-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
...όχι τίποτα άλλο...αλλά μπας και ξυπνήσουμε λίγο από τον λήθαργο που μας περιβάλλει ολούθε...
που είναι ο άρης στο ολο σύμπλεγμα για να δώσει το μαχαίρι κ το αίμα κ που ο ουρανός... αν δεν υπάρχει ουρανός κ είναι από κρόνο το γεγονός τότε είναι για να "καθαρίσει" η κατάσταση.. αλλά για να λες 3ο μάλλον κρόνος/χρόνος είναι...
τζεμ αρκετα ματοκυλιστικες σημερα, σε διαβεβεβαιω , πως κατοτροπωσες ολους τους ανυποπτους εχθρους ..
βγαλε και λιγη γλυκα ξερεις εσυ, απο αυτην την "μυστικη" που ξερεις .
Γατούλα : "όχι δεν φεύγω!!! Μου έταξες χρυσό sheba κ με έχεις με φτηνή τροφή από το μπακάλη. Θα σου καταστρέψω πρώτα τα περσικά μεταξωτά χαλιά κ το δερμάτινο σαλόνι κ έπειτα θα φύγω... κυρία!!.."
(η γατούλα καταστρέφει το δερμάτινο σαλόνι κ ο τζεμ κοιτά απορρημένος)
γιατι εχω μια εντυπωση σου πως οι βανδαλισμοι σου (sic) εχουν να κανουν με τον αρη στον 6 κυβερνητη κριος αναχαιτισμενος στον 11 ?
ισως να κανω λαθος παντως.
δεν έχει θέμα ο μπαμπας σου, το θέμα είναι πως εκτονώνεται ο άρης σου που είναι ουσιαστικά σαν φυλακισμένος. θεωρώ ότι αν σταματήσεις καποια στιγμή τον αθλητισμό θα αρχίσεις να τρως τους τοιχους στο σπίτι. Να ξέρεις ότι άφού έχεις μπλοκαρισμένο οίκο θα πρέπει να διοχετεύεις ενέργεια εξτρα. Λογικά κ με τον 8ο θα πρεπει να παίζει το ίδιο..
'Ισως από την πρώτη μέρα να μην το 'ξερες
πως η θητεία τούτη δε θα τέλειωνε ποτέ.
Το δέχτηκες, όταν στα μαύρα χρόνια απάνω,
φάνηκε καθαρά πως άλλα, πιο μαύρα, θα σωριάζονταν.
Αυτό το ελάχιστο φλούδι της ζωής σου που συνεχώς μεταβαλόταν
ανάμεσα σ' εξωτερικές πιέσεις κι αντίδραση προσωπική,
είχε αποχτήσει πια κάποια συνείδηση, και διάλεγε.
'Ετσι κι αν άλλαζες τοποθεσίες, περιβολή και ιδιότητες,
κι αν γύρναγε ασταμάτητα ο τροχός προσώπων που βουλιάζαν
σε σκιές, σκιών που λευτερώνονταν σε πρόσωπα,
πάντα σε κάποια πύλη βορεινή ξαγρύπναγες σκοπός
ενάντια στο θάνατο με τ' όρθιο τρίχωμα που ορμούσε απ' έξω
στον άθλιο θάνατο που ξεπετιόταν από μέσα μας
στο θάνατο τον πιο πικρό που λούφαζε στις καρδιές κάποιων
συντρόφων,
εκεί και συ ένας φαντάρος όμοιος με τους άλλους. Μόνο
που αντί για κάνα ξεροκόμματο, άλεθες μες στα δόνιτα
σκόρπιους στίχους, μην τύχει και λίγο ξεχαστείς
μην τύχει μια στιγμή και σε νικήσει ο φόβος, η κούραση, ο ύπνος,
μέσα στις ανελέητες ώρες της νυχτερινής σου βάρδιας.
"Αυτό το ελάχιστο φλούδι της ζωής σου που συνεχώς μεταβαλόταν
ανάμεσα σ' εξωτερικές πιέσεις κι αντίδραση προσωπική,
είχε αποχτήσει πια κάποια συνείδηση, και διάλεγε."
Αυτο λαμπ θεωρω πως ειναι το μονο πραγμα που θεωρω πως σε μεγαλο ποσοστο εχω κατακτησει
Τζεμ αρνουμαι να σε παρω σοβαρα και να πιστεψω πως το εκανες αυτο ..
σε περιπτωση μου εχεις θεμα με την ωμη σαρκοβορια (στεκει αυτη η λεξη )
θα σου προτεινω ενα καλο γαλλικο να πλακωνεσαι σε ταρταρ που εγω σιχαινομαι
η ενα ιταλικο για καπρατζιο ..
κοιτα πρεπει να δω με λεπτομέρεια το χα΄ρτη σου, σου υπόσχομαι ότι μόλις γυρίσω θα το κάνω.. αλλά ο άρης στον 6ο δεν είναι κ στην καλύτερή του θέση. πρέπει να είσαι κ προσεκτικός στις excesses.
δεν λέω για εσένα τζεμ... από ότι βλεπεις ο φίλος σου ο λαμπ μιλάει με πράξεις. και βγάζει κάτι gallant... έχουμε τίποτα σε λέοντα, σε ζυγό (φτου φτου) σε τοξότη???? σε καρκίνο έστω??
Σ? ένα χαράκωμα ζήσαμε χρόνια
στριμωγμένοι, άγρυπνοι, πάντα έτοιμοι
γιατί από παντού ερχόταν ο εχθρός.
Και κάθε μέρα πληθαίναν οι νεκροί.
?Αλλοι σκοτώνονταν από τις σφαίρες,
άλλοι πεθαίναν απ' αρρώστειες,
άλλοι χάνονταν σε μυστικές αποστολές
δεν ξανακούγονταν ποτέ.
Κι όμως είχαμε συνηθίσει.
Στενός ο χώρος, πολύς ο θάνατος, μεγάλη η πίστη
οι κινήσεις σχεδόν καθορισμένες
οι συνομιλίες χαμηλόφωνες μα προσιτές
ισοπεδωμένες ανάγκες κι απολαύσεις -
Και τώρα εδώ πώς ξαναρχίζεις;
Σ? αυτή την άπλα που σε πνίγει
εδώ μέσα στο πλήθος που βασιλεύει η μοναξιά
που οι χειρονομίες είναι απεριόριστες
και δεν υπάρχει παραλήπτης,
άοπλος, αβοήθητος, χωρίς το σώμα
έστω και του νεκρού συντρόφου σου που σε προφύλαγε
μες στις ατέλειωτες επιθυμίες
και τους πολύπλοκους κοινωνικούς μηχανισμούς.
είναι πολύ garge οι τοξότες κ στα γενικότερα πλαίσια του large μπορούν να γίνουν κ κάφροι αλλά κ να σε πάνε στο Μιλανο για δείπνο κ πρόταση γάμου.. δεν κάνω πλάκα στο τελευταιο...
1
Ολα τα συννεφα στη γη εξομολογηθηκαν
Τη θεση τους ενας καημος δικος μου επηρε
Κι οταν μεσ'στα μαλλια μου μελαγχολησε
Το αμετανοητο χερι
Δεθηκα σ'ενα κομπο λυπης.
2
Η ωρα ξεχαστηκε βραδιαζοντας
Διχως θυμηση
Με το δεντρο της αμιλητο
Προς τη θαλασσα
Ξεχαστηκε βραδιαζοντας
Διχως φτερουγισμα
Με την οψη της ακινητη
Προς τη θαλασσα
Βραδιαζοντας
Διχως ερωτα
Με το στομα της ανενδοτο
Προς τη θαλασσα
Γατουλα , ο ποσειδωνας μου δεν εχει εκφραστει στον 10 ,
οκ ας πουμε οτι επειδη ειμαι ουφο , το 1 τον καλυπτω , καταλαβαινεις τι φοβαμαι εκει που ειναι σε συνδυασμο με τον 12 μου ..
Τι λες και πες τα χυμα ..
νομίζω ότι είναι σε καλή θεση, κ με καλή στήριξη αλλά το πρόβλημα είναι από εσενα, δηλαδή νομίζεις ίσως ότι φαινεσαι στους άλλους σαν ζόμπι ή ότι κάτι πρέπει να κάνεις με την καριερα σου. απο την άλλη αντίθεση είναι που σου έχει δώσει την ενασχόληση με έρευνα αλλά κ η άλλη όψη είναι ότι χάνεσαι ανάμεσα στο πρέπει κ στη φαντασία.
εχω υψηλο αντανακλαστικο στο ψεμμα ..
αυτο δεν σημαινει πως δεν την εχω πατησει / αλλα τις περισσοτερες φορες γνωρίζοντας
Τρεμω τη στιγμη που θα μου συμβει και θα ειμαι αθωα και παντελως ανυποχψιαστη .
Τρεμω για αυτον που θα μου το κανει πρωτα , αμα τον/ την αγαπω εννοειται .
τζεμ δεν συγχεω τα θεατρα με τα ψεμματα
ο ηθοποιος εχει συνειδηση του ρολου καθως και το κοινο
αυτο ειναι κοματι τις ζωης ειτε το αντεχουμε ειτε οχι , ολοι το κανουμε
αλλοι περισσοτερο αλλοι λιγοτερα ..
ο ψευτης εχει ,το κοινο του δεν εχει και αυτη ειναι η μεγαλη διαφορα με το θεατρο.
αυτα περι μαγου δεν τα καταλαβα , ειναι μαλλον στα πλαισια του να αρεσκεσαι να αποδιδεις μη ορατες ιδιοτητες στον εαυτο σου για να ξεπερνας την οποια αδυναμια .
Η τεταρτη των τεφρων
-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.
-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.
-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
...όχι τίποτα άλλο...αλλά μπας και ξυπνήσουμε λίγο από τον λήθαργο που μας περιβάλλει ολούθε...
καθαρισες με την αλλη "κριτικη " σου ? Ποιος αλλος εχει σειρα να δικαστει ?
πολυ σωστη στιγμη για οτι σκεφτομαι αυτο το ποιημα
ισως εχει να κανει που δεν ειμαι καθολου μεταβλητη ... να το κοιταξω αυτο
ειμαι αγαρμπη γιατι να ξενυχιασω τον κακομοιρη που θα μου βρεις ..
ασε .. θα τα κανονισω εγω τα θεματα οπως ξερω ,
σε ευχαριστω παντως .
Ασε που έσκασε κ ένα ταξίδι από το πουθενά.... άλλη όρεξη δεν είχα..
γεια σου γατουλα
Έπεσε το πούσι αποβραδίς
- το καραβοφάναρο χαμένο -
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις.
Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί ,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτω στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία' θα ζαλιστείς.
Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
κι είν' αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα.
Από να φοβάμαι να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπιλα.
Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ' είδες΄
έχω απ' τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ' απ' τις Εβρίδες.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
...έτσι για να περιπλανηθούμε..στα πέριξ...
ειναι ο αρης στον 12 ..
ο οποιος εχει εκφραστει ποικιλοτρόπως, αμα την εισοδο του .. και δεν εννοω νετικως ..
εννοω χειροπιαστα και πραγματικα
λαχ... άρης η αιτία???? ωχ....
σου κανει αυτη η απαντηση ?
και αλλα που δεν θα αναφερω ... διοτι .. εχουμε πορεια ακομα ειπαμε
http://www.youtube.com/watch?v=PjnGG5j0OsU&feature=related
Περαστικά λαχ..!!
και μονο που το σκεφτηκες αυτο που θα με εκανε να μη σου ξαναμιλησω .. ισως και να φτανει ..
ο ουρανος στον 8
αλλα το πρωτο χτυπημα βγηκε στον 3 ιδωμεν .
δεν θες να ξερεις τι μου συνεβει την τελευταια φορα που ηταν εκει
http://www.youtube.com/watch?v=PjnGG5j0OsU&feature=related
απλα παρατηρω, δεν σκοπευω να κανω εκτιμησεις .. δεν με αφορα σε αυτη τη φαση, απλα παρατηρητης !!!
? σταθμός
μνήμη Guillaume Apollinaire
Μέσα στ?ν ?πνο μου ?λο βρέχει,
γεμίζει λάσπη τ? ?νειρό μου
ε?ναι ?να σκοτειν? τοπίο
κα? περιμένω ?να τρα?νο.
? σταθμάρχης μαζεύει μαργαρίτες
πο? φύτρωσαν πάνω στ?ς ράγιες
γιατ? ?χει πολ?ν καιρ? ν?ρθ?
τρα?νο σ? ?το?τον τ? σταθμ?
κα? ξάφνου πέρασαν τ? χρόνια
κάθομαι πίσω ?π? ?να τζάμι
μάκρυναν τ? μαλλιά,
τ? γένεια σ? ν?μαι ?ρρωστος πολ?
κι ?μως μ? παίρνει πάλι ? ?πνος
σιγ?-σιγ? ?ρχεται ?κείνη
κρατάει στ? χέρι ?να μαχαίρι
μ? προσοχ? μ? πλησιάζει
τ? μπήγει στ? δεξί μου μάτι!
© ?κδόσεις Κέδρος κα? Μίλτος Σαχτούρης
?π? τά: Ποιήματα (1945-1971)? ?κδόσεις Κέδρος, 2000.
βγαλε και λιγη γλυκα ξερεις εσυ, απο αυτην την "μυστικη" που ξερεις .
Εγω εννοειται πως δεν ξερω απο μαγεια ..
"Φυγε γατουκα κραταω μαχαιρι !!"
α ρε γατουλα ειναι να μην ξυνησεις παθος εσυ ..
εννουσα , ταιπο
και νομιζω ειχα και αλλη μερα την τιμη , να δω την εκρηξη
Της γενιας μας λαμπ
(η γατούλα καταστρέφει το δερμάτινο σαλόνι κ ο τζεμ κοιτά απορρημένος)
Σχέδιο γι? τ? μέλλον το? ο?ρανο?
Ο?ραν? ?λόκληρε ?νοίγει τ? ?νθος
τ?ς φων?ς μου ψηλ?
?φυγαν ?λα τ? πουλιά μου τ?ν χειμώνα
δ?ν προσμένω σ? α?το?ς το?ς τόπους ?λευθερώνω
?γγίζοντας ?ρημος τ? γερασμένο το?χο τ?ς βροχ?ς
κι ?πως ?ρχεται ?π? τ?ν α?ριο
μ? τ? φάσμα το? τρόμου διασταυρώνομαι πάλι.
Λ?ν ε?ναι, πι? ? ?νοιξη
δ?ν ε?ναι καλοκαίρι μ? ?γ?
?ς ?νοίξω τ? β?μα κ? ?δ? λησμονημένος
ν? δείξω τ?ν α?ωνιότητα.
?χω ?λλωστε τ? φτερ? ταξιδεύω
πάνω ?π? τ? γλυκύτερα
βάσανα το? καλοκαιριο? τ?ν ?μορφι? το? ?αρος.
?κούω το?ς ?χους τ?ν τύμπανών σου Μελλοντικ?
?μως λυτρώσου ?π? μ?ς
πίσω δ?ν πάει ? καιρ?ς μονάχα σέβεται
τ? κορμ? μ? τ? ?νθη του
?δο? λοιπ?ν γιατ? τ? συντρίβει.
Λησμόνησέ μας.
?κούω τ? χαρά σου πολιτεία το? θεο? ?πάρχεις
?λήθεια κα? δρόμος ?ργυρόχρωμα
κλαδι? κάτω ?π? τ? σελήνη
? μυρωμένη ? πορτοκαλι? τ? ρόδι
ε?τυχισμένο λάλημα το? πετεινο?.
?ταν λαλε? ? πετειν?ς π?ς σχίζει τ?ν καρδιά μου
τί ?ρημι? διαλαλε? στ? σάπιο μεσημέρι.
?π? χειμώνα σ? α?σθάνομαι πολιτεία το? ?ρωτα
? ?λιος ?νατέλλει κα? το?ς πεθαμένους ?σκιους
?να φ?ς πανάρχαιο σάβανο τυλίγει δένοντας
σ? λάμψεις τ? μουσική μου.
Μεγάλη ? νύχτα κ? ? ποίηση
τόσο χαμηλ? γι? το?ς ?ναγκασμένους.
Χιλιάδες πόλεμοι συμβαίνουν στ? κορμί μου.
Πο? ε?ναι τ? χρόνια τ?ν ?ακίνθων?
? ?λιος σου μάτωνε τ? γόνατα κ? ο? ?νθρωποι
φαίνονταν ε?εξήγητοι
σ?ν τ? φυτ? τ? βροχ? τ?ν ο?ρανό!
Κα? τώρα ν? ? μοίρα σου
στ?ν πόλη μέσα τ? φρικτ?
μ? ?νάντιο σπίτι ?ναντίον ?νεμο.
?ρημος τώρα ? βράχος τ?ς ?γάπης ?
μ? μ? λησμονήσεις
πάνω του στ? βραδιν? πετρώματα
μ? τ? φεγγάρι καθαρ? πουκάμισο.
Μ? μ? λησμονήσεις βαθύτατε ?έρα.
Τ? νύχτ? ?ναστενάζουμε.
Γλυκύτατη σελήνη φωτίζει τ? πε?κα μου
?χει περάσει πι? τ? μεσονύχτι
κ? ?γ? στρέφομαι στ?ν πικρ? κλίνη
ε?μ? ?νας ?ρημος μ? δάφνες ?νας μοναχικ?ς
πο? χάθηκε στο?ς κρυστάλλινους μακρινο?ς ?χους.
Τ?ς καρδι?ς μου τ? πικρ? κα? μα?ρα φύλλα
πνο? πο? ν? ?βγε? ?π? τ?ν ε?λογημένο ?ντός μου
δ?ν τ? κίνησε. Τώρα σ? δίνες
?χω χαθε? κάποτε ?π?ρξα.
? ?γγελος τ?ν ?ρατ?ν ?πως ?γάπησε βαθιά.
Σ? ?κούω ?κτυφλωτικέ -
π?ς ?ρχεται ? φωνή σου ?π? τ?ν ?παιθρο
?χοι μου ταπεινο? πλαγιαύλων
?πάρχω κι ?κούω τ? ?λεγε?ο.
?γ? τότε τραγουδο?σα:
?ρωτα μ? κατοίκησες πολ?
φύγε ?π? α?τ? τ? σπίτι.
Δ?ν ?χει ο?τ? ?να παράθυρο ν? βγε?.
στ? δέντρα ? ?ρημιά μου
σκόνες μονάχα κα? σύνεργα τ?ς ψυχ?ς.
Ο? ?γιες ε?κόνες δ?ν ?πάρχουν
?ρωτα μ? σημαίνεις-πιά.
Πρέπει ν? ?ρχίσω ?π? τ? λησμονιά.
Μ? δείχνεις - ε?μαι ? ?νώφελος τ? ξέρω
σ?μα γι? θάνατο κα? θάνατο
πο? ?λπίζει σ? ?να φύλλο δέντρου.
? φωνή μου λυγίζει.
?λλ? δ?ν παραδίδομαι ?ντίκρυ
σ? α?τ? τ? δύση τρομαγμένος
?γ? μ? ?λο τ? α?μα μου
?τσι ?πως πόνεσα στο?ς δρόμους ?τελείωτα
μ? τόσο σπαραγμ? στ? σύνορά μου.
? ο?ραν?ς ε?ναι στ?ν βαθυκύανο χειμώνα.
Τ? φ?ς φωνάζει μ? τ?ν κεραυνό.
Ν? μ? σώσουν τ? ?νειρα ? ν? μ? συντρίψουν
- ?να τ? ?νομάζω.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
σε ευχαριστω πολυ πολυ ,
ισως να κανω λαθος παντως.
http://www.youtube.com/watch?v=Mjl1g_JTnHs&feature=related
για το χρώμα... για βράδυ τα κάνω κόκκινα.. είναι εντυπωσιακά ειδικά σε λευκή επιδερμίδα.. τις άλλες μέρες (μέρες γραφείου συνήθως παστέλ)
οκ??? πέρασα το τεστ??
και θα σου στειλω πμ
...και ένα για την γατουλα...
http://www.youtube.com/watch?v=Mjl1g_JTnHs&feature=related
Βορεινή πύλη
'Ισως από την πρώτη μέρα να μην το 'ξερες
πως η θητεία τούτη δε θα τέλειωνε ποτέ.
Το δέχτηκες, όταν στα μαύρα χρόνια απάνω,
φάνηκε καθαρά πως άλλα, πιο μαύρα, θα σωριάζονταν.
Αυτό το ελάχιστο φλούδι της ζωής σου που συνεχώς μεταβαλόταν
ανάμεσα σ' εξωτερικές πιέσεις κι αντίδραση προσωπική,
είχε αποχτήσει πια κάποια συνείδηση, και διάλεγε.
'Ετσι κι αν άλλαζες τοποθεσίες, περιβολή και ιδιότητες,
κι αν γύρναγε ασταμάτητα ο τροχός προσώπων που βουλιάζαν
σε σκιές, σκιών που λευτερώνονταν σε πρόσωπα,
πάντα σε κάποια πύλη βορεινή ξαγρύπναγες σκοπός
ενάντια στο θάνατο με τ' όρθιο τρίχωμα που ορμούσε απ' έξω
στον άθλιο θάνατο που ξεπετιόταν από μέσα μας
στο θάνατο τον πιο πικρό που λούφαζε στις καρδιές κάποιων
συντρόφων,
εκεί και συ ένας φαντάρος όμοιος με τους άλλους. Μόνο
που αντί για κάνα ξεροκόμματο, άλεθες μες στα δόνιτα
σκόρπιους στίχους, μην τύχει και λίγο ξεχαστείς
μην τύχει μια στιγμή και σε νικήσει ο φόβος, η κούραση, ο ύπνος,
μέσα στις ανελέητες ώρες της νυχτερινής σου βάρδιας.
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
κ ειδικα όταν είσαι μακριά...
σε ευχαριστώ!!
ανάμεσα σ' εξωτερικές πιέσεις κι αντίδραση προσωπική,
είχε αποχτήσει πια κάποια συνείδηση, και διάλεγε."
Αυτο λαμπ θεωρω πως ειναι το μονο πραγμα που θεωρω πως σε μεγαλο ποσοστο εχω κατακτησει
σε ευχαριστω και παλι
σε περιπτωση μου εχεις θεμα με την ωμη σαρκοβορια (στεκει αυτη η λεξη )
θα σου προτεινω ενα καλο γαλλικο να πλακωνεσαι σε ταρταρ που εγω σιχαινομαι
η ενα ιταλικο για καπρατζιο ..
Για τον λαμπ ,
ο ποσειδωνας στον μεσουρανημα απο 9
και ο ερμης συνοδο με δια στον 10
γατουλα , την εχω πατησει στο Παρισι .. αλλα δεν το ξανακανω
http://www.youtube.com/watch?v=yV74_cKKALA&feature=related
ο ποσειδώνας στο μεσ από 9ο.. ίσως να δείχνει ακαδημαική πορεία με υγρά η φάρμακα. κλπ
ακμη 10 τοξοτη γατουλα .. αυτο εχει δουλεψει , αλλα ο ποσειδωνας δεν εχει εκφραστει , αναρωτιεμαι ..
Επιστροφή ενός εξόριστου
Σ? ένα χαράκωμα ζήσαμε χρόνια
στριμωγμένοι, άγρυπνοι, πάντα έτοιμοι
γιατί από παντού ερχόταν ο εχθρός.
Και κάθε μέρα πληθαίναν οι νεκροί.
?Αλλοι σκοτώνονταν από τις σφαίρες,
άλλοι πεθαίναν απ' αρρώστειες,
άλλοι χάνονταν σε μυστικές αποστολές
δεν ξανακούγονταν ποτέ.
Κι όμως είχαμε συνηθίσει.
Στενός ο χώρος, πολύς ο θάνατος, μεγάλη η πίστη
οι κινήσεις σχεδόν καθορισμένες
οι συνομιλίες χαμηλόφωνες μα προσιτές
ισοπεδωμένες ανάγκες κι απολαύσεις -
Και τώρα εδώ πώς ξαναρχίζεις;
Σ? αυτή την άπλα που σε πνίγει
εδώ μέσα στο πλήθος που βασιλεύει η μοναξιά
που οι χειρονομίες είναι απεριόριστες
και δεν υπάρχει παραλήπτης,
άοπλος, αβοήθητος, χωρίς το σώμα
έστω και του νεκρού συντρόφου σου που σε προφύλαγε
μες στις ατέλειωτες επιθυμίες
και τους πολύπλοκους κοινωνικούς μηχανισμούς.
Εδώ, στην πόλη αυτή, πώς συνηθίζεις;
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
lah, στείλε ένα λινκ κ θα σου πω, είναι θεμα ο ποσειδώνας στο ΜΣ
σου εστειλα
α όλα κι όλα!! για σελήνη στον τοξότη δεν σηκώνω κουβέντα!!
που το έστειλες λαχ? σαν μύνημα εδώ?
και μετα πρεπει να κοψω το νετ και να δω τι ^&* εχω βγαλει ..
αν εχω βγαλει τιποτα
πες τι κοιτάω...
Αναρωτιεμαι.
τα αναχαιτισμενα με ενδιαφερουν ..
Κλιμα της απουσιας
1
Ολα τα συννεφα στη γη εξομολογηθηκαν
Τη θεση τους ενας καημος δικος μου επηρε
Κι οταν μεσ'στα μαλλια μου μελαγχολησε
Το αμετανοητο χερι
Δεθηκα σ'ενα κομπο λυπης.
2
Η ωρα ξεχαστηκε βραδιαζοντας
Διχως θυμηση
Με το δεντρο της αμιλητο
Προς τη θαλασσα
Ξεχαστηκε βραδιαζοντας
Διχως φτερουγισμα
Με την οψη της ακινητη
Προς τη θαλασσα
Βραδιαζοντας
Διχως ερωτα
Με το στομα της ανενδοτο
Προς τη θαλασσα
Κι εγω - μεσ'στη Γαληνη που σαγηνεψα.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
οκ ας πουμε οτι επειδη ειμαι ουφο , το 1 τον καλυπτω , καταλαβαινεις τι φοβαμαι εκει που ειναι σε συνδυασμο με τον 12 μου ..
Τι λες και πες τα χυμα ..
τρεμω την ωρα και τη στιγμη που θα αναγκαστω να τα βαψω
να προσέχετε!!
κ να είστε φρόνιμοι...
μιας και πιασαμε τα αναχαιτισμενα .. χαλαρα ..
αλλα εγω σιγουρα δεν σου χρωστω τιποτα .
με τα ψεμματα εχω προβλημα ..
αυτο δεν σημαινει πως δεν την εχω πατησει / αλλα τις περισσοτερες φορες γνωρίζοντας
Τρεμω τη στιγμη που θα μου συμβει και θα ειμαι αθωα και παντελως ανυποχψιαστη .
Τρεμω για αυτον που θα μου το κανει πρωτα , αμα τον/ την αγαπω εννοειται .
ειμαι σιγουρη πως δεν θα πας στο ψυγειο .
εσυ δεν εχεις προπονηση αυριο ?
ο ηθοποιος εχει συνειδηση του ρολου καθως και το κοινο
αυτο ειναι κοματι τις ζωης ειτε το αντεχουμε ειτε οχι , ολοι το κανουμε
αλλοι περισσοτερο αλλοι λιγοτερα ..
το γνωριζω πολυ καλα για την ακριβεια .
αυτα περι μαγου δεν τα καταλαβα , ειναι μαλλον στα πλαισια του να αρεσκεσαι να αποδιδεις μη ορατες ιδιοτητες στον εαυτο σου για να ξεπερνας την οποια αδυναμια .
gia sena gem , kai gia oles tis aytoanaforikes dilvseis
p.s o kronos moy einai poli stena me oti exeis ston didimo , sorry
kai sta men kai sta de , ksereis esy . oneira glika.
tha do efialtes