εκεί το αποδίδω δεν μπορεί...έχει γίνει συναισθηματική πυξίδα, το νιώθω πιο έντονο από ποτέ (αν και έχω βάσιμες υποψίες ότι είχε γίνει κάτι αντίστοιχο πριν καμια δεκαετία-δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω)

την βλέπω την ασφάλεια, την βλέπω τη σιγουριά, μπορείς να πεις και ότι θα μου χρειαζόταν και λίγη ξεκούραση...

αλλά  δεν, μην και όχι. δεν την θέλω, μου μοιάζει στασιμότητα και βάλτος, με πνίγει η ιδέα και μόνο. νιώθω ότι αν κάνω τέτοια κίνηση είναι σαν να υπογράφω την πρόβλεψη για την υπόλοιπη ζωή μου, η οποία θα είναι η μέρα της μαρμότας. νιώθω σαν να πρέπει να είμαι σε  διαρκή κίνηση και ετοιμότητα για αλλαγές που θα έρθουν.

δεν τις βλέπω αλλά ξέρω ότι θα έρθουν...και νιώθω ότι αν δεν το κάνω θα με ξεχάσω.

τι είναι αυτό τώρα? ώρες ώρες νιώθω σαν χαμστεράκι σε τροχό και άλλες φορές σαν να ξεκινάω για το πιο ενδιαφέρον ταξίδι.

όπως και να έχει, δεν μπορώ να εστιάσω στο εδώ, για πρώτη φορά, νιώθω το μέλλον να με παίρνει από το χέρι...και αντί να με αναστατώνει νιώθω εντελώς relax and enjoy the ride...

δεν βγάζω άκρη, δεν νομίζω να βγάλει και κανένας άλλος, μόνο κάποιος που το νιώθει ίσως...απλά ο ερμής μου στον υδροχόο ήθελε να το μοιραστεί...

http://www.youtube.com/watch?v=CHSQlhozkiA