Συμφωνα με τους περισσοτερους αστρολογους, καθε ανθρωπος σκοπο στην ζωη του εχει μεσω των υπολοιπων πλανητων (κυριως σεληνη και ωροσκοπου) να φτασει στον ηλιο του. Και αυτο ειναι απολυτα κατανοητο ,οταν υπαρχει αρμονια μεταξυ των 3 σε ενα χαρτη. Τι γινεται ομως οταν το ενα στοιχειο αναιρει το αλλο και νιωθεις δυναμεις να σε τραβουν προς πασα κατευθυνση?

Προσπαθω με καθε τροπο να συμφιλιωσω τον ωροσκοπο μου με τον ηλιο μου ,και απλα δεν γινεται. Με ωροσκοπο λεοντα και ηλιο στον καρκινο στον 12ο, δεν υπαρχει ΚΑΜΙΑ επικοινωνια. Η δε σεληνη στον 11ο και στον διδυμο..να κανει τι? ΟΥΔΕΜΙΑ επαφη. Και αν το οχημα μας ειναι ο ωροσκοπος μας (το μεσον δηλαδη με το οποιο θα φτασουμε στον ηλιο) και ο 12ος ειναι ο οικος του self - undoing , εμενα το συμπαν μου λεει "χρησιμοποιησε το εγω σου , για να καταφερεις να το καταστρεψεις? Δηλαδη μαλακα μου συγγνωμη, κοροιδευομαστε τωρα ?? Δεν λεω πως για τα ατομα που υπαρχει τεραστια συσχετιση μεταξυ ηλιου-σεληνης-ωροσκοπου (με συνοδο) η ζωη ειναι ευκολοτερη , αλλα και το δικο μου το δραμα ειναι φοβερο. 

Και η ερωτηση ειναι η εξης - και γραψτε μου κ εσεις την κατασταση σας γιατι δεν μπορει να εχω μονο εγω αυτη την καταρα στον χαρτη μου- . Με ολη αυτη την κοντρα δημιουργειται μια  ενδιαφερουσα πολυπλευρη προσωπικοτητα, η απλα ενα ανισορροπο ατομο που ποτε δεν θα βιωσει την ολοκληρωση του να ειναι αυτο που οντως ειναι?