ανασα πλημμυριζει το σπιτι
σαν φαντασμα σερνομαι .
σκαρωσα ποσα στιχακια
εκει θα γυρισω , για λιγο,
αναμενομενα, στη ζεση του κορμιου ...

ειμαι ευτυχης που δεν θα θυμωσει
ειχα ενα σκερτσο απο γεννησιμιου
να το καταφερνω αυτο , υπηρχαν παντα
συμπρωταγωνιστες σε ολους τους απαραδεκτους μονολογους μου ..
ή μηπως να ναι αυτο μια ατυχια
να μεινω εγω αμαθητη εικαζωντας ενα αλλιως ?

ευγε κυρια μου .