis esy
ksafnika vroxi kai i zoi keni...
den eisai edo...
ki omos eisai padou
sta megala sta mikra...
stis skepseis
tin kardia...
gia panda mazi...
MOY LEIPEI POLY...
kalispera!baldessarini sou euxomai kali xronia!an thymasai sou exw ksanagrapsei me aformi tin apwleia toy mpampa sou pou ki egw tin exw zisei ...auta pou sou grafei o gpano me syginisan poly ki etsi ithele na to anaferw,exei apolyto dikio kai kapoios pou exei zisei tetoia katastasi mporei na se katalavei kai na se symvouleusei alithina.ta matia sou tha allaksoun....me ton kairo,opws kai ta dika mou allaksan kai tou gpano,asxeta me to pou to diavasa vourkwsa...gpano na eisai kala pou mas dineis tin dynatotita na exoume ayti tin epikoinwnia!kai pou mas kaneis na vlepoume ta pragmata apo alli gwnia!filia
Μπράβο βρε Γιώργο. Ειλικρινά μέσα απο την ψυχη μου σου δινω ενα "μπραβο" γιατι εισαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η ιδιοτητα του αστρολογου μπροστα σ αυτο που μολις διαβασα για μενα ειναι το περιτυλιγμα.
Και μ αυτη σου την απαντηση, ακομη κι εκεινοι που δεν πιστευουν σε ζωδια, ειμαι σιγουρη πως διαβαζοντας την θα καταλαβαιναν πως εδω δεν ειναι ενα απλο site για προβλεψεις, αλλα ειναι μια ανθρωπινη αληθινη επαφη!!!
Βaldessarini, τα λογια ειναι περιττα σ αυτες τις περιπτωσεις. Ζω με την αγωνια καθημερινα, εφοσον ο πατερας μου πασχει απο καρκινο σε προχωρημενο σταδιο. Η μερα αυτη θα ερθει για ολους αναποφεφκτα. θα σου ευχηθω απο καρδιας ο χρονος να σου απαλυνει καπως τον πονο και η παρουσια του στην ψυχη σου να ειναι παντα τοσο εντονη που να σου δινει δυναμη για τον δικο σου αγωνα. Ολα να σου ερθουν πιο βολικα απο εδω και στο εξης.
Giorgo..ponao poli...mporeis na me voithiseis?
Φυσικά αυτή η απώλεια είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, έδωσα τέλος σε μία σχέση ολοκαύτωμα, διέκοψα από φιλικές σχέσεις χωρίς νόημα, αποφάσισα να ακολουθήσω τη ψυχή μου. Με τεράστια αγωνία, πόνο, αίμα, σύγχυση κι ελπίδες. Σαν καράβι που εγκαταλείπει το λιμάνι για νέες θάλασσες και θα βρει ποτέ ξηρά. Βρήκα ξηρά, βρήκα φίλους, βρήκα γόνιμη γη, βρήκα συμπάθεια, βρήκα νόημα. Και συνεχίζω. Το νόημα δεν έρχεται από έξω αλλά δημιουργείται μέσα μας. Τα δικά μας όνειρα, στόχοι, πιστεύω έχουν νόημα όχι των άλλων. Στη καρδιά βρίσκεται η λύση και εκεί είναι η πηγή μας.
Φυσικά και έχεις παρόν και μέλλον. Στη στιγμή που σπας, που καταρρέεις, που ζεις τη μεγαλύτερη απελπισία, στο μεγαλύτερο σκοτάδι υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής μας. Μη καταπιέσεις τη θλίψη και το πόνο που αισθάνεσαι είναι οι μοναδικοί σύμμαχοι που έχεις αυτή τη στιγμή. Είναι η απόγνωση και η ραγισμένη καρδιά που θα σε βγάλουν στην επιφάνεια ξανά. Η ίαση έχει αρχίσει. Μπορείς να αρχίσεις να ονειρεύεσαι και πάλι. Μπορείς να αρχίσεις να επιστρέφεις στο κόσμο. Ένα καινούργιο κόσμο αφού τα μάτια σου έχουν αλλάξει ήδη. Κάνε τη προσπάθεια και το σύμπαν θα σου χαμογελάσει. Μπορεί να μη το βλέπεις αυτή τη στιγμή αλλά ναι το σύμπαν σου χαμογελάει ήδη και οι άνθρωποι είναι εκεί έξω για σένα.
ayto ..einai kato pou egrapsa gia ekeinon...
Den eisai edo...
ponaei poli
leipei to fos...
leipeis esy
ksafnika vroxi kai i zoi keni...
den eisai edo...
ki omos eisai padou
sta megala sta mikra...
stis skepseis
tin kardia...
gia panda mazi...
MOY LEIPEI POLY...
Και μ αυτη σου την απαντηση, ακομη κι εκεινοι που δεν πιστευουν σε ζωδια, ειμαι σιγουρη πως διαβαζοντας την θα καταλαβαιναν πως εδω δεν ειναι ενα απλο site για προβλεψεις, αλλα ειναι μια ανθρωπινη αληθινη επαφη!!!
Βaldessarini, τα λογια ειναι περιττα σ αυτες τις περιπτωσεις. Ζω με την αγωνια καθημερινα, εφοσον ο πατερας μου πασχει απο καρκινο σε προχωρημενο σταδιο. Η μερα αυτη θα ερθει για ολους αναποφεφκτα. θα σου ευχηθω απο καρδιας ο χρονος να σου απαλυνει καπως τον πονο και η παρουσια του στην ψυχη σου να ειναι παντα τοσο εντονη που να σου δινει δυναμη για τον δικο σου αγωνα. Ολα να σου ερθουν πιο βολικα απο εδω και στο εξης.
Πολυ φιλικα,
puppy