Με αφορμή ένα τραγούδι που μου κόλλησε στο μυαλό και στο i-pod τον τελευταίο καιρό (Να μ΄αγαπάς από το συγκρότημα Τρίφωνο) αλλά και την αντίθεση Κρόνου-Ουρανού, ξεπετάχτηκε από μέσα μου το παρακάτω κειμενάκι:

Ένα φευγαλέο βλέμμα από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου και το κακό (δεν είναι για καλό) έγινε. Ο τρόπος που αυτά τα μάτια κοιτάζουν την ψυχή μου με κάνει να τρέμω. Τρέμω αφού η καρδιά μου αρχίζει να χτυπά σε ρυθμούς latin μία κρύα βραδιά του χειμώνα. Τρέμω γιατί όταν δύο τέτοια βλέμματα συναντηθούν είναι πολύ εύκολο να αρχίσω να βγάζω τα όνειρα μου από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και να τους δίνω ημερομηνίες πραγμάτωσης.

Η επόμενη Πρωτοχρονιά θα με βρει πάνω στη Μονμάρτη να παρακολουθώ το φωταγωγημένο Παρίσι έχοντας την στην αγκαλιά μου. Επιτέλους, βρήκα το άτομο στο οποίο θα δείξω την ομορφιά του πρώτου λουλουδιού της άνοιξης που θα σκάσει στους κήπους του Εδιμβούργου. Επιτέλους, η επόμενη Πανσέληνος θα είναι η ταινία-αριστούργημα σε ιδιωτική προβολή για δύο και όχι μόνο για εμένα.

Κατάλαβα, είμαι ερωτευμένος. Τι νομίζεις όμως πως είναι ο έρωτας βρε βλάκα; Ο φόβος της απώλειας του ατόμου που έχω στο πλάι μου και του οποίου ο χτύπος της καρδιάς συνδυαζόμενος με τον δικό μου, δημιουργούν μελωδία αρμονικότερη ακόμα και από τα έργα του Μπαχ. Ο φόβος της απώλειας του ατόμου του οποίου η εικόνα καθρεφτίζεται στο τζάμι του αυτοκινήτου μου καθώς περιμένω να ανάψει το πράσινο στο φανάρι της Κηφισίας, στον πάτο του ποτηριού του ποτού μου ένα Σάββατο βράδυ που βγήκα για να ξεχάσω πως δεν είναι κοντά μου, στην οθόνη του υπολογιστή μου καθώς γράφω αυτό το κείμενο. Είναι απίστευτο τι μαγικές ιδιότητες έχουν δύο μάτια που μπόρεσαν να κοιτάξουν την καρδιά μου και να της ψιθυρίσουν κάποια λόγια που δεν μπόρεσα να ακούσω αφού όλες μου οι αισθήσεις είχαν παγώσει.

Έρωτας λοιπόν: ταξίδι πάνω από τα σύννεφα με αεροπλάνο που ελπίζεις να μην έχει βλάβη στο σύστημα προσγείωσης. Σε περίπτωση βλάβης, προσεύχεσαι να προσγειωθείς όσο πιο ομαλά γίνεται, να βγεις σώος και να ξαναπάς μπροστά από τον πίνακα αναχωρήσεων για να επιλέξεις την επόμενη πτήση σου. One way ticket please…

Αξίζει να το ζήσει ο καθένας μας....

 

ΥΓ: Δε γράφτηκε τυχαία στη φυλή του ωροσκόπου και της Σελήνης μου...