Το υστερνό μου φίλημα στο μέτωπο σου πάρε
και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω.
Αλήθεια λές σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου
χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.
Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα
εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο
σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου
αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ' άλλο.
Στέκομαι σ' άγρια ακρογυαλιά που δέρνει το κύμα
κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατά
ω τι λίγοι και πως χάνονται απ' τα κλειστά μου χέρια
ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.
Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν
από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;
Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο;
έχεις τα δίκια σου λευτέρη....από το wikipedia άρπαξα βιαστικά κάποιες πληροφορίες.
Βασικά, ήταν ο πρώτος γνωστός Αμερικάνος συγγραφέας που στράφηκε αποκλειστικά και μόνο στο γράψιμο. Γενικά τότε ήταν περίεργη η κατάσταση στο US, ούτε νόμους για το copyright δεν είχαν, όπως λέει και στο wiki...
exeis dikio lah..
kai emena teleutaia mou vgazw kati para poly ploutwnio..
(mporei na ofeiletai sto tetragwno proodeumenou iliou- dielaunonta ploutwna..)
den kserw..
to psaxnw..
i toulaxiston, prospa8w na to aposympiesw..
gia na min petaxtoun ta myala mou, k vapsoun tous toixous kokkinous...
όσο για τον Ευρυπίδη το επάγγελμά του ήταν ζωγράφος, αργότερα, όμως, την έψαξε και με την ποίηση. Οι δε Αισχύλος και Σοφόκλής ήταν από μεγάλα τζάκια, δεν είχαν ανάγκη...ο δε Σοφοκλής μάλιστα κατείχε και υψηλά πολιτικά και θρησκευτικά αξιώματα, άρα κονόμαγε και από εκεί...
Νομιζω οτι το αγαπημενο μου κειμενο απο το χωρο του φανταστικου και συγκεκριμμενα ηρωικης φαντασιας ever(ως γνησιος φαντασιοπληκτος παντα μου αρεσουν τα φανταστικα), ειναι η βατραχομυομαχια. Μαζι και η αληθης ιστορια του Λουκιανου.
Η βατραχομυομαχια αποτελει παρωδια της Ιλιαδας και τον Λουκιανο εχουν μιμηθει ολοι οι μεταγενεστεροι ουσιαστικα. Αυτο δε σημαινει οτι παιρνεις μονο απο τον προκατοχο και δεν προσθετεις και δικα σου.
Η τεχνη εξαλου και εως ενος σημειου ειναι εξελιξη του ηδη υπαρχοντος υλικου.
Μα τι άλλο να υποθέσω?? Κοίτα τη ροή της συζήτησης και θα καταλάβεις ότι είσαι out...
Ανοίγουμε ένα ωραίο θεματάκι για τον Πόε, για να συζητήσουμε για το έργο του και να παραθέσουμε κανά στίχο του...έρχεσαι εσύ, κάνεις μία σωστή διόρθωση, σου κάνω την απαραίτητη διευκρίνηση και μετά ΕΝΤΕΛΩΣ ΣΤΟ ΑΣΧΕΤΟ αρχίζεις να μιλάς για τους αρχαίους τραγικούς, για το Σκαλκώτα, το Μητρόπουλο και για την έλλειψη παιδείας του ελληνικού λαού.
Ωραία όλα αυτά αλλά δεν έχουν σχέση με το θέμα μας...
EDGAR ALLAN POE
Nevermore..
Καθως και για τις συνοδους φωτων με λοιπους πλανητες που δεν ειναι παντα σουπερ ?
Dream, poies einai oi metafysikes moires?
ti akrivws...?
synodos, anti8esi, tetragwno?
(den eimai toso 'myimeni')
Μαφια εννοω στον γενεθλιο ποσους πλανητες σου πιανει ο πλουτωνας ?
Το υστερνό μου φίλημα στο μέτωπο σου πάρε
και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω.
Αλήθεια λές σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου
χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.
Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα
εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο
σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου
αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ' άλλο.
Στέκομαι σ' άγρια ακρογυαλιά που δέρνει το κύμα
κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατά
ω τι λίγοι και πως χάνονται απ' τα κλειστά μου χέρια
ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.
Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν
από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;
Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο
ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο;
EDGAR ALLAN POE
"A Dream Within A Dream"
Βασικά, ήταν ο πρώτος γνωστός Αμερικάνος συγγραφέας που στράφηκε αποκλειστικά και μόνο στο γράψιμο. Γενικά τότε ήταν περίεργη η κατάσταση στο US, ούτε νόμους για το copyright δεν είχαν, όπως λέει και στο wiki...
kai emena teleutaia mou vgazw kati para poly ploutwnio..
(mporei na ofeiletai sto tetragwno proodeumenou iliou- dielaunonta ploutwna..)
den kserw..
to psaxnw..
i toulaxiston, prospa8w na to aposympiesw..
gia na min petaxtoun ta myala mou, k vapsoun tous toixous kokkinous...
Μαφια σιγα μην .. του κανεις την χαρη .. αλλωστε ο σκοπος ειναι να ανακαλυψεις κατι .. να δυναμωσεις και να "ανδρωθεις "
όσο για τον Ευρυπίδη το επάγγελμά του ήταν ζωγράφος, αργότερα, όμως, την έψαξε και με την ποίηση. Οι δε Αισχύλος και Σοφόκλής ήταν από μεγάλα τζάκια, δεν είχαν ανάγκη...ο δε Σοφοκλής μάλιστα κατείχε και υψηλά πολιτικά και θρησκευτικά αξιώματα, άρα κονόμαγε και από εκεί...
για εμένα, πάντως, είναι σπουδαίος όπως και για πολλούς άλλους.
Και το θέμα μας εξάλλου εδώ δεν είναι οι επιρροές του Πόε αλλά ο ίδιος ο Πόε και η τεράστια επιρροή του.
Πάντως χαίρομαι που ανέφερες τον Όμηρο...πίσω από κάθε μεγάλο Αυτός βρίσκεται...
Η βατραχομυομαχια αποτελει παρωδια της Ιλιαδας και τον Λουκιανο εχουν μιμηθει ολοι οι μεταγενεστεροι ουσιαστικα. Αυτο δε σημαινει οτι παιρνεις μονο απο τον προκατοχο και δεν προσθετεις και δικα σου.
Η τεχνη εξαλου και εως ενος σημειου ειναι εξελιξη του ηδη υπαρχοντος υλικου.
εντάξει, σε καταλαβαίνω, υπήρξαν κολοσσιαίοι Έλληνες δημιουργοί, και δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες τους αγνοούμε...
αλλά και ολόκληρο Πόε, 200 χρόνια περάσανε, να μην του κάνουμε ένα παρτάκι να τον γιορτάσουμε??
Ανοίγουμε ένα ωραίο θεματάκι για τον Πόε, για να συζητήσουμε για το έργο του και να παραθέσουμε κανά στίχο του...έρχεσαι εσύ, κάνεις μία σωστή διόρθωση, σου κάνω την απαραίτητη διευκρίνηση και μετά ΕΝΤΕΛΩΣ ΣΤΟ ΑΣΧΕΤΟ αρχίζεις να μιλάς για τους αρχαίους τραγικούς, για το Σκαλκώτα, το Μητρόπουλο και για την έλλειψη παιδείας του ελληνικού λαού.
Ωραία όλα αυτά αλλά δεν έχουν σχέση με το θέμα μας...
για όποιον θελει να δει και να ακουσει: http://www.youtube.com/watch?v=VFy7XidbnKw&feature=related
Edgar Allan Poe's --The Raven
(ευχαριστω, δεν το ειχα διαβασει ως τωρα)