Καλησπερα σας δεν ξερω αν γραφω για να παρω μια απαντηση η να μου πει καπποιος τι πας να κανεις?Εχετε ηδη απαντησει σε ερωτηση μου απλως δεν εχω κατι αλλο να χασω.Η απελπισια εχει παρει πια την θεση της βεβαιοτητας και οσο το σκεφτομαι ξερω οτι δεν μπορω να κανω κατι αλλο.Δεν θα μπορεσω να αντιμετωπισω την δικαιολογημενη οργη του.Τι ειρωνεια στο διπλανο σπιτι εχουν γλεντι γιατι παντρευονται το σαββατο.Η μικρη μου κοιμαται αθωα με τα κερασενια της χειλακια μισανοιχτα ,αγγελουδακι χωρις φτερα.Κι εγω βουτηγμενη στην απελπισια μου ,ανημπορη να κανω κατι και η καρδια μου χτυπαει στον γνωστο πια ρυθμο της και με ποναει.Ναι φοβαμαι αλλα ξερω οτι θα ειναι για λιγο .Η ζωη σταθηκε απλωχερα απεναντι μου αλλα εγω την εφτυσα και προσπερασα. Και τωρα ειναι αργα πολυ αργα.Να ειστε ολοι καλα και ευχαριστω για την φιλοξενια καλο σας βραδυ.