Πλησιαζουν οι μερες
αλλα δεν με τρομαζω ..κατι απογευματα με φως στην Πολη
κι υστερα παλι ολοι αυτοι
πρωην συγγενεις σημερα ξενοι..
εχουν πλημμυρισει ενα απογευμα χωρις λογο..
Κρατηθηκα απο το μαγαζι με τις κουκλες
μια φευγαελα εικονα το 2005 ..
μ΄αγαπησαν περισσοτερο απο οσο μ΄εχω αγαπησει
με κρατησαν αναποδα..
μαθηματικα αντιστροφως αναλογα

το πρασινο δαχτυλιδι το πιστεψα - κι αν παω ποτε ξανα
εκει παλι εκει θα επιστρεψω ..κριμα που δεν μπορω να το φορεσω πια

Κι υστερα παλι ποσα μνημοσυνα
μπορει κανεις να κανει μεσα στον Μαη ?
Γεννησαν οι τριανταφυλλες παλι και φετος
ανακολουθη παντα - στειρα .

Επιμενω πως παντα εγω θα ξαναγαπω σαν να μαι αστειρευτη
ενα τεραστιο ψεμμα ..

Δεν ειναι στοχος να 'μαι ακαταληπτη απλα με τρομαζουν οι ιστοριες που χω να ομολογησω..


Υ.Σ Εχω ζησει τοσες φορες το πριν και το μετα το Αλλο που απλα κουραστηκα.