ναι αλλα μπορεις και να πεις "βγαινεις απο την κιτρινη πορτα στα δεξια σου ειναι μια κοκκινη βγαινοντας και απο αυτην βλεπεις το δρομο" η " περπατωντας 20 βηματα αν εισαι αντρας η 25 αν εισαι γυναικα βγαινεις απο την κιτρινη πορτα, στα αριστερα σου υπαρχει μια βαμμενη μαυρη ενα γραφειο, απο την αλλη μερια στα δεξια σου ειναι μια κοκκινη που τη φυλανε τρεις σωματωδεις φρουροι, ο αντρεας , ο Χρηστος και ο Βασιλης. Ο Βασιλης ειναι παντρεμενος με τρια παιδια και η γυναικα του ειναι εφοριακος. ο Αντρεαςς ειναι ανυπαντρος και του αρεσουν οι ξανθες, ο Χρηστος ειναι gay. Προχωροντας προς τα δεξια 15 βηματα αντρικα η 20 γυναικεια, βγαινεις ακι απο την κοκκινη πορτα και απο εκει στο δρομο"
δηλαδη καπως πλατυαζω με πληροφοριες που θα μπορουσαν να μην εχουν μπει.
Εδω με βρισκεις συμφωνο, ειδικα στο νετ, γιατι σε συζητησεις πρεπει παντα να ξεκαθαριζεις τη σκεψη σου οσο μπορεις και να μην αφηνεις κενα που αλλιως θα καλυπτε η γλωσσα του σωματος. Γινονται πολλες αχρειαστες παρεξηγησεις, απο την αλλη ειναι το μεσο τετοιο που δεν αποφευγονται.
Εμενα μου αρεσουν και οι περιγραφες, ισως ξεκιναει απο εκει.
Aυτα που δεν χρειαζονται,ειναι αυτα που χρειαζονται μερικες φορες flamescreen73.Για να εκτονωθεις ισως και μονο.Μου εχει τυχει να γραφω ακομα και οσο περιμενω να αναψει πρασινο στο φαναρι...Τοσο επιτακτικη η αναγκη μερικες φορες!
Δεν τα θεωρω τοσο αξια λογου.
Εξαλου ειναι και λιγο προσωπικα και παθιασμενα.
Δεν θελω να μοιραστω τα εσωψυχα μου με ανθρωπους που μετα μπορει να συζητησω μαζι τους για αυτα.
Δεν τα εχω και ολα. Τουλαχιστο δωδεκα ειναι στην κατοχη μιας κυριας που εχω να δω χρονια για παραδειγμα. Δεν εχω ιδεα αν τα κρατησε.
Λιγα ειναι δημοσιευμενα. Καποια αλλα χαμενα στο χρονοντουλαπο...καποιας ντουλαπας. Γενικα γραφω γιατι δε μπορω αλλιως να διοχετευσω αυτα που με κατακλυζουν. Σαν προσωπικες σκεψεις...κατι τετοιο.
Προφανως θα ειναι προσωπικα και παθιασμενα.Δεν μπορει να γραψει καποιος χωρις παθος.Καλυτερα να μενουν κρυφα,συμφωνω.Εγω τα κραταω λιγο και μετα τα σκιζω.Γελας lahmacun για το φαναρι υποθετω!
Γινεται και χειροτερα παντως.
Και εγω ισως θα τα εσκιζα γιατι διαβαζοντας μου ερχεται στο νου ο κατακλυσμος που τα προκαλεσε. Αλλα απλως τα αφηνω να ξεχαστουν.
Θεωρω οτι μπορεις να γραψεις ΚΑΙ χωρις παθος αν εχεις το γνωστικο υποβαθρο και γνωριζεις τεχνικες.
Τα ποιηματα σου θα ειναι και καλυτερα απο τα δικα μου ισως και θα φαινονται και παθιασμενα. Εσενα ομως που θα ξερεις την απατη, σαν καλλιτεχνη δε μπορει να σε ικανοποιουν. Και πρεπει εσενα να ικανοποιουν πρωτα γιατι δικη σου αναγκη καλυπτουν.
Ναι μπορει να συμβαινει.
Ο γραπτος λογος εχει το προνομιο της ηρεμης, ξεκουραστης και ελεγχομενης σκεψης. Στον προφορικο δεν προλαβαινεις και αν σε πυροβολουν οι σκεψεις σου μπορει να μην προφταινεις να ολοκληρωσεις τη μια πριν εμφανιστει η αλλη.
....επειδή δεν ξέρω και δεν μπορώ να γράψω ποιήματα...μάλλον περισσότερο είμαι του πεζού λόγου, παρά του ποιητικού, θα μου επιτρέψετε να σας αποχαιρετήσω με αυτό....
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
Εβραζε το κύμα του γαρμπή.
Ημαστε σκυφτοί κ' οι δυό στο χάρτη·
γύρισες και μού 'πες πως το Μάρτη
σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει.
Κούλικο στο στήθος σου τατού,
που όσο κι' αν το καις δε λέει να σβήσει.
Είπαν πως την είχες αγαπήσει
σε μια κρίση μαύρου πυρετού.
Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια.
Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
κι άκοπο μασάς καφέ πικρό.
Το Αλφα του Κενταύρου μιά νυχτιά
με το παλλινώριο πήρα κάτου.
Μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:
Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά.
Αλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό
έπαιρνες, τρείς μήνες στην αράδα,
με του καπετάνιου τη μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.
Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be
πήρες το μαχαίρι, δυό σελλίνια,
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.
Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής.
Δεν ξερω αν μπορει η οχι. Φανταζομαι εξαρταται απο διαφορους παραγοντες.
Υποθετω οτι αναλογα του κοινου και των διαθεσεων του μπορει και να προτιμουσε το αρτιο απο το ερασιτεχνικο, ανωτερο ισως σε συλληψη αλλα που δεν γνωριζει πως να ολοκληρωσει την εικονα που αρχικα δημιουργει.
Ποιος εχει νιωσει να πασχει απο..
Ωραια κειμενα παντως. thanks for sharing!
ti simainei aerologies ?
Πραγματα που δε χρειαζονται.
Δεν δεικδικω τη χρυση πενα αν και θα ηθελα.
Οταν μιλαω ειναι πιος συμπαγης ο λογος μου
και οπως πρεπει
Mono aytoi poy grafoyn manual kai odhgies xrisis lol
δηλαδη καπως πλατυαζω με πληροφοριες που θα μπορουσαν να μην εχουν μπει.
Για αυτο και τα λαθη, εχει γινει το μυαλο μου πουρες.
οπως και το ελαχιστο δεν παντα καλο σε ενα γραπτο κειμενο ..
Εμενα μου αρεσουν και οι περιγραφες, ισως ξεκιναει απο εκει.
Ερωτικα γραμματα γραφεις?
Εχω δημοσιευτει κιολας αλλα δεν πιανεται γιατι αυτοι δημοσιευαν τα παντα.
...λαχ η υπόδειξή σου...σημαντική και εφήμερη...!!!
το λινκ εννοεις ?
φλειμ εμας γιατι δεν μας εχει χαρισει καποιο απο τα ποιηματα σου ?
Εξαλου ειναι και λιγο προσωπικα και παθιασμενα.
Δεν θελω να μοιραστω τα εσωψυχα μου με ανθρωπους που μετα μπορει να συζητησω μαζι τους για αυτα.
Δεν τα εχω και ολα. Τουλαχιστο δωδεκα ειναι στην κατοχη μιας κυριας που εχω να δω χρονια για παραδειγμα. Δεν εχω ιδεα αν τα κρατησε.
Λιγα ειναι δημοσιευμενα. Καποια αλλα χαμενα στο χρονοντουλαπο...καποιας ντουλαπας. Γενικα γραφω γιατι δε μπορω αλλιως να διοχετευσω αυτα που με κατακλυζουν. Σαν προσωπικες σκεψεις...κατι τετοιο.
θα βγουν ανασφαλειες αν επεκταθω και δε θελω.
LOL!!!
αλλα μονο τα κειμενα που εχουν συναισθημα τα βρισκω εγω προσωπικα ενδιαφεροντα ..
Γινεται και χειροτερα παντως.
Θεωρω οτι μπορεις να γραψεις ΚΑΙ χωρις παθος αν εχεις το γνωστικο υποβαθρο και γνωριζεις τεχνικες.
Τα ποιηματα σου θα ειναι και καλυτερα απο τα δικα μου ισως και θα φαινονται και παθιασμενα. Εσενα ομως που θα ξερεις την απατη, σαν καλλιτεχνη δε μπορει να σε ικανοποιουν. Και πρεπει εσενα να ικανοποιουν πρωτα γιατι δικη σου αναγκη καλυπτουν.
Η ειμαι απλα πολυ ρομαντικος.
http://www.youtube.com/watch?v=jwP9kTMRM88
Ο γραπτος λογος εχει το προνομιο της ηρεμης, ξεκουραστης και ελεγχομενης σκεψης. Στον προφορικο δεν προλαβαινεις και αν σε πυροβολουν οι σκεψεις σου μπορει να μην προφταινεις να ολοκληρωσεις τη μια πριν εμφανιστει η αλλη.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
Εβραζε το κύμα του γαρμπή.
Ημαστε σκυφτοί κ' οι δυό στο χάρτη·
γύρισες και μού 'πες πως το Μάρτη
σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει.
Κούλικο στο στήθος σου τατού,
που όσο κι' αν το καις δε λέει να σβήσει.
Είπαν πως την είχες αγαπήσει
σε μια κρίση μαύρου πυρετού.
Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια.
Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
κι άκοπο μασάς καφέ πικρό.
Το Αλφα του Κενταύρου μιά νυχτιά
με το παλλινώριο πήρα κάτου.
Μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:
Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά.
Αλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό
έπαιρνες, τρείς μήνες στην αράδα,
με του καπετάνιου τη μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.
Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be
πήρες το μαχαίρι, δυό σελλίνια,
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.
Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής.
Νίκος Καββαδίας
Υποθετω οτι αναλογα του κοινου και των διαθεσεων του μπορει και να προτιμουσε το αρτιο απο το ερασιτεχνικο, ανωτερο ισως σε συλληψη αλλα που δεν γνωριζει πως να ολοκληρωσει την εικονα που αρχικα δημιουργει.