Θεσσαλονικη, Τριτη βραδυ 02.30 πμ.

Για Οκτωβρη δεν την ελεγες κι ασχημη την νυχτα αποψε. Και η πολη εδειχνε ωραια..

Θα μπορουσε να ηταν μια ομορφη στιγμη πραγματικα αν...

Αν δεν βιαζοτανε τοσο πολυ να φτασουνε και να βγει απο κεινο το καταραμενο κωλοαυτοκινητο,να μπει σπιτι του να αραξει επιτελους!

Μια βραδια σε σπιτι φιλων του ειχε διαλυσει το νευρικο συστημα οσο δεν πηγαινε. Ετρεξε στο μπαρ στο σαλονι κι εβαλε ενα ποτηρι ουισκυ,εβαλε τα ποδια του πανω στο τραπεζακι και γερνοντας το κεφαλι προς τα πισω, προσπαθησε να διωξει απο το μυαλο του τις αποψινες μαλακιες που ακουσε.

Και κυριως εκεινη τη γκομενα με το κοκκινο νυχι που καθοταν υπομονετικα διπλα στο αρσενικο της και διαβαζε ..Αρλεκιν..

"Μπρρ" εκανε φωναχτα και αναψε τσιγαρο.

"Μα ποια γκομενα διαβαζει αρλεκιν στις μερες μας" αναρωτηθηκε για εκατοστη φορα αποψε και ξεφυσωντας αποφασισε να σταματησει να το κανει γιατι αυτη η ερωτηση ειλικρινα δεν οδηγουσε πουθενα.

Καθισε στο τραπεζι, εβγαλε χαρτι και στυλο κι αρχισε να γραφει.

Ριμες απλες, αργες, λιτες,μικρες.

Και δεν σταματαγε και ολο καπνιζε.

Ριμες απλες, αργες, λιτες,μικρες.

Ως το πρωι.

http://www.youtube.com/watch?v=8poi0xBqyyo