Οι τελευταιες εβδομαδες κυλησαν πολυ ομορφα. Σαν να μπηκε η ψυχη στη θεση της οπως ελεγε σε καποια προβλεψη. Και ειναι πολυ ωραιο συναισθημα αυτο.. Επαγγελματικα,ομως, προεκυψε κατι που ειναι η επιτομη του επαγγελματικου αδικου. Πρεπει για πρωτη φορα να υπερασπιστω τον εαυτο μου κατι που δεν συνηθιζω δυστυχως. και νιωθω ετοιμη και ηρεμη να το κανω.. Το ρισκο ομως ειναι πολυ μεγαλο και οικονομικα και επαγγελματικα (δυστυχως χωρις υπερβολη). Και η ιστορια εχει αποδειξει οτι δεν ειμαι ιδιαιτερα καλος παικτης στο επαγγελματικο "σκακι". Πρεπει να παρω μια αποφαση συντομα και να την υποστηριξω μεχρι τελους χωρις τις κλασικες μου ανασφαλειες αυτη τη φορα. Υπαρχει καποια ποσειδωνια επιρροη αυτον τον καιρο που δεν εχω καταλαβει (η κατι αντιστοιχο)? Η απλα τωρα αρχισα να βλεπω καθαρα?