..δεν ξερω πως να τα πω ολα αυτα που εχω στο μυαλο μου.

σημερα απηργησα (αν και στον ιδωτικο τομεα) και πηγα κατω. Πρωτη φορα στη ζωη μου. Καπιταλοπαιδο ειμαι-δεν τα συνηθιζω αυτα..

Ο κοσμος εφτανε απο Πεδιο του Αρεως μεχρι Συγγρου.......πρωτη φορα νομιζω τοσοι πολλοι αλλα σαματις εχω ξαναπαει και σε πορεια?
 

Στο τρενο για το γυρισμο,ακουμε τι εγινε στην τραπεζα.
Θυμος,θλιψη,απογοητευση,ξανα θυμος και αδικο στο τελος..Ενα γαμωτο ανευ προηγουμενου.

 
1.Δεν υπαρχουν λογια να περιγραφτει αυτη η θηριωδια.
2.Δεν μπορω να σας προτεινω λυση γιατι κι εγω δεν την βρισκω..
3.Δεν μπορω να συζηταω πια και αντι να βρισκω λυση,να το αναγουμε σε οικονομικες στρατηγικες,πολιτικες φορμουλες και στη συνεχεια σε φιλοσοφικα συστηματα θωρησης. Καθε παρεα εν μεσω φραπε, κανει αυτες τις συζητησεις καιρο τωρα. Και δεν καταληγει πουθενα.

Ξερω μοναχα οτι ερχονται Παιδια απο πισω..

τα Παιδια μας,τα Ανιψια μας,τα Μικρα μας

Και γι αυτα τα παιδια, ειναι η πρωτη φορα που πρεπει να ειμαστε ολοι μαζι.

Να καταδικασουμε διαφθορα απο τη μια και βια απο την αλλη.

Και να ζητησουμε αυτα που ανηκουν σε μας και στα παιδια μας..

Απλα...