Ο Ιαβέρης ξυπνησε ιδρωμενος από εκεινο το ονειρο. Σηκωθηκε, εριξε νερο στο προσωπο του και ντυθηκε. Στο δρομο, δεν εβγαλε κουβεντα.

«Το γραμμα του νομου, συμφωνα με το γραμμα του νομου» επανελαμβανε από μεσα του σε μια προσπαθεια να επανασυγκροτησει τον εαυτο του και το νου του. «Σκεψου με βαση το νομο και τιποτα παραπανω».

«Ο νομος» σκεφτηκε «φτιαχτηκε από τους ανθρωπους για να τους προστατευει εναντια στο αδικο, για να τιμωρουνται αυτοι που καταπατουν τα δικαιωματα των αλλων.Σωστα?σωστα..». «Ποσο σκληρα όμως πρεπει να τιμωρουνται αυτοι και ποιος οριζει τον βαθμο της αυστηροτητας?» αναρωτηθηκε, την ωρα που τα αλογα της αμαξας αρχισαν να καλπαζουν πιο γρηγορα... «Μηπως δεν είναιι μαλιστα ακριβως αυτος ο σκοπος του ερμηνευτη του νομου?να βρει την σωστη ποσοστωση τιμωριας? Μηπως αυτό δεν πρεπει να κανει ακριβως τη στιγμη που αλλοι μενουν ατιμωρητοι με χειροτερα εγκληματα???Μηπως ο νομος που φτιαχτηκε για τους ανθρωπους, παυει να είναι ανθρωπινος?»



Η εικονα του Σηκουανα εξω από το παραθυρο τον αναστατωσε. «Σταματηστε» φωναξε κι ετρεξε προς την οχθη με μια παραλογη ορμη...Στο νερο ειδε το ειδωλο του και ,για πρωτη φορα μετα από χρονια, του φανηκε πως ειδε ένα αδρο χαμογελο να διαφαινεται. Σηκωσε το κεφαλι του, εκανε μεταβολη και κατευθυνθηκε προς την αμαξα.

Σιγουρος πως ειχε παρει την Σωστη και την Δικαια αποφαση.



Υ.Γ. Δεν γινεται να τελειωσει ετσι η ιστορια αυτή τη φορα? Ετσι για αλλαγη (Ουρανος)?